کشور سیاست متمرکزی در زمینه غذای حلال ندارد

جهان صنعت نیوز |  رضیان درباره سهم ایران از بازار غذای حلال، گفت: ایران سهم ناچیزی در بازار غذای حلال دارد در واقع ساختار کشور برای صادرات مواد غذایی مهیا و کامل نیست و هیچ یک از سازمان‌های مربوطه به دنبال به دست آوردن بازار غذای حلال یا ایجاد بِرند حلال نیستند.

نماینده مردم قائمشهر، سوادکوه و جویبار در مجلس شورای اسلامی افزود: اگرچه کشور توانایی بالایی در تولید مواد پروتئینی دارد اما از این ظرفیت به درستی استفاده نمی‌شود و وزارتخانه‌های صنعت، معدن و تجارت و جهاد کشاورزی برنامه ریزی مدونی برای موفقیت در این امر ندارند.

وی با بیان اینکه گردش مالی غذای حلال در جهان بیش از چند هزار میلیارد دلار است اما ایران سهمی از این بازار ندارد، اظهار کرد: کشور روسیه با توجه به جمعیت بالای می‌تواند بازار خوبی برای صادرات مواد غذایی حلال باشد اما به دلیل ساختار صادراتی نامناسب و عدم حمایت دولت از این امر تولیدکنندگان و فعالان حوزه تولید و صادرات نمی‌توانند به موفقیت‌های چندانی دست یابند.

این نماینده مردم در مجلس دهم با بیان اینکه کشور سیاست متمرکزی در زمینه غذای حلال ندارد، خاطرنشان کرد: تولید مواد غذایی در ایران دو برابر نیاز کشور است اما به دلیل هدررفت نمی توان سهم قابل توجهی از این تولیدات را صادر کرد.

عضو هیات رییسه کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه ورود به بازارهای جهانی(Global trade) می تواند ارزآوری بسیاری برای کشور به همراه داشته باشد، ادامه داد: ۱۵ کشور اطراف ما می تواند بازار مناسبی برای صادرات باشد.

رضیان تصریح کرد: تعرفه‌های واردات کالاهای ایرانی بسیار بالاست زیرا ایران عضو سازمان تجارت جهانی نیست از سوی دیگر ترکیه به دلیل عضویت در WTO تنها ۵ درصد تعرفه پرداخت می‌کند؛ در سال گذشته در تمام سوپر مارکت های عراق مرغ ایرانی وجود داشت اما در حال حاضر ترکیه این بازار را در دست گرفته است.

وی با بیان اینکه بسته بندی و کیفیت مواد غذایی می‌تواند در صادرات غذای حلال اثرگذاری بسیاری داشته باشد، بیان کرد: براساس گزارش رسیده قزاقستان برای واردات کالای ایرانی ۱۶۵ درصد تعرفه وضع کرده است و با این عملکرد توان رقابت از ما گرفته می شود.

عضو هیات رییسه کمیسیون صنایع و معادن مجلس با بیان اینکه ترکیه رقیب جدی ایران در صادرات کالای حلال است، گفت: صادرات به روسیه از دو منظر برای کشور سود به همراه دارد؛ نخست آنکه ارزآوری برای کشور دارد و دوم آنکه با تهاتر کالا می‌توان اقلام موردنیاز کشور را تامین کرد.