آیفون یا خودروهای دست دوم چینی

به گزارش جهان صنعت نیوز: به طور مثال در حالی که تخصیص ارز‌های کمیاب به نیازهای اساسی‌تر به مثابه یک سمفونی قطع ناشدنی تبدیل شده است اما دولت سیزدهم ارز خود را برای تامین ریال مورد نظر به بالاترین قیمت به کسانی می‌فروشد که می‌توانند بالاترین قیمت را پرداخت کنند و پنجشنبه در همین ستون نوشتیم که بانک مرکزی یک میلیارد دلار برای واردات انواع خودرو به ۷ شرکت انتخاب‌شده را تامین کرده است. همچنین یادآور شدیم احتمال دارد این میزان ارز به کسانی داده شود که بتوانند خودروهای چینی را وارد کنند. حال یک خبرگزاری که از این رفتار و تصمیم دولت انتقادی نکرده است از اینکه آمار نشان می‌دهد، واردات گوشی‌های آیفون ۱۳، فقط در نیمه دوم سال گذشته به تنهایی حدود ۹۰۰ میلیون دلار ارز از منابع ارزی کشور را به خود اختصاص داده است (بیش از ۲۰ درصد کل ارز تخصیص‌یافته به واردات گوشی‌های تلفن همراه) و این در حالی‌ است که درصد اندکی از مردم (۵ درصد) این مدل تلفن‌همراه را تهیه کرده‌اند، انتقاد می‌کند. از سویی بانک مرکزی ارزهای خود را به همین افرادی فروخته که بالاترین قیمت را می‌توانند برای دلار پرداخت کنند. چرا صاحبان واحدهای پرشمار مرغداری و دامداری برای خرید ارز پیشگام نیستند و چرا دولت به این افراد ارز نمی‌فروشد؟ واقعیت این است که تولید‌کنندگان با نرخ ارز نیمایی نیز نمی‌توانند تولیدات خود را به میزان کافی به شهروندان ایرانی که روند کاهنده قدرت خرید توان آنها را برای خرید این نوع کالاها زیر تیغ گرفته است بفروشند. از سوی دیگر دولت ریال نیاز دارد و حاضر نیست ارز خود را به قیمت کمتر بفروشد و دنبال کاسبی خودش است. این منطق اقتصاد است و دولت سیزدهم، دوازدهم، نهم و هشتم نمی‌شناسد. معلوم نیست این امر بدیهی را تا چه زمان می‌توان نادیده گرفت و با تحلیل‌های خیالی خاک به چشم‌ها پاشید. کسانی که این منطق را درک نکرده و نمی‌کنند اگر افرادی دلسوز باشند باید از حال آنها ناراحت بود اما کسانی که می‌دانند و خاک بر چشم‌ها می‌پاشند را چه باید کرد؟ آیا واردات آیفون در حالی که تولید داخلی گوشی همراه به میزان کافی نداریم بدتر از واردات خودروهای چینی است که از نظر کیفیت با تولید داخلی تفاوتی ندارند؟