درس ۴۴ میلیارد دلاری
ایلان ماسک حدود دو ماه پیش معامله خرید توئیتر را تکمیل کرد و خودش به‌عنوان مدیرعامل، مدیریت این شبکه اجتماعی را در دست گرفت. اما مشکلات عدیده‌ای که در همین بازه زمانی برای او پیش آمد، حالا احتمالاً باعث می‌شود او از این سمت کناره‌گیری کند. با‌این‌حال، اتفاقات اخیر دو درس مهم برای جانشینان او داشته است.
به گزارش جهان صنعت نیوز: مدیریت ایلان ماسک بر توئیتر در دو ماه اخیر تجربه ناخوشایندی بوده است. توئیتری که در سال ۲۰۲۱ حدود ۲۲۱ میلیون دلار ضرر کرده بوده، حالا طبق برخی تخمین‌ها احتمالاً سالانه ۴ میلیارد دلار ضرر خواهد کرد. این آسیب حتی به «تسلا» هم منتقل شده و یکی از دلایلی است که این شرکت از اوایل ماه سپتامبر نیم تریلیون دلار از ارزش خود را از دست داده و عنوان ثروتمندترین فرد جهان را از «ماسک» گرفته است. مالک توئیتر احتمالاً در آینده دیگر نباید مدیرعامل این شرکت باشد، چرا که او دیروز در یک نظرسنجی از کاربران پرسید آیا او باید از مدیریت توئیتر کناره‌گیری کند یا خیر. پاسخ اکثر کاربران مثبت بود. در‌نتیجه، حالا به‌نظر می‌رسد که ماجراجویی گران‌قیمت «ماسک» به پایان رسیده است.
با‌این‌حال، این دوره مدیریت دو ماهه صحنه آزمایش بزرگی بود که درس‌های زیادی را به جهان آموخت. ایلان ماسک در این بازه زمانی تحت مجادلات زیادی پیرامون آزادی بیان قرار گرفت و نشان داد که این بحث چقدر پیچیده و هزینه محافظت از آزادی بیان آنلاین چقدر بالاست. از خارج گود، مدیریت توئیتر برای کسی که اتومبیل‌های خودران ساخته و راکت به فضا فرستاده بود، کار راحتی به‌نظر می‌آمد. ایلان ماسک که خودش را حامی آزادی بیان مطلق معرفی می‌کرد، معتقد بود که توئیتر در دام چپ‌گراها گرفتار شده است. او خیلی زود به این نتیجه رسید که این پلتفرم را بخرد و بعد اعلام کرد که رویکردش برای مدیریت محتواها احترام به آزادی بیان در حدومرز محدودیت‌های قانون خواهد بود.
ایلان ماسک رفته‌رفته آزادی بیان را محدودتر کرد
ایلان ماسک علاوه بر محدودسازی آزادی بیان با توجیه امنیت، قیدوبندهای بیشتری را برای جلوگیری از توهین در نظر گرفت. در ماه اکتبر شمار توئیت‌هایی که از نظر توئیتر تحت عنوان «نفرت‌پراکنی» تلقی می‌شدند، دو برابر شد، چرا که کاربران سعی داشتند خط‌قرمزهای «ماسک» را پیدا کنند. در این مورد هم توئیتر به‌جای حفظ آزادی بیان برای محتواهایی که به‌صورت قانونی مشکلی نداشتند، تصمیم گرفت با آن‌ها برخورد کند. در ادامه در ماه نوامبر، آمار بازدید توئیت‌های نفرت‌آمیز نسبت به قبل از زمان ورود «ماسک» به این شرکت، به یک‌سوم رسید.
چند هفته پیش، توئیتر اکانت رپر معروف، «کانیه وست» موسوم به Ye را مسدود کرد، چون او تصویری از یک صلیب شکسته درون علامت ستاره داوود را به اشتراک گذاشته بود. این تصویر اگرچه توهین‌آمیز تلقی می‌شد، اما انتشار آن مغایر با قوانین ایالات متحده آمریکا نبود. ایلان ماسک حتی آزادی بیان را در زمینه توئیت‌هایی که به درآمد شرکت‌ها آسیب می‌زدند هم محدود کرد. عده‌ای از کاربران با تظاهرکردن به برخی برندها مثل Pepsi و Nestle، دست به شوخی‌کردن با شعارهای این شرکت‌ها زده بودند، اما توئیتر اعلام کرد که چنین اقداماتی غیرقانونی است تا همکاری تبلیغاتی با این شرکت‌ها را از دست ندهد.
مدیرعامل بعدی چه درس‌هایی را باید یاد بگیرد؟
تمام این اتفاقات دو درس اساسی را برای جانشین احتمالی ایلان ماسک در صندلی مدیرعاملی توئیتر به‌همراه دارد. اول، او باید از مدیریت محتوا به‌صورت شخصی اجتناب کند. کسی که تصمیم می‌گیرد چه محتوایی مجاز و چه محتوایی غیرمجاز است، نباید همان کسی باشد که مسئول جذب کاربران و افزایش درآمد برای شرکت است. «مارک زاکربرگ» (که محبوبیتش به‌خاطر اقدامات ماسک افزایش یافته) در سال ۲۰۲۰ متوجه این مسئله شد و دردسرهای مدیریت محتوا در فیسبوک را به یک هیئت نظارتی مستقل واگذار کرد.
دوم، مدیریت محتوا هیچ راهکار تمیزی حتی برای «پادشاه‌های فناوری» (لقبی برای ایلان ماسک) که دارای اعتقادات سفت‌ومحکمی درباره آزادی بیان است، ندارد. آزادی بیان مسئله‌ای نیست که راه‌حل آن از طریق قوانین فیزیک قابل یافتن باشد. آزادی بیان موضوع بغرنجی است که رسیدگی به آن نیازمند بده‌بستان‌های پیچیده‌ای است که احتمالاً در پایان رضایت هیچ‌کس را جلب نمی‌کند. در چنین فضایی البته فروتنی و شفافیت بسیار ارزشمند محسوب می‌شوند.
این مباحث برای بعضی از فعالان «سیلیکون ولی» که صرفاً سعی دارند راه‌وروش‌های گذشته را متحول کنند، نامأنوس به‌حساب می‌آیند. ولی همان‌طور که فعالان دنیای رمزارزها در چند وقت اخیر درس‌های مهمی از بازار فراگرفتند، ایلان ماسک و دوست‌داران آزادی بیان هم یاد می‌گیرند که چرا این بحث مدت‌هاست حل‌نشده باقی مانده و خیلی‌ها نتوانسته‌اند از پس آن بربیایند.
اخبار برگزیدهاقتصاد کلانخواندنیدانش و فناوریلینک کوتاه :
