وضعیت بازار محصولات آهن و فولاد در کشور/گرانی دقیقهای قیمتها
به گزارش جهان صنعت نیوز: در این شرایط تولیدکننده ناچار است قیمت محصولات خود را افزایش دهد. از آنجا که همه عوامل مطرحشده، زنجیرهوار با یکدیگر در ارتباط هستند، بنابراین تولیدکنندگان صنعت فولاد برای دست و پنجه نرم کردن با چنین مشکلاتی باید به شکل صحیحی برنامهریزی کنند تا بتوانند تولیدات خود را حفظ کنند و واحد تولیدیشان را سرپا نگه دارند.
مساله این است که به دلیل کاهش ارزش ریال، افزایش نرخ دلار و تورم لجامگسیختهای که در کشور ایجاد شده، تولید تحتتاثیر قرار گرفته و قیمت تمامی محصولات افزایشی شده است. جالب است در این روند با اینکه تولید فولاد بیشتر از مصرفش شده است و بر اساس مبانی علم اقتصاد قیمتها باید کاهشی شود اما شاهد هستیم که با وجود مازاد تولید قیمتها همچنان افزایشی است. البته این مساله کمتر برای بازار آهن وارد شده است و میتوان گفت که بازار آهن تا حدودی از این ماجرا دور مانده و توانسته قیمتهای خود را کمابیش و با اندکی افزایش حفظ کند.
از آنجا که سرمایهگذاری در بخشهای مختلف اقتصاد به ویژه صنعت فولاد با نبود چشمانداز دشوار است و گرانیها بیش از پیش نگرانکننده هستند؛ بنابراین کارشناسان انتظار دارند که تمامی مسوولان مربوطه با بخش خصوصی مراودات لازم را برقرار کنند. همدلی بین این دو بخش میتواند ضمن اینکه مانع از افزایش قیمتها شود، جلوی مسیر خلاف را هم بگیرد. درحالی که این شائبه وجود دارد که هماکنون برای تعیین قیمتها در بازار محصولات فولادی افرادی خارج از صنعت تصمیمگیری میکنند، نیاز به تعامل هر چه زودتر دولت و بخش خصوصی بیشتر احساس میشود.
به مازاد تولید هم افزایش قیمت میخورد
در این رابطه رییس اتحادیه آهن و فولاد تهران گفت: صنعت فولاد از قیمتهای افزایشی بازار کمتر تاثیر گرفته و نرخ آهن و فولاد تقریبا با اوایل سال یکسان بوده و کمتر دچار آشفتگی بازار و افزایش قیمتها شده است.
حمیدرضا رستگار افزود: میزان تولید فولاد بیش از مصرف است و مازاد تولید در کشور وجود دارد لذا قیمتها با توجه با مازاد تولید باید کاهشی باشد اما متاسفانه تمام کالاهای تولیدی داخل کشور به علت کاهش ارزش پول ملی و تورم ماهانه و سالانهای که در کشور وجود دارد، تحتتاثیر قرار گرفتهاند و قیمت تمام محصولات در بازارهای مختلف افزایش یافته است.
وی ادامه داد: قیمتها نه به صورت هفتگی و ماهانه بلکه قیمت برخی کالاها به صورت دقیقهای روند افزایشی داشته است. البته هر چند قیمت آهن و فولاد اندکی افزایش داشته اما بازار آهن و فولاد به تناسب بازارهای دیگر تغییر زیادی نداشته است.
این مقام صنفی تصریح کرد: برای حل مسائل مرتبط با بازار و شرایط اقتصادی بازار باید بین تمام مسوولان و بخش خصوصی ارتباط منطقی و هماهنگی کامل برقرار شود تا مانع از افزایش قیمتها و کنترل آنها شود. در حالی که هماکنون برای تعیین قیمتها و بازار محصولات فولادی و دیگر بازارها افراد خارج از صنف و صنعت تصمیم میگیرند و چنین شرایطی یقینا پیشبینی قیمتها را در آینده دشوار میکند.
نبود چشمانداز برای سرمایهگذاری
سرمایهگذاری در بخشهای مختلف اقتصادی به چشمانداز و پیشبینی از اشتغال و شرایط کار نیاز دارد اما متاسفانه در اقتصاد کشور در حال حاضر به علت وجود متغیرهای متعدد، سرمایهگذاری در بخشهای مختلف اقتصاد به ویژه صنعت فولاد با نبود چشمانداز در این بخش دشوار شده است. رییس اتحادیه آهن و فولاد تهران با بیان این مطلب ادامه داد: افزایش قیمت مواد اولیه و مشکل تامین آن، افزایش دستمزد کارگران و افزایش نرخ انرژی همگی موجب افزایش هزینه تولید خواهد شد که تولیدکننده در این شرایط مجبور است قیمت محصولات خود را افزایش دهد و همه این عوامل زنجیرهوار با یکدیگر درگیرند و تولیدکنندگان صنعت فولاد برای دست و پنجه نرم کردن با این عوامل باید درست و صحیح برنامهریزی کنند تا بتوانند تولیداتشان را حفظ کنند و واحد تولیدی خود را سرپا نگه دارند.
