تاثیر داده‌های اقتصادی آمریکا بر سیاست‌های انقباضی فدرال‌رزرو/ تقویت نیروی تهاجمی
به گزارش جهان صنعت نیوز: هفته گذشته داده‌های تورمی آمریکا منتشر شد و این داده‌ها نشان داد که در بخش خدمات اقتصاد آمریکا، همچنان تورم وجود دارد. این فشار تورمی در بخش خدمات سبب می‌شود سیاست‌های فدرال‌رزرو بیشتر روی بخش خدمات متمرکز شوند تا اینکه روی سمت عرضه کامودیتی‌ها، کالا‌ها و انرژی قرار گیرند. تورم در ماه‌های گذشته نیز بیشتر در بخش انرژی بود. اکنون نگرانی این است که تورم در بخش خدمات قرار گرفته و فدرال‌رزرو می‌تواند این بخش را با سیاست‌های خود کمی تحت تاثیر قرار دهد و باعث شود اندکی تورم را کنترل کند. اما از آنجا که مدل‌های اقتصادی نشان می‌دهند تورم خدمات در اقتصاد آمریکا در ماه‌های بعد هم می‌تواند بالاتر قرار بگیرد، بازارهای مالی به این نتیجه رسیده‌اند که فدرال‌رزرو به اقدامات تهاجمی خود ادامه خواهد داد.
واکنش بازارها به افزایش نرخ بهره
فدرال‌رزرو تاکنون دو مرحله افزایش نرخ بهره ۷۵/۰ درصدی داشته است و در جلسه روز چهارشنبه نیز ۷۵/۰ درصد دیگر افزایش نرخ بهره را اعلام خواهد کرد. نکته مهم این است به دلیل اینکه فشار تورمی در Core CPI بالاست و در بخش خدمات وجود دارد، این امر باعث می‌شود در دو جلسه بعدی تا انتهای سال میلادی، (بعد از جلسه آتی فدرال‌رزرو) یک درصد دیگر افزایش نرخ بهره صورت گیرد. این روندی است که مارکت تاکنون قیمت‌گذاری کرده و انتظار دارد که فدرال‌رزرو این سیاست را در پیش گیرد. به همین دلیل بود که پس از اعلام داده‌های تورمی آمریکا در هفته گذشته، فشار زیادی به دارایی‌های ریسکی وارد شد و آنها تحت فشار فروش شدیدی قرار گرفتند، چراکه در واقع قبول کرده‌اند فدرال‌رزرو تا به دست آوردن اعتبار خود در جهت کنترل تورم، به سیاست‌های انقباضی خود ادامه خواهد داد. در ماه جولای تا اواسط ماه آگوست بازارهای ریسکی توانستند رشد کنند. این رشد به دلیل آن بود که بازارها امید داشتند فدرال‌رزرو افزایش نرخ بهره را تا این میزان ادامه ندهد و در نقطه‌ای افزایش نرخ بهره را متوقف کند. اما از اواسط آگوست به بعد مارکت تقریبا با صحبت‌های اعضای فدرال‌رزرو که همگی طرفدار‌ها و کیش (سیاست انقباضی) بودند همراه شده است. مارکت از اقدامات آنها کمی ترسیده و همین ترس باعث شده است که دارایی‌های ریسکی کاهش قیمت داشته باشند. در واقع از اواسط آگوست تاکنون شاهد همین روند بودیم.
