رمزگشایی از اعتراضات خیابانی در چین

به گزارش جهان صنعت نیوز: می‌دانیم که از زمان همه‌گیری کرونا در سه سال گذشته، دولت پکن سیاست کووید صفر را اجرایی کرده و به مقابله سفت و سخت با همه گیری پرداخته است. با این حال هر چند که این تظاهرات را نمی‌توان به نارضایتی و تظاهرات سیاسی تعبیر کرد، اما از آنجا که چنین مسائلی در چین بی سابقه است، می‌تواند برای شی جین پینگ، رهبر قدرتمند این کشور چالش‌برانگیز باشد. زیرا اکنون نزدیک به سال است که رسانه‌های دولتی دائماً از شی به عنوان فرمانده کل جنگ مردم علیه کرونا یاد می‌کنند.

طبق گزارشی که اخیراً اکونومیست منتشر کرده است، مردم به طور فزاینده ای از سیاست‌های سخت‌گیرانه مقابله با کرونا در چین خسته شده اند. چند روز قبل آتش سوزی در یک بلوک آپارتمانی در شهر اورومچی در استان سین‌کیانگ دست کم ۱۰ کشته و ۹ مجروح برجا گذاشت. ساکنان محلی مدعی هستند که درهای خروجی ساختمان به واسطه کنترل همه گیری مهر و موم شده بود و به همین دلیل افراد نتوانستند به موقع از ساختمان خارج شوند. هر چند که مقامات محلی و نیز رئیس آتش‌نشانی چنین موضوعی را تکذیب کرده‌اند.

 

وضعیت مسلمانان ایغور در استان سین‌کیانگ یکی از چالش‌های اساسی مقامات پکن محسوب می‌شود. در واقع وضعیت اسفبار آنها در سایر نقاط کشور چندان طنین انداز نشده است. دولت در طول یک دهه گذشته سیاست‌های بسیار سختگیرانه‌ای را در قبال مسلمانان اویغور اتخاذ کرده است. همین موضوع هم سبب شد تا کلید اولیه اعتراضات به قرنطینه کرونا در چین پس از وقوع آتش‌سوزی در شهر اورومچی زده شود. اعتراضاتی که در اتفاقی نادر به سایر نقاط سرایت کرده و به شانگهای در شرق چین رسید.

در همین رابطه برخی از جوانان در شانگهای گرد هم آمدند تا یاد کشته‌شدگان حادثه آتش‌سوزی در شهر اورومچی را گرامی بدارند. حتی برخی از معترضان خواهان سرنگونی شی جین پینگ و حزب حاکم کمونیست شدند.

یک روز بعد از حادثه آتش‌سوزی در ۲۷ نوامبر، پکن نیز شاهد تظاهرات اعتراضی مردمی بود که خواستار آزادی دستگیرشدگان در شانگهای بودند. پس از آن نیز ده‌ها دانشگاه در چنین صحنه تظاهرات دانشجویان شدو

کارشناسان معتقدند علت وقوع چنین اعتراضاتی این است که مردم چین فکر می‌کنند، سیاست کووید صفر بیش از حد طول کشیده است. در واقع از قبل نیز برخی کسب و کارها به صورت مسالمت آمیز از مقامات محلی خواستار تجدیدنظر در سیاست‌های مهار کرونا شده بودند. حتی شاهد بودیم تعداد زیادی از کارگران بزرگترین سازنده تلفن همراه آیفون در شهر ژنگژو چند روز قبل با پلیس ضد شورش درگیر شدند.

با این حال هیچ نشانه‌ای از کوتاه آمدن دولت در قبال سیاست کووید صفر مشاهده نمی‌شود. هر چند که گفته می‌شود اخیراً برخی از دیپلمات‌های خارجی از بزرگترین سایت تولید واکسن کرونا در چین بازدید کرده و گفته‌اند که هیچ سفارش جدیدی برای تولید در این سایت دیگر وجود ندارد، اما برخی از مقامات محلی نگران هستند که باز کردن محدودیت‌ها ممکن است به افزایش تعداد مرگ و میرهای ناشی از ابتلا به کرونا دامن زده و دولت پکن را با چالش‌های اساسی‌تری مواجه کند.

