حقیقت همیشه زنده تاریخ
به گزارش جهان صنعت نیوز: در آخرین شب زندگى و در حالى که چند عمل جراحى سخت و طولانى در ۸۷ سالگى را تحمل کرده بود و در حالی که چندین سرم به دست‌هاى مبارکش وصل بـود نافله شب می‌خواند و قرآن تلاوت می‌کرد.در ساعات آخر، طمانینه و آرامشى ملکوتى داشت و مرتبا شهادت بـه وحدانیت خدا و رسالت پیامبـر اکرم (ص) را زمزمه می‌کرد و بـا چنین حالتى بـود که روحش به ملکوت اعلى پرواز کرد. وقتى که خبر رحلت امام منتشر شد، گـویى زلزله‌اى عظیم رخ داده است، بغض‌ها ترکید و سراسر ایران و همه کانـون‌هایى که در جـهان بـا نام و پیام امام‌خمینـى (ره) آشنا بـودنـد یـکپارچه گـریستند و بـر سر و سینه زدنـد. هیچ قلـم و بیانـى قادر نیست ابعاد حادثه و امواج احساسات غیرقابل کنترل مردم را در آن روزها توصیف کند.
چهارده خرداد یادآور خاطره تلخ رحلت جانگداز رهبر کبیر انقلاب امام خمینی (ره) و یادآور حماسه‌های جاودان ملت غیور ایران اسلامی در عشق به آن رهبر فرزانه است.
از سوی دیگر قیام خونین ۱۵خرداد ۱۳۴۲ بستر و زمینه پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن ۵۷ را فراهم کرد. آن روز خروش مردم برای مبارزه با طاغوت و استبداد حاکم، به خاک و خون کشیده شد و نهال انقلاب در آغازین روزهای شکوفایی خود، با خون جوانان و مردان و زنانی آبیاری شد که برای رهایی از یوغ استعمار، حفظ عزت و شرافت خود و برای استقلال کشور از هر گونه وابستگی به قدرت‌های شرق و غرب به پا خاستند، ندای رهبر خود را لبیک گفتند و خالصانه پای در کارزار ایثار و شهادت نهادند.
امام خمینی(ره) با هدف رضایت الهی نهضتی جاودان را در جهان اسلام بنا کردند و برای این هدف مشقت و سختی فراوانی را تحمل و پرچم حق‌طلبی و آزادیخواهی را در جهان برافراشتند و جمهوری اسلامی را به یادگار گذاشتند.
سیدروح‌الله مصطفوی ملقب به امام خمینی رهبر کبیر انقلاب اسلامی و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران بودند که در ۱۴ خرداد سال ۱۳۶۸ رحلت نمودند. امام خمینی(ره) در روز بیستم جمادى‌الثانى ۱۳۲۰ هجرى قمرى مطابق با ۳۰ شهریور ۱۲۸۱ هجرى شمسى (۲۴ سپتامپر ۱۹۰۲ میلادى) در شهرستان خمین از توابع استان مرکزى ایران در خانواده‌اى اهل علـم و هجرت و جهاد پاى بـر خاکدان طبیعت نهاد و در ۱۴ خرداد سال ۱۳۶۸ هجری شمسی به ملکوت اعلی پیوست.
ظهور پرفروغ امام خمینی در دهه‌های پایانی قرن بیستم میلادی، دیگر بار تلألؤ فروزان معنویت را در همه جهان گسترانید و یاد و خاطره بعثت انبیا و امامت اوصیا (علیهم‌السلام) را در خاطره‌ها زنده کرد.
حرکت عظیم و نهضت بی‌نظیر امام خمینی(ره)، گرچه منشأ و ریشه‌ای قرآنی دارد، اما در حقیقت، خود آزادی را برای همه انسان‌ها در نظر دارد؛ در حقیقت هدف اولی و اساسی امام خمینی(ره)، برداشتن حصارهای ستم و زنجیرهای ظلم است که بر دست و پای انسان عصر مدرن نهاده شده است؛ اما راهی که آن نادره دوران برای نیل به این مقصود برگزیده است، در مرتبه نخست، گسستن بندها و اغلالی است که طواغیت زمان و شیاطین دوران برگردن دین نهاده‌اند.
امام خمینی به نیکی دریافته بود که منشأ و ریشه سیاه‌روزی انسان عصر مدرن، اسارت، رقیت و بردگی دین در دست استعمارگران و استثمارگران عصر است، چراکه دین آزاد و رها، انسانی آزاد و رها تربیت می‌‌کند.
