زندگی تراژیک باسابقه‌ترین نخست‌وزیر ژاپن به روایت مجله تایم/میراث شینزو آبه
به گزارش جهان صنعت نیوز: شینزو آبه جایگاه ژاپن در جهان را بازنویسی کرد و تا انتها یک کارگزار قدرت باقی ماند. زمانی که شینزو آبه، باسابقه‌ترین نخست‌وزیر ژاپن، در سال ۲۰۲۰ از سمت خود کناره‌گیری کرد، به آنچه که در نظر داشت دست نیافته بود. او به دلیل وضعیت نامناسب سلامتی و با رتبه‌بندی وخیم در مورد مدیریت دولتش با ویروس کرونا، از جمله اقدام بسیار دیرهنگام در مورد قرنطینه‌ها و توزیع آهسته واکسن، مشکلات اقتصادی، و عدم موفقیت در تلاش طولانی‌مدت خود برای بازنگری در قانون اساسی صلح‌طلبانه کشور، استعفا داد.
شاید به همین دلیل است که آبه، که حتی پس از استعفای خود یکی از تاثیرگذارترین سیاستمداران ژاپنی باقی ماند، همچنان در تلاش بود تا میراث خود را بازنویسی کند. با این حال، تلاش‌های او در ۸ جولای با ترور او به پایان رسید.
آبه که دو دوره نخست‌وزیری از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۷ و از ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۰ را برعهده داشت، صبح روز جمعه هنگام سخنرانی در شهر نارا در غرب ژاپن، جایی که برای حزب حاکم لیبرال دموکرات (LDP) در حال مبارزات انتخاباتی بود، در آستانه انتخابات پارلمانی روز یکشنبه دو گلوله خورد. او در ساعات اولیه عصر همان روز در سن ۶۷ سالگی درگذشت.
این حمله گستاخانه جهان را مبهوت کرده و ژاپن را در موجی از شوک فرو برد. جف کینگستون، مدیر مطالعات آسیایی در دانشگاه تمپل ژاپن می‌گوید: «او یک غول سیاسی بود. او یک حضور قدرتمند و مداوم بوده است… صدای او وزن قابل‌توجهی داشت. هنگامی که آبه در سال ۲۰۲۰ سمت خود را ترک کرد، به خبرنگاران گفت که ناتمام گذاشتن بسیاری از اهدافش غم‌انگیز است.
اما آبه که پدربزرگش بین سال‌های ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۰ نخست‌وزیر و پدرش بین سال‌های ۱۹۸۲ تا ۱۹۸۶ وزیر امور خارجه بود، همچنان از پشت صحنه به کار خود ادامه می‌داد. توبیاس هریس، ناظر قدیمی ژاپن مستقر در واشنگتن دی‌سی که زندگینامه‌ای درباره آبه نوشت، می‌گوید: «شکی نیست که او حتی پس از ترک پست یکی از تاثیرگذارترین چهره‌ها در سیاست ژاپن باقی ماند. او رییس بزرگ‌ترین جناح، رییس بزرگ‌ترین بلوک ایدئولوژیک حزب خود است. او در تلاش است تا دستور کار را به روشی تنظیم کند که حتی [نخست‌وزیر فعلی فومیو کیشیدا] برای انجام آن تلاش کرده است.»
آبه بدون محدودیت‌های منتخب، شاید حتی تاثیرگذارتر بوده است. کینگستون می‌گوید: «او صدای قدرتمندی در حزب لیبرال دموکرات بود و قدرت نخست‌وزیری بر او سنگینی نمی‌کرد، بنابراین من فکر می‌کنم که او بسیار کمتر مهار شده بود و همچنان از مواضع خود در مورد امنیت و بازنگری قانون اساسی دفاع می‌کرد.»
کینگستون اضافه می‌کند که در طول یک سال گذشته، او از نبودن در قدرت لذت برده است، زیرا او آزاد شده است. او می‌تواند هر چه می‌خواهد بگوید. این جای مانور کیشیدا را محدود کرده است.
آبه به خاطر بازسازی ژاپن در خاطر خواهد ماند. کینگستون می‌گوید که پس از فروپاشی حباب قیمت دارایی در اوایل دهه ۱۹۹۰ که ژاپن را وارد دوره‌ای از رکود اقتصادی موسوم به «دهه‌های گمشده» کرد، موفق شد اعتماد ژاپن را احیا کند و ژاپنی با اعتمادبه‌نفس و خوش‌بین‌تر را پیش‌بینی کند. کینگستون می‌گوید: «در دوران تصدی او، گردشگری به ژاپن سر به فلک کشید و ژاپن شکوفا شد.
