نتایج غفلت مسوولان از گردشگری پایدار

به گزارش جهان صنعت نیوز:  هدف از گردشگری پایدار آن است که صنعت گردشگری در عین درآمدزایی و سوددهی مناسب اثر مخربی بر جامعه میزبان به جا نگذارد.باوجود اهمیت و جایگاه شاخص گردشگری پایدار و با وجود آنکه کشورهای صاحب نام در عرصه توریسم در بیست سال گذشته زیرساخت‌های خود را به سمت تحقق آن رهنمون کرده اند اما در ایران آنطور که باید و شاید به مفهوم گردشگری پایدار توجه نشده است و آمار کمی در حوزه سفر و گردشگری برای مسوولان از کیفیت سفر و رعایت مسایل زیست محیطی اهمیت بیشتری داشته است.

نمونه مشخص ارجحیت داشتن آمار کمی گردشگری بر اجتناب از آسیب نرساندن به محیط زیست و تحقق گردشگری پایدار را می توان در جزیره آشوراده دید. منطقه ای که به باور بسیاری از فعالان محیط زیستی ظرفیت تبدیل به جزیره ای گردشگر محور را ندارد و ورود گردشگر می تواند باعث تخریب محیط زیست آن شود.  باوجود این تاکیدات محیط زیستی اما در یک سال اخیر وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی بر تبدیل آشوراده به جزیره ای گردشگر محور پای فشرده و اعتراضات محیط زیستی مطرح شده را نادیده گرفته است.

ایجاد تله کابین در جنگل های هیرکانی(جنگل های شمال کشور) و پروژه ساخت تله کابین در اطراف طاق بستان در کرمانشاه نیز دیگر نمونه هایی هستند که مشخص می کنند اولویت برخی مسوولان نه حفظ محیط زیست و میراث فرهنگی، بلکه درآمدزایی صرف از طریق گسترش توسعه کمی گردشگری است.

طبیعی است که ادامه این رویکرد به مرور باعث آسیب دیدن و حتی نابودی منابع زیست محیطی و میراث فرهنگی شده و تحقق گردشگری پایدار را به امری ناممکن تبدیل می کند.

رضا علی اصل کارشناس و فعال حوزه طبیعتگردی با بیان این نکته که خیلی از مقاصد گردشگری کشور به دلیل اینکه بدون در نظر گرفتن ملاحظات معرفی شده تخریب شده‌اند به جهان صنعت نیوز گفت: «برای مثال آفرود در چند سال اخیر بسیار مورد توجه مردم قرار گرفته است. در همین راستا بسیاری از افراد خودرو مخصوص آفرود خریداری کرده و به هر جایی که خودرویشان توان داشت سفر کرده اند. همین نبود نظارت بر سفر با خودروهای آفرود اما مشکل آفرین شد؛ همچنین گردشگران حیات وحش نیز در سال های گذشته بعضا مشکلاتی را در حوزه زیست محیطی به وجود آورده اند.»

این مدرس یونسکو در حوزه طبیعتگردی و گردشگری معتقد است: «بحث اهداف در گردشگری چالش بسیار مهم و با اهمیتی است و باید بر مبنای کدهای جهانی تعریف شده در سازمان جهانی گردشگری، صنعت گردشگری تبدیل به عاملی برای توسعه پایدار شود.»
باوجود بایدها و الزامات موجود در حوزه گردشگری اما آنچه در کشور در حال روی دادن است غفلت مسوولان از گردشگری پایدار و آسیب روز افزون به محیط زیست و میراث فرهنگی کشور است.

به نظر می رسد برای عبور از این شرایط باید برنامه های دولت و قوانین موجود در حوزه گردشگری مورد بازنگری قرار گیرند و با تطبیق آنها با مفاهیم گردشگری پایدار، مسیر حرکت گردشگری بر مدار صعود را پیمود.