جای خالی فن‌سالاری در کشور
علیرضا محمدی*
دولت به دنبال فردی می‌گشت تا محقق نشدن شعارهایی که داده است را بر گردن او بیندازد؛ شعارهایی که اصلی‌ترین آنها ساخت چهار میلیون مسکن طی چهار سال بود.
پروژه نهضت ملی مسکن در عمل به جایی نرسیده است. بیشتر پیمانکاران کارها را نیمه‌کاره رها کرده‌اند. هزینه برآورد‌شده برای این پروژه دو برابر شده است. با تمام این تفاسیر و حواشی موجود، پروژه مسکنی دولت سیزدهم به جایی نرسیده است.
حال چنانچه عده‌ای در آینده به علت محقق نشدن این شعار اصلی به دولت خرده بگیرند، دولت قادر است تا این ناکامی را بر گردن وزیر پیشین راه‌وشهرسازی بیندازد. رستم قاسمی از بدو ورود به وزارت راه‌وشهرسازی در فکر وزارت نفت بود و علاقه زیادی به آن حوزه نشان میداد، اما در تقسیماتی که انجام شد، وزارت راه‌وشهرسازی به او رسید.
مساله عمده‌ای که کشور ما از آن رنج می‌برد، رعایت نشدن تکنوکراسی یا فن‌سالاری است؛ موضوعی که از ۴۳ سال پیش شروع شده و روزبه‌روز هم در حال تشدید است. فن‌سالاری برای مسوولان کشور هیج اهمیتی ندارد. رستم قاسمی مدت‌ها قبل دارای سوابقی در قرارگاه خاتم‌الانبیا و تجاربی در حوزه عمران بود. او با وجود این تجربه‌ها نتوانست هیچ کاری به جز شعار، نمایش، فرافکنی و تغییر آمار در حوزه مسکن انجام دهد.
حال باید پرسید مهرداد بذرپاش که از بسیج دانشگاه شریف به دیوان محاسبات کشور رسیده، چطور می‌تواند گره‌ای از مشکلات بازار مسکن باز کند؟
* کارشناس حوزه مسکن
اخبار برگزیدهیادداشتلینک کوتاه :