توجه به بخش خصوصی کلید تحقق بسته‌های سفر

علی اکبر مساح *

بخش خصوصی حوزه گردشگری با برخورداری از انجمن های و نمایندگان متعددی که در قالب اتحادیه ها و سازمان های مردم نهاد فعالیت می کنند، در صورتی که به آنها توجه شود می توانند ارتباط لازم بین مردم و مسوولان را فراهم کنند.
در حقیقت پشتیبانی دولت از انجمن ها و در نظر گرفتن برنامه دقیق جهت نظم دادن به فعالیت های حوزه گردشگری یکی از نکاتی است که باید طرف توجه قرار گیرد.
توجه داشته باشید که اگر تعامل لازم بین بخش خصوصی و دولت شکل گیرد طبیعتا دقت و سرعت در فعالیت های حوزه گردشگری بهبود خواهد یافت.
توقع همیشگی بخش خصوصی گردشگری از مسوولان امر اعتنا و توجه کردن دولت به انجمن های مستقل بوده است، اما در شراط فعلی متاسفانه مجموعه های مستقل چندان در تشکیلات اداری امکان ورود ندارند و به آنها توجه نمی شود.
فراموش نکنیم یکی از مزایای اتحادیه ها و انجمن های گردشگری آن است که برخلاف دولت ها که هر ۴سال یک بار عوض می شوند این انجمن ها ثابت بوده و اینگونه نیست که با اتمام دوران مسوولیت از حوزه گردشگری خارج شوند. این در حالی است که در بخش دولتی با تغییر دولت شاهد آن بوده ایم که مسوولان فعال در حوزه گردشگری به حوزه های کاملا متفاوتی رفته اند.
بنابراین می توان گفت که ارتباط سازمان های مردم نهاد و انجمن های گردشگری با حوزه مربوطه عینی تر بوده و جنبه بوروکراتیک و رسمی و دولتی ندارد.
باتوجه به آنچه گفته شد تصور می کنم اگر تعاملات دولت با انجمن های مستقل در حوزه گردشگری افزایش یابد می توان به کسب نتیجه بهتر امیدوار بود.
به نظرم برای آنکه راه ورود به حوزه گردشگری هموار شود وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی باید از طریق انجام برنامه ریزی رسمی و قانونی اقدامات عملی در این حوزه را پیگیری کند.
افزون بر این اگر شرایطی را فراهم کنند که بسته های حمایتی در حوزه سفر و گردشگری ایجاد شود فکر می کنم امکان سفر و گردشگری برای عموم مردم فراهم و تسهیل خواهد شد.
معتقدم وزات میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی باید در بسته های سفری که طراحی می کنند اقداماتی نظیر آن چیزی که بخش خصوصی در ارایه بسته های سفر صورت می دهند را به انجام رسانند.
یعنی در ارایه بسته های سفر نباید صرفا به اسکان مسافر و ارایه بلیط حمل و نقل اکتفا کرد بلکه همچنین باید در کنار این موضوع به ارایه خدمات متنوع و افزایش کیفیت سفر نیز فکر کرده و برای آن برنامه ریزی کرد.
از سوی دیگر فکر می کنم اقدامات خلاقانه ای نظیر ارایه بن های خرید سوغات و صنایع دستی می تواند در طراحی بسته های سفر مورد توجه مسوولان وزارتخانه قرار گیرد.
در مساله سفر ارزان و طراحی بسته های ویژه برای آن همچنین می توان مساله اقامتگاه های بومگردی را نیز در نظر گرفت. مشمول شدن اقامتگاه های بومگردی به عنوان بخشی از بسته های حمایتی سفر ارزان می تواند به توسعه اقتصاد روستاهای کشور کمک کند.
امکان فروش صنایع دستی در خانه های بومگردی به صورت اعتباری از دیگر نکات جانبی است که به نظرم باید طرف توجه معاونت گردشگری وزارتخانه قرار گیرد.
در حقیقت می توان امکان پرداخت هزینه همه این خدمات می تواند به صورت اعتباری و در قالب بسته های سفر دیده شود. با این رویکرد گردشگر می تواند همه خدمات استاندارد گردشگری را دریافت کند و پرداخت اقساطی نیز مشکل اعتباری او را حل خواهد کرد.
تصور می کنم شرایط ارایه چنین بسته هایی وجود دارد و حتی بخش خصوصی نیز در صورت درخواست وزارتخانه امکان مشارکت در ارایه آن را دارد.
*فعال حوزه گردشگری و رییس هیات مدیره انجمن گردشگری پارس