ایرانی ها تفریح و سرگرمی ندارند!
نگاهی به بودجه خانوارهای شهری طی حدود یک دهه گذشته نشان می‌دهد، سهم تفریح و سرگرمی از بودجه خانوارهای شهری از سال ۱۳۹۸ به شدت کاهش پیدا کرده است. به گونه ای که هزینه واقعی خانوار برای تفریح و سرگرمی در سال گذشته نسبت به سال ۱۳۹۵ کاهش بیش از ۷۰ درصدی را نشان می‌دهد.
به گزارش جهان صنعت نیوز؛بر اساس آخرین آمارهای منتشر شده، تورم نقطه به نقطه در آذر ماه برابر با ۴۸.۵ درصد بوده است. به طور کلی نیز از سال ۱۳۹۸ میانگین تورم نقطه به نقطه به حدود ۴۰ درصد رسیده است. این در حالی است که میانگین تورم نقطه به نقطه اقتصاد ایران پیش از شوک تورمی چند سال گذشته، حدود ۲۰ درصد بوده است. در این شرایط افزایش هزینه‌های ناشی از تشدید تورم طی سال‌های گذشته فشار مضاعفی را بر روی خانوارهای ایرانی وارد کرده است.
مقایسه این اعداد و ارقام نشان می‌دهد که شرایط تورمی کشور تا چه اندازه طی این مدت فزاینده بوده‌است. آخرین اطلاعات از بودجه خانوارهای کشور نیز نشان می دهد که هزینه یک خانوار شهری در سال گذشته نسبت به سال ۱۳۹۹ حدود ۴۹ درصد افزایش یافته است.
در شرایطی که هزینه های اصلی خانوارها به طور فزاینده ای در حال افزایش است، خانوارها مجبور به کاهش هزینه های غیرضروری همچون هزینه های مربوط به تفریح شده‌اند.
ایرانی ها بابت تفریح پول خرج نمی کنند
آخرین آمار بودجه خانوار نشان می دهد که سهم هزینه تفریح از کل هزینه خانوارهای شهری از سال ۱۳۹۷ با کاهش همراه بوده است. آنگونه که آمارها نشان می‌دهد، پیش از سال ۱۳۹۸ به طور میانگین حدود ۴ درصد هزینه یک خانوار شهری به هزینه تفریح اختصاص پیدا کرده بود. اما از سال ۱۳۹۸ شاهد کاهش در سهم تفریح از بودجه خانوار هستیم. البته باید توجه داشت که بخشی از این کاهش مربوط به شیوع کرونا و محدودیت های ایجاد شده بوده است.
محاسبه هزینه واقعی تفریح خانوارهای شهری (تعدیل شده نسبت به تورم بر اساس سال پایه ۱۳۹۲) نیز حاکی از کاهش قابل توجه در سه سال منتهی به ۱۴۰۰ است. در سال ۱۳۹۲ هر خانوار شهری به طور میانگین حدود ۷۰۰ هزار تومان صرف تفریح می کردند. این رقم تا سال ۱۳۹۶ در حال افزایش بود و در این سال به بیش از ۹۲۰ هزار تومان هم رسید.
اما از سال ۱۳۹۶ شاهد کاهش هزینه حقیقی تفریح در بودجه خانوار شهری هستیم. به گونه ای که این رقم در سال ۱۳۹۹ با کاهش ۷۴ درصدی، به حدود ۲۴۱ هزار تومان کاهش پیدا کرد. البته باید دوباره اشاره کرد که بخشی از این کاهش به واسطه شیوع کرونا و اعمال محدودیت ها بوده است.
البته این رقم در سال گذشته کمی بهبود پیدا کرد و به ۲۶۲ هزار تومان رسید. با این وجود هزینه واقعی تفریح و سرگرمی در سال ۱۴۰۰ نسبت به اوج خود در سال ۱۳۹۵ کاهش بیش از ۷۱ درصدی را نشان می‌دهد.
در مجموع به نظر می رسد بخشی از نارضایتیهای اجتماعی را می توان در کاهش سطح تفریح خانوارهای ایرانی جستجو کرد. خانوارهایی که به واسطه شرایط تورمی و همچنین شیوع کرونا چهار سال سخت را پشت سر گذاشته اند.
اقتصاد کلانلینک کوتاه :
