رسیدیم به ۲۰۰ متر زمین سال ۱۳۶۴

.به گزارش جهان صنعت نیوز:   در این فرآیند سیاسی اما به نظر می‌رسد جابه‌جایی‌های شگفت‌انگیزی نیز رخ داد. به طور مثال می‌شد همان علی نیک‌زاد را به وزارت راه‌وشهرسازی برد و به وزیر فعلی راه‌وشهرسازی منصبی مناسب با کارنامه‌اش داد. این وزیر شعاری داد که لابد چشم رییسی را گرفت و تصریح کرد می‌شود سالانه یک میلیون مسکن ساخت. حالا و در حالی که سال نخست دولت تمام شده است تنها کار انجام‌شده گویا تامین زمین است و بقیه کارها به ویژه تامین منابع مالی که بشود با آن منابع قیمت تمام‌شده مسکن را در اندازه‌هایی نگه داشت که بشود به گروه‌های کم‌درآمد فروخت روی زمین مانده است. کار تامین منابع مالی تا جایی به سکون رسیده که وزیر راه‌وشهرسازی تهدید کرده است از بانک‌ها شکایت می‌کند. از سوی دیگر نرخ تورم ۴۰ درصدی در سال تازه‌سپری‌شده منتهی به شهریور امسال و نیز کاهش قدرت خرید شهروندان ایرانی که ناگزیر شده‌اند بخش اصلی درآمد خود را برای خوراک هزینه کنند، توانایی آنها برای آورده نقدی را کاهش داده است. راه ورود سرمایه‌های خارجی به این بخش نیز همچنان بسته است. در نتیجه وزارت راه‌وشهرسازی حالا به سیاست سال ۱۳۶۴ برگشته است. در آن سال نیز دولت وقت به خانواده‌های پراولاد در حاشیه شهرهای بزرگ ۲۰۰ متر زمین می‌داد و بقیه کار را باید مالک زمین انجام می‌داد. نتیجه این شد که شماری از شهروندان زمین‌ها را به هر شکل راکد نگه داشته و با رسیدن موج افزایش قیمت‌ها فروختند و خانواده‌هایی هم بودند که به نقاط حاشیه‌ای رفته و به دلیل فقدان محلی برای اشتغال به شهرهای بزرگ رفت‌وآمد می‌کردند.

روز گذشته سخنگوی دولت از تصویب آیین‌نامه اجرایی تخصیص زمین و مسکن به خانوارها پس از تولد فرزند سوم و بیشتر از سوی هیات وزیران خبر داد. آیا می‌دانید قیمت ساخت هر مترمربع مسکن در شرایط فعلی چقدر است؟ آیا می‌دانید خانواده‌های دارای جمعیت بالا که تا امروز صاحب مسکن نشده‌اند از تهیدست‌ترین اقشار به حساب می‌آیند؟ آیا هیچ به فکرتان رسید نتایج طرح اجراشده در دهه ۱۳۶۰ را بررسی کرده و تصمیم بگیرید؟