آیا پاداش ما یک دهم فوتبالیست‌ها هم هست؟

محمدرضا گرایی، دارنده مدال طلای جهان و المپیک در سال ۲۰۲۱ که در مسابقات جهانی صربستان ۲۰۲۲ به مدال نقره بسنده کرد، این روزها مشغول ریکاوری بعد از چند ماه رقابت و تمرین سنگین است تا با شروع دوباره اردوهای تیم ملی خودش را برای یک سال مهم و پررویداد آماده کند.

اما در این میان گویا مورد توجه قرار نگرفتن کشتی و افتخاراتی که در چند سال اخیر کسب شده، حسابی کشتی گیران به ویژه گرایی که مدال‌های خوشرنگی را از سال قبل کسب کرده، دلسرد کرده است. خبر اهدای حواله خودرو به بازیکنان تیم ملی فوتبال با وجود حذف از جام جهانی و از سوی دیگر عدم پرداخت جوایز رشته‌های المپیکی و مدال آور همچون کشتی اعتراض قهرمانانی همچون محمدرضا گرایی را در پی داشته است.

در ادامه مشروح صحبت‌های محمدرضا گرایی را می‌خوانید.

در فینال لیگ کشتی نمی‌گیرم

فعلا که در استراحت هستم و بعد از سال سختی که سپری کردم، خودم را برای اردوهای جدید و شرکت در چرخه انتخابی آماده می‌کنم. در لیگ هم حضور ندارم و فعلا که با تیمی قرارداد امضا نکردم. بعید می‌دانم حتی در فینال کشتی بگیرم؛ مگر اینکه اتفاق دیگری در روزهای آینده پیش بیاید. 

کشتی فقط در حد حرف ورزش اول است

با اینکه ما همیشه گفته ایم برای مردم کشور و شادی آن‌ها تلاش می‌کنیم و تمامی‌سختی‌ها را به جان می‌خریم، اما واقعا به عنوان کسی که در دو سال اخیر طلا و نقره جهان و طلای المپیک را کسب کردم، انتظار دارم از سوی مسئولان دولتی توجه بیشتری به کشتی شود. کشتی ورزش اول کشور است و این موضوع نباید فقط در حد حرف باشد. کشتی بیش از ۸۰ درصد مدال‌های جهانی و المپیک ورزش ایران را به دست می‌آورد، اما موقع رسیدگی و اهدای پاداش و حمایت که می‌رسد، کسی سراغ کشتی و کشتی گیران نمی‌آید.

حواله خودرو نوش جان فوتبالیست‌ها، اما…

ما از سال قبل با وجود افتخاراتی که کسب شده، حتی پاداشی که حقمان بوده را هم نگرفتیم. قبلا می‌گفتند قبل و بعد از المپیک مسئولان سراغ کشتی می‌آیند، اما ما برای المپیک هم حمایت خاصی نشدیم. ما از جانمان مایه می‌گذاریم، اما انگار حمایت و توجهات سمت دیگری می‌رود. بازی‌های جام جهانی را دیدم و به بازیکنان هم خسته نباشید می‌گویم، اما شنیدم که با وجود حذف تیم ملی، بازیکنان حواله واردات خودرو دریافت کرده اند. من هیچ وقت نمی‌گویم چرا به فوتبال رسیدگی شد و یا چرا به فلان ورزشکار پاداش دادند. نوش جان فوتبالیست‌ها، اما اینکه تبعیض بین رشته‌ها قائل می‌شوند، اذیت کننده است.

صدای کشتی گیران را هم بشنوید

واقعا گاهی اوقات که به خودت می‌آیی و می‌بینی اینقدر برای کشورت زحمت کشیدی و مدال گرفتی و بعد هیچ توجهی از سوی مسئولان به تو و هم تیمی‌هایت نمی‌شود، دلسرد می‌شوی. من گفتم جایزه ما را ندادند، اما اگر بدهند فکر می‌کنید چقدر است؟ آیا پاداش ما یک دهم فوتبالیست‌ها هم هست؟ مشکل ما با ناعدالتی است و به عنوان یک قهرمان جهان از وزارت ورزش و دولت می‌خواهم که صدای کشتی گیران را هم بشنوند و عدالت را رعایت کنند. ما برای گرفتن مدال و قهرمانی در جهان همیشه زیر فشار هستیم، اما بعد از مسابقات انگار ما را یادشان می‌رود!

مشکل ما با تبعیض بین قهرمانان است

کشتی و قهرمانانش فراموش شده اند و فقط فدراسیون از کشتی گیران حمایت می‌کند. وزارت ورزش نتوانسته به هیچ عنوان دل کشتی گیران را به دست آورد و خبری از پرداخت پاداش هم نیست. چه کسی در خصوص پرداخت و میزان پاداش‌ها تصمیم گیری می‌کند؟ مگر می‌شود اینقدر تبعیض بین رشته‌های مختلف قائل بود؟ باور کنید کشتی هم برای مردم بسیار مهم است و این موضوع را در زمان المپیک و مسابقات جهانی ثابت کردیم. امیدوارم واقعا به اندازه توجه مردم، مسئولان هم به کشتی توجه کنند. حتی اگر جایزه در نظر گرفته شده فعلی را هم بدهند، به نظر من این پاداش‌ها در شان قهرمانان کشتی نیست.