شرمساری ابدی بایدن
به گزارش جهان صنعت نیوز: پس از تقریبا ۲۰ سال جنگ، بیش از ۶۰۰۰ سرباز آمریکایی جانشان را از دست دادند، بیش از ۱۰۰ هزار افغان جان باختند و بیش از دو تریلیون دلار بودجه آمریکا در افغانستان صرف شد، اما این هزینه‌ها نتوانستند آینده روشنی برای این کشور جنگ‌زده ترسیم کنند. یک سال قبل، در چنین روزهایی، طالبان بار دیگر کنترل افغانستان را در دست گرفت و تا امروز همچنان بر مسند قدرت تکیه زده است.
کسی فکرش را نمی‌کرد که افغانستان با این سرعت سقوط کند. تحلیلگران باور داشتند که دولت افغانستان و ارتش ملی این کشور، مقاومت بیشتری می‌کنند، آن‌هم وقتی ارتش افغانستان تحت آموزش آمریکایی‌ها و با صرف ۸۹ میلیارد دلار بودجه رشد کرده بود، اما طالبان در برابر چشمان بهت‌زده افغان‌ها و جهان، به سرعت کنترل این کشور را در اختیار گرفت.
نیویورک‌پست در گزارشی می‌نویسد: «یک سال پیش نیروهای ایالات‌متحده خروج نهایی از افغانستان را با تبعیت از دستور جو بایدن رییس‌جمهور آمریکا مبنی بر خروج کامل تا ۳۰ آگوست آغاز کردند.
۱۳ سرباز آمریکایی و تعداد زیادی غیرنظامی در یک حمله انتحاری در میدان هوایی کابل کشته شدند. یا صدها شهروند ایالات‌متحده و هزاران دارنده گرین‌کارت ایالات‌متحده که پشت سر مانده‌اند، چه رسد به ده‌ها هزار افغانی که در طول ماموریت ما در آنجا به ما کمک کردند و به امید بخشش حاکمان جدید خود، طالبان رها شدند- پس از اینکه بایدن به اصرار تاکید کرد: «ما در کنار شما خواهیم بود همانطور که شما در کنار ما ایستادید.»
وقایع و جنایات این یک سال ثابت کرد که طالبان مثل همیشه فاسد و فرومایه هستند، برخلاف تئوری‌های دولت مبنی بر اینکه طالبان بهتر شده‌اند، زنان افغان اکنون پس از ۱۲ سالگی از حق تحصیل محروم هستند، آنها نمی‌توانند بیش از ۴۵ مایل بدون همراه مرد سفر کنند، جز در پست‌ترین مشاغل نمی‌توانند کار کنند. برای خروج از خانه باید سر تا پا را بپوشانند. قومیت‌های اقلیت از مشارکت سیاسی در سطوح بالا محروم هستند. انتخابات و رسانه‌های مستقل به تاریخ پیوسته است. سازمان ملل نسبت به سطوح بی‌سابقه قحطی و گرسنگی هشدار داده که ده‌ها میلیون نفر را تحت‌تاثیر قرار داده است.
بحران بیکاری و خشکسالی، فرصت‌های شغلی زیادی را از مردم در افغانستان گرفته و باعث شده است تا صدها هزار نفر دیگر به چرخه بیکاری در این کشور اضافه شوند. خشکسالی باعث کاهش محصولات کشاورزی که عمده‌ترین شغل در افغانستان به حساب می‌آید شده و فقر را گسترش داده است. همچنین فقر و تنگدستی باعث شده تا خانواده‌ها مجبور شوند از رفتن کودکانشان به مدرسه جلوگیری و آنها را به کار کردن وادار کنند. در حال حاضر صدها هزار کودک در افغانستان تبدیل به کودکان کار شده‌اند.
مردم افغانستان در یک سال گذشته با تبعات بازگشت طالبان که از بسیاری جهات کشورشان را به مرز فاجعه برد دست و پنجه نرم کردند. اقتصاد افغانستان پس از ورود طالبان به کابل از کمک‌های بین‌المللی محروم شد. میلیون‌ها افغان دیگر امکان تامین غذای روزانه خود را ندارند و تقریبا کل جمعیت افغانستان در فقر به سر می‌برد.
هرچند مقامات طالبان سال گذشته از رویکردی متعادل‌تر نسبت به دوره اول حکومت‌شان سخن می‌گفتند، اما تجربه ۱۲ ماه گذشته نشان داده است که طالبان طی دو دهه دوری از قدرت متحول نشده‌اند.
مخالفت با دستاوردهای زنان افغانستان و نادیده گرفتن حقوق آنها، ایجاد محدودیت برای رسانه‌ها و فضای خفقان، ویژگی‌های اصلی یک سال حضور دوباره طالبان در افغانستان بود.