در طرح ۲۰ ماده‌ای که هفته گذشته توسط دولت منتشر شد، تنها بر روی حذف برخی تاکتیک‌های ناکارآمد مهار کرونا تاکید شده است. اوایل سال جاری میلادی نیز رهبران حزب به صراحت مخالفت خود را برای پایان دادن به سیاست کووید صفر اعلام کردند. به همین دلیل است که حزب برخی از اقدامات به همراه پافشاری بر روی سیاست قبلی مهار کرونا باعث ایجاد سردرگمی شده و شهرهای بزرگی مانند شیجیاژوانگ در نزدیکی پکن را با مشکل مواجه کرده است.

دورنما چیست؟

مطمئناً برای شی‌جین‌پینگ، مساله فوری و  اصلی مهار ناآرامی‌هاست. در واقع در طول ۷۳ سال حاکمیت مطلق حزب کمونیست در چین، پایه‌های نظام آنچنان بسط یافته که ابزارها و تکنیک‌های مختلفی برای سرکوب هر نوع ناآرامی در دست حزب کمونیست است. به عنوان مثال در استان سین‌کیانگ که بحث درگیری قومی مطرح است، سیاست حزب به سمت برخورد خشونت‌آمیز با معترضان پیش می‌رود. برای دانشجویان این سیاست به راهبرد حبس‌های طولانی مدت متمایل می‌شود. برای کارگران نیز ترکیبی از برخورد و پرداخت امتیازهای مالی و شغلی به کار گرفته می‌شود. هر چند که به گفته ناظران ممکن است رهبران کارگری با مجازات‌های سخت روبرو شوند. در مورد شهرنشینان طبقه متوسط ​​ناراضی نیز حزب اغلب آماده معامله با آنها است و تا زمانی که اقتدار کلی آن زیر سوال نرود، امتیازاتی ارائه می دهد.

برخی از این تاکتیک‌ها در Tiantongyuan که یک شهرک مسکونی پرجمعیت در پکن بوده و محل زندگی صدها هزار نفر از کارگران مهاجر است به نمایش گذاشته شد. طبق مصاحبه‌ای خبرنگار اکونومیست با برخی از ساکنان این شهرک انجام داده، نظرات متفاوتی از سوی مردم ارائه شده است. به عنوان مثال یک مرد میانسال در توضیح ناآرامی‌ها می گوید که بسیاری از همسایگانش کارگران یقه آبی هستند که اگر در قرنطینه بمانند، حقوق دریافت نمی‌کنند. یک زن مسن‌تر می‌گوید: «امیدوارم که دولت به سیاست کووید صفر بچسبند وگرنه هرج و مرج خواهد شد.

یک مرد دیگر نیز جرات به خرج داده و توضیح می‌دهد: در ابتدا فکر می‌کردیم که کرونا مانند سارس است که هر که به آن مبتلا شود می میرد. اما اکنون این پرسش مطرح است که چطور در سایر نقاط جهان دیگر کنترل و سخت‌گیری خاصی برای کرونا اعمال نمی‌شود. او به یکی از دوستانش در آمریکا اشاره کرده و می‌گوید وی سه بار کرونا گرفته و معتقد است که مانند سرماخوردگی است. همچنین برخی کاربران چینی در فضای مجازی به مسابقات جام جهانی فوتبال در قطر اشاره کرده و می‌گوید، چطور است این میزان جمعیت بدون ماسک دور هم جمع شده‌اند؟ این در حالی است که دولت با سانسور چنین تصاویری نسبت به این سوالات پاسخ داده است.

یکی دیگر از افراد که در منطقه‌ای از کارمندان کنترل قرنطینه است نیز در این خصوص توضیح می‌دهد: بسیاری از مردم خسته و آماده تغییر هستند. با این حال اگر محدودیت‌ها نیز برداشته شود بسیاری از مردم مانند شیجیاژوانگ، جرات بیرون رفتن از خانه را ندارند. وی همچنین می‌گوید که قبلاً یک شهر و منطقه را قرنطینه می‌کردیم، اما امروز این کار محدود به ساختمان‌ها یا شهرک‌های مسکونی است. بنابراین فکر می‌کنیم که این بیماری دیگر مانند قبل خطرناک نیست. هر چند که برداشته شدن محدودیت‌ها منوط به تصمیم نهایی دولت است.

 

اخبار برگزیدهسیاسی