از این رو همه تلاش ایشان در طول سال‌های مبارزه، آزاد‌سازی دین و قطع دست و پای متجاوزان به حریم آن بوده است، تا با آزادی و رهایی دین، زمینه برای تربیت انسان‌های آزاد و آزاده فراهم شود.
امام خمینی(ره) این مسیر صعب و سخت را با بلندای اندیشه، صلابت نفس، استواری ایمان و البته قلبی آرام و ضمیری امیدوار به فضل خدا پیمود و به ستاره‌ای پرفروغ در تاریخ اندیشه انسانی مبدل شد.
مروری کوتاه بر وقایع زندگی امام خمینی(ره)
امام خمینی (ره) پس از درگذشت حضرت آیت‌الله بروجردی به مخالفت با سیاست‌های طاغوت برخاست و در قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ دستگیر و روانه تهران و زندانی شدند، پس از مدتی آزاد و به شهر مقدس قم مراجعت کردند. در قضیه تصویب کاپیتولاسیون (مصونیت مجرمین آمریکایی در ایران) با سخنرانی مهم و آتشین در مسجد اعظم قم دستگیر و به ترکیه و سپس به عراق تبعید شدند.
امام خمینی (ره) در سال‌های اقامت در عراق همچنان رهبری مبارزه با رژیم پهلوی را برعهده داشته و در سال ۱۳۵۷ با هماهنگی رژیم پهلوی به رژیم بعث عراق، ایشان ناگزیر از خروج از عراق شدند و با عزیمت به پاریس مبارزه و انقلاب، امام را وارد مرحله اساسی نمود. با اقامت امام خمینی (ره) در پاریس و انعکاس سخنان و نقطه‌نظرات ایشان در رسانه‌های غربی رژیم پهلوی در ضعف و انزوا قرار گرفته و با رهبری هوشمندانه و دقیق ایشان انقلاب اسلامی مردم ایران با خروج شاه و خانواده سلطنتی از ایران به روزهای اوج خود نزدیک شد.
با مراجعت رهبر فقید ایران در ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ و هدایت انقلاب از نزدیک، صبح پیروزی در ۲۲ بهمن ماه ۱۳۵۷ دمید و مردم ایران شاهد پیروزی را در آغوش گرفته بودند.
با انحلال رژیم سلطنتی و پایان حکومت ۵۷ساله و ستمکارانه پهلوی، امام خمینی (ره) جمهوری اسلامی ایران را با آرای قاطع مردم بنیان نهادند. از ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ تا ۱۴ خرداد ۱۳۶۸ حضرت امام همچنان رهبری انقلاب را به دوش کشیده و انقلاب و کشور را در حوادث خطرناک و توطئه‌های گوناگون و جنگ هشت‌ساله تحمیلی عراق و تحریم‌ها به سلامت و به خوبی رهبری کردند.
امام خمینى اهداف و آرمان‌ها و هـر آنچه را که باید ابـلاغ کنـند، گفته بـودند و در عمل نیز تمام هستی‌شان را بـراى تحقق هـمان هدف‌ها بـه کار گرفته بـودند.
اینک در آستانه نیمه خرداد سال ۱۳۶۸ خود را آماده ملاقات عزیزى می‌‌کردند که تمام عمرشان را براى جلب رضاى او صرف کرده بـودند و قامت‌شان جز در بـرابـر او، در مقابل هیچ قدرتى خم نشده، و چشمان‌شان جز براى او گریه نکرده بـود.سروده‌هاى عارفانه‌اش همه حاکى از درد فراق و بیان عطـش لحظه وصال محبوب بـود. و اینک این لحظه شکوهمند بـراى او، و جانــکاه و تحمل‌ناپذیر بـراى پیروانش، فرا می‌رسید.
ایشان در وصیتنامه‌اش نـوشته است: «با دلى آرام و قلبـى مطمئن و روحى شاد و ضمیرى امیدوار به فضل خدا از خدمت خواهران و برادران مرخص و به سوى جایگاه ابدى سفر می‌کنـم و به دعاى خیر شما احتیاج مبرم دارم و از خداى رحمن و رحیم می‌‌خواهـم که عذرم را در کوتاهى خدمت و قصـور و تقصیر بپذیرد و از ملت امیدوارم که عذرم را در کوتاهى‌ها و قصـور و تقصیرها بـپذیرنـد و بـا قدرت و تصمیم و اراده به پیش بروند.»
شگفت آن که امام خمینـى(ره) در یکى از غزلیاتش که چنـد سال قبل از رحلت سروده، آمده است: «انتظار فرج از نیمه خرداد کشم/ سال‌ها می‌‌گذرد حادثه‌ها می‌آید»
لینک کوتاه :