این به این دلیل است که جو بایدن از ترک ۲۵۰۰ نیروی آمریکایی در میدان خودداری کرد. آن نیروی کوچک بین ارتش افغانستان و فروپاشی کامل قرار داشت.و میلیون‌ها دلار اسلحه و وسایل نقلیه رهاشده در جنگ، طالبان را تقویت کرد، که اکنون (مثلا) هلیکوپترهای تهاجمی بیشتری نسبت به بریتانیا دارد و طالبان حتی اجازه دادند القاعده به این کشور بازگردد. یک حمله هواپیمای بدون سرنشین ایالات‌متحده، ایمن الظواهری، رییس این گروه تروریستی را در قلب کابل؛ جایی که بنا بر گزارش‌ها هفته‌ها یا ماه‌ها در خانه یکی از دستیاران یک مقام طالبان در آن اقامت داشت، کشته شد.
عقب‌نشینی کامل، زمانی که نیروهای ایالات‌متحده مدت زیادی از نبرد فعال خارج شده بودند، هرگز معنی نداشت. اکنون دو دهه تلاش متحدان به پایان رسیده است: افغان‌ها بیش از هر زمان دیگری تحت ظلم و ستم قرار گرفته‌اند، القاعده دوباره می‌تواند از کل کشور که به اصطلاح یک «فضای امن» ایجاد شده، نقشه بکشد و برنامه‌ریزی کند- و جو بایدن به دروغ‌گویی درباره فجایع تازه ادامه می‌دهد.
وعده‌های دروغین
آمریکایی‌ها پیش از ترک افغانستان، به تعداد زیادی از شهروندان افغان که به نوعی در سال‌های اشغالگری و از سر ناچاری با نیروهای آمریکایی همکاری می‌کردند، وعده داده بودند که آنها را همراه خود به آمریکا خواهند برد تا خطر و تهدیدی از سوی حکومت جدید متوجه آنها نباشد، اما غافل از اینکه، این وعده‌ها، دروغی بیش نبود و حالا بسیاری از این شهروندان دریافته‌اند که فریب خورده‌اند و نیروهای آمریکایی، آنها را به حال خود رها کرده‌اند. آنهایی هم که به آمریکا پناه برده‌اند، معلوم نیست چه سرنوشتی در آینده خواهند داشت.
دولت جو بایدن در ابتدا با وعده‌های دروغین تعهد داده بود تا به تسهیل امور مهاجرت بسیاری از پناهجویان افغان به‌ویژه افرادی مانند خلبانان و نیروهایی که طی ۲۰ سال در افغانستان با نیروهای خارجی همکاری می‌کردند بپردازد، اما با گذشت یک سال این وعده‌ها تحقق پیدا نکرده است.
بدین ترتیب به علاوه اعضای خانواده افرادی که به آمریکا آمده‌اند، ده‌ها هزار شهروند افغانستانی که در عملیات مختلف آمریکا طی ۲۰ سال حضور نیروهای آمریکایی در این کشور آنها را پشتیبانی کردند اکنون یا هنوز در افغانستان یا در کشورهای دیگر در انتظار پذیرش از سوی آمریکا به سر می‌برند. در میان آنها بیش از ۷۴ هزار نفر و خانواده‌هایشان در انتظار دریافت روادید ویژه مهاجرت هستند که به آنها مسیری مستقیم برای اخذ شهروندی آمریکا می‌دهد. دولت جو بایدن اخیرا فرم درخواست روادید مهاجرت ویژه را ساده‌تر کرد، با وجود این روند صدور این روادید تقریبا ۳ ساله است. حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰ نفر هر هفته وارد آمریکا می‌شوند که تقریبا همه آنها پیش از به قدرت رسیدن طالبان برای مهاجرت به آمریکا اقدام کرده بودند.
از سوی دیگر هشدار نهادهای مختلف جهانی درباره افزایش فقر و بحران غذا در افغانستان برای ۲۵ میلیون افغان گرفتار فقر از زمان سقوط کابل وجود دارد. بنابراین به نظر می‌رسد حضور اشغالگرانه ۲۰ساله آمریکا و متحدانش در افغانستان، نه تنها کمکی به توسعه این کشور نکرده، بلکه افغانستان را به یکی از بحرانی‌ترین کشورهای جهان تبدیل کرده است. طی این مدت با افزایش آوارگی مردم افغانستان و وادار شدن افغان‌ها به ترک خانه و کاشانه و پناه بردن به کشورهای دیگر به هر قیمتی بحران پناهجویی بیش از گذشته شده است.
علاوه بر این روند انفجارهای تروریستی در این کشور همچنان ادامه دارد و موضوع حمله آمریکا به افغانستان در سال ۲۰۰۱ که با ادعای مبارزه انجام شد تنها دروغی محض و بهانه‌ای برای توجیه حمله بود. ارتش افغانستان نیز با وجود ادعای آمریکایی‌ها مبنی بر اینکه سال‌ها مشغول آموزش نیروهای افغان بوده‌اند، نتوانست حتی چند روز از دولت سابق این کشور محافظت کند و این یعنی آمریکا هیچ‌گونه اراده و تمایلی برای تبدیل شدن افغانستان به یک افغانستان قوی و مستقل نداشت و ندارد.
در مدت یک سال گذشته مسدود شدن میلیاردها دلار از دارایی‌های مردم افغانستان از سوی آمریکا اتفاق افتاد و این یعنی واشنگتن حتی بعد از خروج خفت‌بار از افغانستان، همچنان برای مردم این کشور مشکل‌آفرین است و ادعاهای حقوق بشری کاخ سفید مبنی بر ضرورت حمایت از مردم افغانستان، یک دروغ آشکار است.
نقطه سیاه کارنامه بایدن
دیوید ایگناتیوس تحلیلگر و نویسنده مشهور آمریکایی ۲۱ دسامبر ۲۰۲۱ در واشنگتن‌پست نوشت: بزرگ‌ترین اشتباه سیاست خارجی بایدن مدیریت خروج آشفته از افغانستان بود.
بایدن کاملا مصمم بود به طولانی‌ترین جنگ آمریکا پایان دهد. او مردی سرسخت و گاهی عصبانی است. او به آنچه می‌خواست رسید، اما با هزینه قابل‌توجهی برای وجهه و اعتبار آمریکا.
این روزنامه‌نگار آمریکایی ادامه داد: ارتش آمریکا و سیا در راه خروج نیروها از افغانستان کارها را انجام دادند، اما وزارت خارجه آمریکا به اندازه کافی سطح فروپاشی حکومتی در کابل و نیاز قابل پیش‌بینی برای تخلیه ده‌ها هزار آمریکایی و افغان را مدیریت نکرد.
نویسنده واشنگتن‌پست با بیان اینکه ترامپ در مورد خروج از کابل صحبت کرد و بایدن این کار را انجام داد، افزود: افغانستان از نظر اعتبار، نقطه‌ضعف کارنامه بایدن محسوب می‌شود. بایدن در ماه ژوئن مبنی بر بازگشت دوباره آمریکا لاف زد، اما واقعیت آن است که کابل تصویری از عقب‌نشینی آمریکا بود.
ژنرال فرانک مک‌کنزی، فرمانده سابق تروریست‌های سنتکام در آستانه سالگرد تسلط طالبان بر افغانستان توضیحاتی در خصوص عوامل سقوط کابل ارائه کرد. این نظامی بازنشسته آمریکایی در گفت‌وگو با پولیتیکو افزوده است که او مخالف خروج کامل نیروهای خارجی بوده و اعتقاد داشته که آمریکا باید با حضور اندک نظامیان خارجی به نیروهای افغانستان برای دفاع از این کشور کمک کند، پیشنهادی که مورد مخالف واشنگتن قرار گرفت.
مک‌کنزی در پاسخ به این پرسش که آیا به رییس‌جمهور آمریکا هشدار داده بود که در صورت خروج نیروهای ایالات‌متحده، افغانستان به دست طالبان سقوط خواهد کرد، گفته که در نامه‌هایی گفته بود اگر نیروهای آمریکایی به سرعت عقب‌نشینی کنند، احتمال فروپاشی وجود دارد. او اضافه کرد: «من اصرار به باقی ماندن ۲۵۰۰ نظامی در افغانستان داشتم و بر این اعتقاد بودم که اگر این نظامیان در افغانستان باقی بمانند دولت افغانستان سقوط نخواهد کرد.»
جنون جنگ‌افروزی
اما همچنان که روزنامه نیویورک‌تایمز در ۲۲ سپتامبر ۲۰۲۱ نوشت، بایدن گرچه ادعا کرده که جنگ پایان یافته است اما جنگ‌های آمریکا همچنان ادامه دارد. شاید دیگر نظامیان آمریکایی در افغانستان حضور نداشته باشند، اما جنگ‌های آمریکا در نقاط مختلف دنیا همچنان ادامه دارد.
سخنرانی سال گذشته بایدن در سازمان ملل در مورد پایان جنگ‌های آمریکا درست در همان روزی بود که آخرین سربازی که قبل از خروج آمریکا از افغانستان کشته شد در قبرستان ملی آرلینگتون به خاک سپرده شد.
اکنون یک سال پس از ترک افغانستان، نه تنها آمریکا ماه‌هاست درگیر جنگ اوکراین شده که خود در ایجاد آن نقش مهمی داشته است همچنان که هنری کیسینجر سیاستمدار کهنه‌کار و وزیر امور خارجه پیشین آمریکا در گفت‌وگو با روزنامه وال‌استریت ژورنال می‌گوید: در آستانه جنگ با روسیه و چین در مورد مسائلی است که تا حدی بدون درنظر گرفتن عواقب، در ایجاد آنها نقش داشته است. به نظر می‌رسد دولتمردان آمریکایی که همواره بقای خود و ایالات‌متحده را در عرصه بین‌المللی، در جنگ‌افروزی‌ها می‌دانند همچنان بر این طبل خواهند کوبید و تجربه تلخ شکست‌های تاریخی نیز نخواهد توانست مانع جنون جنگ‌طلبی آنان شود.
لینک کوتاه :