پالایشگاه‌های سرزمینی معادله دو سر برد
به گزارش جهان صنعت نیوز: پس از مطرح شدن طرح تاسیس پالایشگاه‌های فراسرزمینی به عنوان راهکاری برای خنثی‌سازی تحریم‌های نفتی قراردادهایی بین ایران و کشورهای آمریکای جنوبی در سفر وزیر نفت ایران به این کشورها امضا شد. علاوه بر آن اخیرا خبرهایی درباره احداث این مدل پالایشگاه‌ها در سوریه هم به گوش می‌رسد. به نظر می‌رسد این طرح به دنبال افزایش فروش نفت در دولت سیزدهم و در راستای بازارسازی نفت ایران به جای خرید و فروش صرف است.
کارشناسان می‌گویند، این طرح از جهتی قابل اجرا و دارای توجیه اقتصادی برای صنعت نفت ایران است و آن زمانی است که تحریم‌ها برداشته شود. اگر تحریم‌ها برداشته شود، این مدل پروژه‌ها می‌تواند بازار محصولات نفتی ایران را توسعه بدهد. البته طرح که سال‌هاست کشورهای نفتخیزی مثل عربستان در کشورهای جنوب‌شرقی آسیا و از جمله در کره‌جنوبی اجرایی کرده‌اند و باعث شده که بازار نفت مستحکمی در این کشورها داشته باشند. زیرا هزینه‌های حمل به شدت کاهش می‌یابد و وابستگی کشورها به نفت عربستان افزایش یافته است.
به نفع ماست
با این حال به گفته کارشناسان مادامی که ایران در شرایط تحریمی قرار دارد، با احداث این پالایشگاه‌ها ممکن است در کوتاه‌مدت نتایج مثبتی داشته باشد، اما در بلند‌مدت و در صورتی که دولتی شبیه دونالد ترامپ در آمریکا سرکار بیاید، احتمال تحریم همین پالایشگاه‌ها هم وجود دارد، تنها در صورتی این طرح می‌تواند مفید باشد که تولید آن پالایشگاه‌ها تنها در همان کشور بماند و صادر نشود.
حسن مرادی نماینده پیشین مجلس و کارشناس انرژی در این رابطه به «جهان‌صنعت» می‌گوید: هر نوع فعالیت در خارج از کشور با توجه به اختلاف دلار در داخل و خارج از کشور به نفع ماست، ما اگر در هر کشوری حتی در کشور افغانستان با وجودی که شرایط نامناسبی دارد، این طرح را اجرا کنیم به نفع ماست.
او اضافه می‌کند: با این طرح هم می‌توانیم فرآورده را بیش از آنچه که در داخل کشور است به فروش برسانیم. از یک طرف نفت‌خام خود را می‌فروشیم از طرفی هم شامل تحریم نمی‌شود. زیرا پولی رد و بدل نمی‌شود.
او اضافه می‌کند: در واقع ما نفت‌خام را برای مصرف پالایشگاهی که متعلق به خودمان است ارسال کرده‌ایم. بنابراین می‌توانیم از مقررات ناعادلانه تحریمی نجات پیدا کنیم. همزمان مصرف یا نیاز کشورهای دوست را فراهم کنیم. این طرح بسیار مفید است. امیدوارم دولت تلاش کند تا هرچه سریع‌تر این طرح اجرا کند.
استحکام فرهنگی با نفت
شوشتری کارشناس انرژی هم در این رابطه به «جهان‌صنعت» می‌گوید: همه کشورهای عربی مانند کویت یا لیبی، با توجه به منابع نفت خود در کشورهای دیگر یک سرمایه‌گذاری به نام احداث پالایشگاه انجام دادند. یک راه دیگر احداث پالایشگاه است. در این صورت نفت، بنزین و نفت سفید را می‌توان صادر کرد.
او اضافه می‌کند: راه دیگر هم این است که نفت‌خام خود را در یک پالایشگاه نزدیک مصرف‌کننده منتقل کرده و در آنجا سرمایه‌گذاری می‌کنند؛ این شیوه به معنی یک منبع درآمد در یک کشور دیگر محسوب می‌شود. هم مردم آن کشور وقتی از پمپ‌بنزین یا پالایشگاه ما استفاده می‌کنند، با افرادی که در این مجموعه کار می‌کنند ارتباط می‌گیرند و هم باعث شناخت فرهنگ کشور ما می‌شود.
به گفته این کارشناس انرژی این طرح علاوه بر بعد اقتصادی، بعد فرهنگی هم دارد. بسیاری از کشورهای دنیا مانند کویت و عربستان به همین صورت سرمایه‌گذاری انجام می‌دهند که آثار خوبی داشته است.
شوشتری تاکید می‌کند: این نوع سرمایه‌گذاری‌ها باعث ایجاد ارتباط خوبی هم بین دو کشور باشد. حتی در صورت امکان محصولات پتروشیمی و فرآورده‌های دیگر را می‌توان با سرمایه‌گذاری بومی آن کشور در محل تولید کرد.
به گفته این کارشناس نفتی کشورهایی که منابع نفتی دارند این نوع سرمایه‌گذاری‌ها را با نام ساخت پالایشگاه انجام می‌دهند.
اخبار برگزیدهاقتصاد کلانپیشنهاد ویژهلینک کوتاه :