تلاش «ومعادن» برای حل مشکلات تامین خوراک صنایع فولادی

به گزارش جهان صنعت نیوز: یکی از دلایل اصلی این امر قیمت‌گذاری دستوری است که از جذابیت‌های حلقه‌های بالادستی صنعت کاسته و مشکلات فراوانی را برای فولادسازان ایجاد کرده است. شرکت سرمایه‌گذاری توسعه معادن و فلزات، با توسعه فعالیت‌های معدنکاری در سراسر کشور و شناسایی پهنه‌های معدنی جدید، رسالتی ارزشمند را در توسعه این بخش دنبال می‌کند. در حال حاضر، این شرکت چندین پهنه‌ معدنی را در غرب و جنوب شرقی کشور شناسایی کرده است که با بهره‌برداری از آنها، بخش عمده مشکلات صنایع معدنی در تامین خوراک برطرف خواهد شد.

تخصصی‌ترین برنامه فولادی کشور، سند چشم‌انداز ۱۴۰۴ فولاد است که طبق این برنامه، ایران باید تا سال ۱۴۰۴ به ظرفیت تولید ۵۵ میلیون تن فولاد خام دست یابد.

در حال حاضر مهم‌ترین ریسک‌های صنعت فولاد، ریسک تامین برق و حامل‌های انرژی و تامین سنگ‌آهن و مواد اولیه است و طرح‌های در دست احداث بسیار بیشتر از مقدار برنامه‌ریزی‌شده‌اند. بنابرین تامین خوراک می‌تواند از گلوگاه‌های اصلی در تحقق اهداف برنامه باشد. با این حال، چالش اصلی، به وجود آمدن وضعیت فعلی بر اثر قیمت‌گذاری دستوری است. قیمت‌ها در اقتصاد نقشی پیچیده ایفا می‌کنند و در واقع، سیگنالی کمیاب به شمار می‌آیند. بنابراین زمانی که در یک بازار سازوکار عرضه و تقاضا کنار گذاشته و قیمت‌گذاری دستوری اعمال شود، عملا نقش قیمت‌ها به عنوان سیگنال هم قطع می‌شود. در حال حاضر، در هر صنعتی در کشور قیمت‌گذاری دستوری جریان دارد و تعادل بازار در آن صنعت بر هم خورده که صنعت برق مثال بارز آن است. قیمت‌گذاری دستوری در صنعت برق عملا سرمایه‌گذاری در این صنعت را فاقد توجیه اقتصادی کرده و همین امر باعث شده است که شاهد قطعی‌های گسترده در سطح کشور باشیم که بر اثر آن، بسیاری از صنایع، به‌خصوص شرکت‌های فولادی، به‌شدت متضرر شده‌اند. اکنون نه‌تنها سرمایه‌گذاری در صنعت برق توجیه ندارد، بلکه قیمت برق ارزان وارد سایر صنایع نیز شده و آنها را دچار کج‌کارکردی‌های بسیار کرده است. به این ترتیب، شرکت‌ها در طول سالیان گذشته هیچ‌گاه به فکر ارتقای بهره‌وری و بهینه‌سازی مصرف انرژی نبوده‌اند چون اساسا سهم انرژی در بهای تمام‌شده آنها بسیار ناچیز بوده است. از طرف دیگر، قیمت‌گذاری دستوری در سنگ‌آهن باعث شده است که عملا نهاده ارزان‌قیمت در اختیار حلقه پایین‌تر زنجیره قرار گیرد. این بدین معناست که سود بیشتر در حلقه‌های پایین‌تر شناسایی خواهد شد. همین امر سبب می‌شود که سرمایه‌گذاری در حلقه‌های پایین زنجیره جذاب شود. این موضوع باعث شده است که شرکت‌های معدنی نیز به جای توسعه افقی، توسعه عمودی را در دستور کار قرار دهند. در سال‌های اخیر، شرکت‌های معدنی بزرگ وارد سرمایه‌گذاری در پایین‌دست زنجیره خود شده‌اند. بنابراین بر هم خوردن توازن در زنجیره فولاد و کسری خوراک در حال رخ دادن است و این مهم‌ترین نگرانی برای آینده این صنعت محسوب می‌شود.