خبرنگار؛ پرسنده‌ای توانمند

میرجلال‌الدین کزازی *

خبرنگاری یکی از پیچیده‌ترین و دشوارترین پیشه‌ها و کارهاست، وارونه آن چه بسیار کسان شاید می‌انگارند.گمان می‌کنند آنچه بایسته خبرنگاریست تنها قلمی است و دفتری که می‌توانند با آن قلم در آن دفتر بنویسند اما به راستی داستان خبرنگاری این‌گونه آسان و بی‌رنج نیست. اگر خبرنگاری همین است که کسانی می‌انگارند پس هر آن کس که توان نوشتن دارد، خبرنگار می‌تواند بود.

خبرنگاری در کاغذ و قلم به نمود نمی‌آید، نمود راستین و روشن این پیشه باریک در اندیشه و توان ذهنی خبرنگار نهفته است. خبرنگار هم می‌باید به بسندگی دارای مایه‌های ذهنی باشد. به آگاهی‌های گوناگون رسیده باشد. از سوی دیگر ذهنی پویا و آفرینشگر داشته باشد… به سخنی دیگر بتواند خود را با زمینه‌ها و نهادمان‌ها «موقعیت» هم ساز و هم دل بگرداند افزون بر این ویژگی‌های ناگزیر خبرنگار باید پرسنده‌ای توانمند باشد و بداند که در چه زمانی چه پرسشی را از کدامین پاسخگو بخواهد که پاسخ داده بشود. می‌توانم بر این فهرست هم چنان بیفزایم به همین چند ویژگی بسنده می‌کنم بر پایه آنچه به کوتاهی گفته آمد، خبرنگاری پیشه‌ای است با نهفته‌ها و رازها و پیچش‌های بسیار، بخشی از خبرنگاری به دانش و آگاهی باز می‌گردد که از بخش نخستین کارآمدتر است، به آزمودگی.

خبرنگاری به راستی در کار خود توانمند و کامگار است که بتواند آنچه را آموخته است، بورزد، در کار بیاورد. خبرنگاری بیش پیشه‌ای است ورزیدنی، کردارینه از همین‌روست که از دید من خبرنگاری پیشه‌ای است بسیار ارزنده، ارجمند زیرا کار خبرنگار آن است که مردمان را از آنچه در پیرامونشان یا با نگاهی بسیار فراختر در جهان می‌گذارد بیآگاهاند اما این آگاهی تنها در دامنه تنگ خبررسانی نمی‌گنجد و نمی‌ماند این کار را دیگران هم می‌توانند با اندکی تلاش به انجام برسانند. آنچه خبرنگار را از دیگر آگاهی‌رسانان، جدا می‌دارد؛ باز می‌شناساند؛ بر می‌کشد، آن است که او به خبر چونان ابزار یا مایه یا بهانه‌ای می‌نگرد برای آنکه به پویایی و آفرینندگی ذهنی و اندیشه‌ای برسد.

خبرنگار باید خبری را که می‌دهد، آن آگاهی را که می‌رساند، وابکاود، از دیدگاه‌ها و سوی‌مندی‌های گوناگون به آن بنگرد. آن خبر را که مرده و افسرده است به پدیده‌ای زنده و پرتوان و شورانگیز که برخوردار از کارمایه‌های روانی و رانه‌ای «عاطفی» برخوردار بگرداند. بدین گونه است که خبرنگار پاره‌ای بنیادین و ناگزیر و ناگسستنی از روزنامه‌نگاری می‌شود. همین ویژگی است که روزنامه را روزنامه‌نگار را از خبرنامه یا آگاهی‌رسان جدا می‌دارد.

خبرنگاری هم دانش است هم بر پایه آنچه گفته شد، هم گونه‌ای از هنر.به درست از همین روست که نه تنها در ایران در دیگر کشورها نیز شمار خبرنگاران راستین، کسانی که شایسته این نام والا باشند بسیار اندک است.در فرجام این یادداشت من شایسته می‌دانم که روز خبرنگار را به یکایک خبرنگاران فرخباد بگویم و از درگاه دوست، برای آنان بختیاری و کامگاری در کار باریک و دشوار خبرنگاری آرزو ببرم.

اخبار برگزیدهیادداشت

شناسه : 280303
لینک کوتاه :

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا