شهرکهای صنعتی مشترک، میانبر اقتصادی برای دور زدن تحریمها

به گزارش جهان صنعت نیوز: به‌طورکلی، توسعه شهرک‌های صنعتی به دلایل مختلف از جمله اینکه  می‌توانند موتور محرکه‌اقتصاد ملی و منطقه‌ای باشند برای سیاست‌گذاران اهمیت فراوانی دارد.  در حال حاضر به دلیل مشکلات کسب و کار و تولید در ایران که ناشی از تحریمها، افزایش نرخ ارز و به تبع آن تورم است ساخت شهرکهای صنعتی مشترک با کشورهای مختلف به ویژه هم مرز می تواند گزینه مناسبی روی میز اقتصاد کشور باشد تا با تعامل در حوزه های مختلف فشار تحریمها را از شانه تولیدکنندگان به حداقل برساند.

این در حالی است که به گفته کارشناسان، ایران به دلیل داشتن منابع غنی انرژی می تواند در جذب سرمایه گذار خارجی و تامین زیرساختها در شهرکهای صنعتی مشترک، تحریمها را دور زده و سرمایه زیادی را به سوی کشور سرازیر کند.  از سوی دیگر ایجاد فضای انتقال دانش، تکنولوژی و فناوری با کشورهای توسعه یافته از دیگر دستاوردهای احداث شهرکهای صنعتی مشترک است که در شرایط تحریم به نفع تولیدکنندگان داخل خواهد بود.

در این راستا اخیرا رئیس سازمان صنایع کوچک و شهرک‌‌‌های صنعتی ایران از تبادل فناوری با چین و آلمان خبر داد و اعلام کرد که با ارمنستان، ترکیه و عراق در زمینه ساخت شهرک صنعتی مشترک صحبت‌‌‌هایی شده است.

فضایی برای تولید سرمایه گذاران

به اعتقاد کارشناسان، ساخت شهرکهای صنعتی مشترک با ارمنستان، عراق و ترکیه به دلیل هم مرز بودن با ایران، منافع اقتصادی زیادی را برای اقتصاد کشور به همراه خواهد داشت. در این بین شاید بتوان گفت که عراق به دلیل کمبود منابع و زیرساختهای انرژی و از سوی دیگر ایران به دلیل غنی بودن در منابع انرژی، در صورت ساخت شهرک صنعتی مشترک ، از فرصتهای اقتصادی زیادی بهره مند خواهند شد.

در همین رابطه دبیرکل اتاق بازرگانی مشترک ایران و عراق درباره ایجاد شهرکهای صنعتی مشترک با کشورهایی  از جمله عراق به «جهان صنعت نیوز» گفت: یکی از بهترین راهبردهایی که می تواند در دستور کار سازمان صنایع کوچک قرار بگیرد، ایجاد شهرکهای صنعتی مشترک خصوصا با عراق است. ایجاد این شهرکها به چند دلیل مزیت رقابتی دارد. یکی از مهمترین دلایل بحران انرژی در تامین گاز و برق در عراق است. اگر ما بتوانیم به گونه ای توافق کنیم که جانمایی شهرکهای صنعتی در حوزه جغرافیایی سرزمین عراق و تامین زیرساختهایش به عهده ما باشد و از طرفی بر اساس این مدیریت و آورده مشترک، عملا فضایی برای تولید سرمایه گذاران مشترک ایران و عراقی ایجاد شود می توانیم شاهد اتفاقات خوبی باشیم.

بازار صادراتی مان را از دست خواهیم داد

جهانبخش سنجابی شیرازی با بیان اینکه در صورت چنین توافقی با یک تیر سه هدف را نشانه گرفته ایم افزود: ما تقریبا بخش زیادی از کالاهای غیرنفتی را که صادر می کنیم از هر ۴ دلار، حدود ۹۰ سنت آن را به عراق می دهیم. این در حالی است که  تا ابدالدهر عراقی ها در چنین وضعیتی نخواهند بود که ما همچنان به آنها رب گوجه و مربا بدهیم.

وی ادامه داد: یقینا با  توجه به رشد درآمدهای نفتی و ‌توانشان در جذب سرمایه گذاری و از همه مهم تربا توجه به اینکه تحریمها و محدویتهای ارتباطی ما را ندارند قطع به یقین به تدریج صنایع تبدیلی وصنایع کوچک و متوسط در عراق راه خواهد افتاد و ما حتما بازار صادراتی مان را از دست خواهیم داد. این در حالی است که اگر ما بتوانیم با داشتن دانش، تجربه و تکنولوژی سرمایه عراقی را جذب کرده و سرمایه گذاری مشترک انجام دهیم عراق را همچنان در دست خواهیم داشت.  ضمن اینکه با هویت عراقی بخش زیادی از تحریمها، ممنوعیت ها و محدودیتهای فعلی را هم دور میزنیم.

ضعف عراقی ها در حوزه انرژی

وی دسترسی عراق به بازار بالای ۵۰۰ میلیون نفر جمعیت را از اهداف مهم چنین توافق نامه ای عنوان کرد و در این باره اظهار داشت: همانطور که می دانید کشورهای عضو اتحادیه عرب و شورای همکاری خلیج فارس پیمانهای اقتصادی با یکدیگر دارند که در این پیمانهای اقتصادی در واقع نظام استاندارد و نظام تعرفه ترجیحی و تعرفه آزاد را در حوزه روابط تجاری خود پذیرفتند. طبیعتا اگرکالایی در حوزه جغرافیایی عراق تولید شود و روی آن “ساخت عراق” بخورد معنایش این است که امکان صادرات این کالا افزون بر بازار عراق به کشورهای عربی تا حوزه شمال آفریقا وجود دارد.

سنجابی شیرازی ادامه داد: بنابراین علاوه بر بازار ۸۰ میلیونی ایران و ۴۰ میلیونی عراق می توان یک بازار ۵۰۰ میلیونی راهم  الحاق کرد. چنین اتفاقی معنایش این است که سرمایه گذاری در شهرکهای صنعتی قاعدتا بازده بهتر و ازنظر اقتصادی امکان پذیری مناسبتری نسبت به تولید در داخل خواهد داشت.

دبیرکل اتاق بازرگانی مشترک ایران و عراق در پاسخ به اینکه آیا سرمایه گذاران از ایجاد چنین شهرکهای مشترکی استقبال میکنند یا خیر گفت: این بستگی به نوع مدیریت دارد اگر مدیریت به شیوه ای  که گفتم انجام شود عراقی ها قطع به یقین استقبال خواهند کرد چون در حال حاضر مشکل اصلی آنها  و آن چیزی که تولید را در عراق بالا می برد هزینه های تامین انرژی لازم برای خط تولید است.  چون عراقی ها به نظام پیشرفته خط توزیع انرژی در حوزه برق و گازی که در کشور ما وجود دارد تا ۲۰ سال آینده هم نخواهند رسید. قاعدتا سرمایه گذارانشان اینقدر باهوش  ستند که اگر شهرک صنعتی، این دو زیرساخت را آماده داشته باشد یقینا در این شهرک صنعتی سرمایه گذاری بکند.

زیرساختهای لازم برای ساخت شهرکهای صنعتی مشترک

وی ادامه داد: از آنطرف اگر ما بتوانیم در توافقی که داریم برای نظام حکمرانی حاکم بر آن شهرک صنعتی مشترک، یک اساسنامه مشخص بنویسیم که بر اساس آن، سهم آورده ایران و عراقی تابع همان آورده باشد قطع به یقین طرفهای ایرانی مخصوصا تولیدکنندگان هم حتما  از این موضوع استقبال می کنند. چون از یک طرف نظام حکمرانی ملی ما در آنجا جاری و ساری است  و از طرف دیگر شریک عراقی ثبات بازار و ۵۰۰ میلیون جمعیت مصرفی احتمالی را دارد.  بنابراین آنها هم  استقبال خواهند کردند. اما مشکل این است که چنین ایده ای در دستور کار شهرکهای ما هم نبوده است.

دبیرکل اتاق بازرگانی مشترک ایران و عراق درباره زیرساختهای و اقداماتی که از طرف ایران برای ساخت شهرکهای صنعتی مشترک  لازم است گفت: به نظر می رسد ابتدا یک سری زیرساختهای حقوقی لازم دارد. مثلا مناطقی در عراق به نام مناطق آزاد تعریف و قوانین مناطق آزاد برای منطقه احداث شود. زیرساخت دوم حقوقی که نیاز دارد در واقع توافقی بین دولتین ایران و عراق است که بر پایه یک اساسنامه مشترک نسبت به ایجاد یک شهر یا شهرک صنعتی اقدام کنند. در آن اساسنامه مشترک، در واقع باید زیرساختهای فنی، منابع انسانی، مالی، تکنولوژیک و منابع انرژی را هم تعیین کنند.

 

اخبار برگزیدهاقتصاد کلانپیشنهاد ویژهصنعت و معدن