رستگار تصریح کرد: صنعت فولاد از قیمتهای افزایشی بازار کمتر تاثیر گرفته و در خصوص فولاد دچار آشفتگی بازار نشدهایم و تقریبا نرخ آهن و فولاد با اوایل سال یکسان است اما در عین حال برای ثبات قیمتی در این بازار باید برنامهریزی منطقی و کارشناسی داشت و ما به عنوان بخش خصوصی این آمادگی را داریم.
تاثیر نرخ ارز بر صنایع فولادی
رییس اتحادیه آهن و فولاد تهران گفت: تغییرات نرخ ارز و دلار و افزایش دستمزدها روی تمام کارها و فعالیتهای اقتصادی تاثیر گذاشته و پیشبینی از آینده مشاغل را دشوار کرده لذا هر بخش از زنجیره فولاد در پی جلب منافع یا حاکمیت خود بر بازار محصولات فولادی است و گرانی اغلب محصولات از منشاء، گران و به بازار تحمیل شده است و بسیاری از افراد و بازاریان نمیتوانند با توجه به شرایط موجود تصمیم درستی برای معاملات خود بگیرند.
وی افزود: بسیاری از صاحبان مشاغل و واحدهای تولیدی در این بازار سردرگم شدهاند و از آنجا که سرمایه اغلب این افراد، محصولات و کالاهایشان است باید نوعی تصمیمگیری کنند که کالایی را که میفروشند بتوانند برای آن جایگزین داشته باشند وگرنه اصل سرمایه خود را از بین خواهند برد.
ضرورت تعامل دولت و بخش خصوصی
رستگار ادامه داد: در حال حاضر ارتباط منطقی بین بخشهای مختلف بازار وجود ندارد و هر چه هم دولت سعی کند و دستورات مختلفی را صادر کند اگر با بازار متناسب و واقعی نباشد یا به تولید آسیب وارد میکند یا باعث هرج و مرج میشود. لذا نیاز است دولت به عنوان ناظر بر بازار و با استفاده از نظرات بخش خصوصی، تشکلها و انجمنها برنامهریزی جامعی تدوین کند تا بازار به برنامه جامع مشترک بین اعضای خود دست پیدا کند.
وی تصریح کرد: اتحادیه آهن و فولاد نیز آمادگی خود را برای همکاری با دولت اعلام کرده است و این نیاز وجود دارد که نوعی هماهنگی و توازن بین چرخه تولید تا مصرف برقرار شود تا بلاتکلیفی موجود در بازار از بین برود.
زیانهای جبرانناپذیر برای صنایع فولادی
کاهش ظرفیت برق صنایع کلاف درازی است که صنایع فولاد در میان آن گم شدهاند. مسوولان باور دارند که تکلیف برایشان کاملا مشخص است و اگر نیاز به قطعی برق باشد، این صنایع اولین صنایعی خواهند بود که طعم محدودیت را خواهند چشید. به هر حال، اینکه تکلیف برای کارخانههای فولادی مشخص شود و بدانند که آیا تعطیلی پیشرو است یا خیر بهتر از این است که یک روز به بهانه کمبود برق، نتوانند تولید کنند و روز بعد منتظر قطعی برق باشند و با ترس کار کنند.
فصل تابستان نگرانیهای زیادی برای همه به همراه دارد، از مردم تا تمامی افرادی که سر و کارشان با برق است، ولی از بین تمامی این افراد، فعالان صنعتی بیشتر نگران این مساله هستند، چراکه کمبود برق در فصل گرم سال فشار زیادی روی دوش آنها وارد میکند. در زنجیره فولاد که به عنوان یکی از صنایع پرمصرف برق به حساب میآید، این نگرانی دوچندان است، چراکه با کاهش اندکی از ظرفیت دیماند کارخانهها، تولیدکنندگان فولاد مجبورند تولید خود را کاهش دهند و یا به صفر برسانند.
سال گذشته، کاهش برق تاثیر زیادی روی تولید فولاد گذاشت. آمار انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران از تولید کشور در دوره سه ماهه دوم سال ۱۴۰۰ نشان میدهد که تولید فولاد ۴۰ درصد معادل ۲/۳ میلیون تن کاهش یافته بود و علت اصلی این کاهش، قطعی برق کارخانههای فولادی اعلام شده است؛ قطعی برقی که هم ضرر به کارخانهها زده است و هم باعث شده تا برخی از فرصتهای صادراتی برای کارخانههای فولادی از دست برود.
