حسرتی از جنس سامسونگ

به گزارش جهان صنعت نیوز: درخواست‌های سرمایه‌گذاری غول فناوری کره‌ای اخیرا در وب‌‌سایت کنترلر تگزاس ثبت شده است.» این خبر برای شهروندان کره‌جنوبی بسیار خرسند‌کننده و افتخارآفرین است که شرکتی با تابعیت این کشور سری در میان سرها در دنیای امروز درآورده و بیش از اپل آمریکا گوشی همراه می‌سازد و بیش از هر شرکتی در دنیا تلویزیون می‌فروشد.

شهروندان کره‌جنوبی باید خرسند باشند که آرم و نشانه سامسونگ در بیشتر پایتخت‌های دنیا بر فراز است و توانسته بیشترین علاقه به کره‌جنوبی را در میان خانواده‌های متوسط جهان پدیدار کند. واقعیت این است که سامسونگ در میان خانواده‌های ایرانی نیز بسیار محبوب است و گوشی‌های همراه این شرکت بیش از هر گوشی در دست و جیب ایرانیان است.

ایرانیان هنوز حاضرند تلویزیون‌، جاروبرقی‌، لباسشویی و ظرفشویی سامسونگ را حتی از بانه کردستان و دیگر شهرها و در بازارهای پنهان دیگر خریداری کنند و همه بدگویی‌ها از این مارک بر اشتیاق آنها اثر منفی نگذاشته است. اما سوی دیگر داستان غم‌انگیزتر است: چرا در ایران هیچ شرکت کوه‌پیکری در بخش صنعت زاد و رشد نکرده و چرا کارخانه‌داران ایرانی به‌رغم اینکه از نظر سابقه فعالیت و نیز هوشمندی فردی برتر از رقبای چینی هستند نتوانسته یا نخواسته‌اند بیش از اندازه رشد را تجربه کنند؟ اگر اداره‌کنندگان ایران بتوانند واقعا پاسخی کارشناسانه و علمی برای این پرسش پیدا کنند می‌توان از آن پاسخ به بسیاری از تنگناها رسیدگی کرد.

شاید کسانی باشند که بگویند این چه مقایسه‌ای است و تاکید کنند که سامسونگ یک شرکت چه و چه و کره‌‌جنوبی یک کشور چه و چه است. اما این واقعیت را نمی‌شود پنهان کرد که چه خرسندی در میان افراطیون ضداصلاحات راه افتاد که یک شرکت فریبنده به اسم گازپروم وعده داده می‌خواهد در نفت و گاز ایران سرمایه‌گذاری کند. اما اگر بخواهیم یک پاسخ کوتاه و کارشناسانه بدهیم که چرا سامسونگ زاد و رشدی چنین افتخارآمیز از نظر شهروندانش دارد باید بگوییم آنها از خارجی‌ها هراس نداشتند و ندارند. آیا باید حسرت سامسونگی را بر دیگر حسرت‌های اقتصادی ایران اضافه کرد؟