اثر سیاست انقباضی فد بر کشورها
اکنون این پرسش مطرح است که آیا نتیجه تداوم این سیاست از سوی فدرال‌رزرو، سافت لندینگ خواهد بود یا هاردلندینگ؟ طبیعتا برای کشورهای انرژی‌مارکت و نوظهور، بسیاری از این اقدامات فدرال‌رزرو می‌تواند سخت باشد؛ به دلیل آنکه رشد ارزش دلار یا همان شاخص دلار باعث می‌شود فشارهای بسیار بیشتری بر این کشورها وارد شود. اما رکود در اقتصاد جهان به خصوص اقتصادهای پیشرفته به چه شکل خواهد بود؟ طبیعتا این رکود مانند آنچه در سال ۲۰۰۸ رخ داد نخواهد بود؛ اما نکته بااهمیتی که مورد توجه بازارهاست این است که در داده‌های اقتصادی که هنوز دیده نشده، چقدر به بازار اشتغال آمریکا و بقیه کشورها ضربه می‌خورد و درجه سختی این رکود چقدر است! رکود یک گزاره صفر و یکی نیست و می‌تواند بین این دو مقدار باشد. باید روشن شود سیاست‌هایی که هدف آنها به دست آوردن اعتبار با کنترل تورم است چقدر به بقیه بخش‌ها ضربه می‌زند و رشد اقتصادی را کاهش می‌دهد. این نکته‌ای است که باید آن را بررسی و داده‌های اقتصادی در این باره را پیگیری کنیم.
خنثی‌سازی متقابل اثر افزایش نرخ بهره در ارزها
بانک‌های مرکزی استرالیا، نیوزلند و کانادا نیز برای مقابله با تورم اقدام خواهند کرد. با فرض این مساله گفته می‌شود همچنان اثر افت کامودیتی‌ها بر این ارزها ادامه دارد و به عنوان یک نیروی خلاف جهت با اقدام بانک‌های مرکزی عمل می‌کند. با این مفروضات اما می‌توان انتظار داشت دلارهای کالایی هم مانند دارایی‌های ریسکی عمل کرده و کاهشی باشند؟ یا به عبارت دیگر همبستگی نشان دهند؟ پاسخ «خیر» است؛ این اتفاق نمی‌افتد چراکه وقتی همه کشورها همزمان با فدرال‌رزرو با تورم مقابله می‌کنند تقریبا تاثیرات افزایش نرخ بهره‌وری ارزها خنثی می‌شود، زیرا این اثر در ارز مقابل آنها هم اتفاق می‌افتد. در واقع هر دو طرف برابری ارزها به طور همزمان افزایش نرخ بهره می‌دهند. آنچه مهم است اینکه افزایش نرخ بهره‌ها چه تاثیری روی رشد اقتصادی می‌گذارد. معمولا دلارهای کامودیتی‌محور مثل دلارهای کانادا، استرالیا و نیوزلند با توجه به اینکه رشد اقتصادی در دنیا در مسیر نزولی قرار دارد و خطر رکود هم وجود دارد ممکن است در این فضا به شدت ضعیف باشند. هر چند که در ماه‌های گذشته به دلیل افزایش قیمت کامودیتی‌ها در مقابل دلار مقاومت داشته‌اند اما به خصوص از ماه ژوئن به بعد که قیمت کامودیتی‌ها به شدت کاهش پیدا کرد، دلارهایی که اقتصاد آنها بر اساس صادرات کامودیتی‌هاست تحت فشار قرار گرفتند و این نیروی بسیار موثری بود. طی مدت گفته شده قیمت نفت بیش از ۳۰ درصد افت داشت و قیمت مس و سنگ‌آهن هم چنین افتی را تجربه کرده‌اند. این ارزها در فضای رکودی یا کاهش رشد اقتصادی تقریبا مثل دارایی‌های ریسکی مثل سهام و کریپتوکارنسی‌ها عمل می‌کنند. حتی طلا هم در فضایی که هنوز افزایش نرخ بهره‌ها در پیش است و کاهش رشد اقتصادی باعث می‌شود انتظارات تورمی کاهش پیدا کند می‌تواند به مسیر نزولی خود ادامه بدهد و شاید به اعداد زیر ۱۶۰۰ دلار هم برسد!
* تحلیلگر بازارهای مالی بین‌المللی
اخبار برگزیدهاقتصاد کلانپیشنهاد ویژهلینک کوتاه :