این مساله تا جایی ادامه پیدا کرد که شکایت دو شرکت بزرگ ذوبآهن و فولاد مبارکه اصفهان را به دنبال داشت؛ دو شرکتی که نیروگاه اختصاصی برق داشتند، اما شکایتشان بر سر این بود که دولت اجازه استفاده از این برق را حتی به خود شرکتها نداده است. در این میان، اداره برق هم توپ را در زمین وزارت نفت انداخت و از تامین نشدن گاز مورد نیاز نیروگاهها صحبت کرد. توالی این داستان فقط به یک نقطه میرسد و آن نقطه عدم توسعه زیرساختها در کشور است.
در این رابطه همچنین یک کارشناس صنعت فولاد با اشاره به اینکه کمبود برق و عدم توسعه زیرساختها مشکلات و خسارات زیادی برای صنایع فولادی به همراه دارد، درباره آثار قطعی برق روی صنایع فولادی توضیحاتی را ارائه کرد.
زیانهای جبرانناپذیر صنایع فولادی
کامران نیکنامیان افزود: ترک فعل توسعه و بهینهسازی صنایع برق و گاز سالهاست که گریبانگیر صنایع بهخصوص صنایع فولادی شده و روزانه با زیانهای جبرانناپذیری در زمینه عدم نفع تولید، بیکاری، بلااستفاده ماندن ظرفیتهای تولید، افزایش بهای تمامشده، هزینههای Set up و از دست دادن بازارهای داخلی و خارجی مواجه شده است.
وی به پیامدهای منفی قطعی برق صنایع اشاره و تصریح کرد: در زنجیره ارزش فولاد گندله و آهن اسفنجی دچار ریزش قیمت خواهند شد، اما در زمینه شمش و مقاطع با توجه به فصل مصرف و کاهش تولید، قیمتها افزایشی خواهند بود.
با این حال، مصطفی رجبیمشهدی سخنگوی صنعت برق کشور در گفتوگو با فولادبان در رابطه با اعمال محدودیتها برای صنایع گفت: در حال حاضر، شبکه برق کاملا پایدار است و برای هیچکدام از صنایع به خصوص صنایع فولادی هیچ محدودیتی در نظر گرفته نشده است. علاوه بر این، امسال با هماهنگی وزارت صنعت، معدن و تجارت به گونهای برنامهریزی شده است تا بتوانیم دوره تعمیر و نگهداری کارخانهها را به اوج گرمای تابستانی منتقل کنیم.
کاهش ظرفیت برق صنایع کلاف درازی است که صنایع فولاد در میان آن گم شدهاند و مسوولان باور دارند که تکلیف برایشان کاملا مشخص است و اگر نیاز به قطعی برق باشد، این صنایع اولین صنایعی خواهند بود که محدودیت را خواهند چشید. به هر حال، اینکه تکلیف برای کارخانههای فولادی مشخص شود و بدانند که آیا تعطیلی پیشرو هست یا خیر بهتر از این است که یک روز به بهانه کمبود برق، نتوانند تولید کنند و روز بعد منتظر قطعی برق باشند و با ترس کار کنند.
تامین انرژی، فوریترین چالش صنعت فولاد
در ادامه سیدابوتراب فاضل مدیرعامل هلدینگ توسعه صنایع و معادن غدیر اظهار کرد: اگر سال گذشته، مشکل انرژی را «چالش» نامگذاری کردیم، اکنون باید بگوییم که مساله انرژی «ابرچالش» صنعت فولاد است و برای سال آینده، این «ابرچالش» تبدیل به بحران خواهد شد.
مدیرعامل هلدینگ توسعه صنایع و معادن غدیر تصریح کرد: بحث انرژی را هماکنون در سر سفره سود شرکتهای فولادی احساس میکنیم. حاشیه سود خالص شرکتهای فولادی که سابق بر این بهطور میانگین ۳۸ درصد بود، به ۳۲ درصد رسیده است. زیان ناشی از کمبود انرژی و عدمالنفع وابسته به آن، عدد بسیار بزرگی است و شاید این عدد، بسیار بزرگتر از سرمایهگذاریهای مورد نیاز برای تامین پایدار انرژی برای صنعت فولاد باشد.
فاضل تصریح کرد: سوگیری توسعه در صنعت فولاد باید عوض شود و ممنوعیت احداث واحدهای آببر و انرژیبر در مناطق غیرساحلی و مناطقی که نزدیک به دریا نیستند باید تبدیل به قانون شود.
لینک کوتاه :