آبه همچنین نقش بزرگی در موفقیت حزب محافظه‌کار LDP ایفا کرد. او حزب را به چندین پیروزی از جمله بازگشت آن به قدرت در سال ۲۰۱۲ رهبری کرده بود. این حزب از زمان تشکیل آن در سال ۱۹۵۵ تقریبا به طور مداوم قدرت را در دست داشت، اما حزب میانه‌رو دموکرات ژاپن از سال ۲۰۰۹ به مدت سه سال قدرت را در دست داشت. کینگستون می‌گوید: «از او به عنوان سیاستمداری که به نقش محافظه‌کارانه در سیاست ژاپن کمک کرد، یاد خواهد شد.»
آبه در بازنگری قانون اساسی خود پس از جنگ جهانی دوم که توسط ایالات متحده تهیه شده بود، که جنگ را کنار می‌گذارد، موفقیت کمتری داشت. آبه این تغییرات را برای مقابله با کره‌شمالی متخاصم فزاینده و قدرت نظامی رو به رشد چین مهم می‌دید، اما با موانع عمومی و قانونگذاری مبهم بر سر اصلاح قانون اساسی مواجه شد. با این حال، او با ایجاد اتحاد و رهبری دولتش برای تصویب قانونی در سال ۲۰۱۵ که به سربازان ژاپنی اجازه می‌دهد برای اولین بار در ۷۰ سال گذشته در خارج از کشور بجنگند، وجهه دفاعی ژاپن را ارتقا داد.
آبه روابط ژاپن با ایالات متحده را تقویت کرد، اگرچه مشخص نبود که درخواست او از رییس‌جمهور سابق ایالات متحده، دونالد ترامپ چه منافعی برای ژاپن به همراه داشت. او شراکت‌های جدیدی با کشورهایی مانند هند و استرالیا ایجاد کرد.
کینگستون می‌گوید: «او در صحنه جهانی گام‌های بلندی برداشت، در نشست‌های بزرگ ظاهر می‌شد، او احتمالا بیشتر از مجموع ۱۰ رهبر پیشین خود با رهبران جهان ملاقات کرد، بنابراین از نظر دیپلماتیک بسیار فعال بود.
تمام دیپلماسی آبه موفقیت‌آمیز نبود و ناسیونالیسم جنگ‌طلب او باعث شد تا او در خارج از کشور دشمنانی پیدا کند. روابط با کره جنوبی، یک شریک امنیتی و اقتصادی مهم برای ژاپن، در طول دوره ریاست‌جمهوری او، عمدتا به دلیل نارضایتی‌های تاریخی، به پایین‌ترین حد دهه‌ها سقوط کرد. او همچنین قادر به بهبود روابط با چین نبود و حمایت او برای ایستادگی در برابر مدرنیزاسیون نظامی چین، پکن را متزلزل کرد.
با وجود قدرت بی‌نظیر آبه در سیاست مدرن ژاپن، او در میان بسیاری از مردم ژاپن نیز محبوبیت نداشت. طرح‌های احیای اقتصادی امضاشده او تحت عنوان «آبه نومیک» دستاوردهای حاشیه‌ای داشت، بسیاری از آنها توسط کووید ۱۹ از بین رفتند، و دوران تصدی او با رسوایی‌های فساد متعدد خدشه‌دار شد.» کینگستون می‌گوید: «او میراثی ترکیبی از خود به‌جا گذاشت.»
اما مرگ آبه، مانند زندگی‌اش سایه طولانی بر سیاست ژاپن خواهد انداخت. ایچیرو آساهینا، تحلیلگر سیاسی و رییس شرکت Aoyamashachu، یک اندیشکده، می‌گوید: «من فکر می‌کنم LDP احتمالا [در انتخابات یکشنبه] به دلیل آنچه اتفاق افتاد به پیروزی دست خواهد یافت. مردم با آبه همدردی خواهند کرد، به این معنی که احتمالا به LDP رای خواهند داد.»
اخبار برگزیدهسیاسیلینک کوتاه :