رعایت سهم جامعه محلی در گردشگری
جهان صنعت نیوز| بابک مغازه ای – در گردشگری به ویژه در حوزه بومگردی در نظر گرفتن سهم مردم بومی یا چگونگی رعایت آن بسیار مهم است. به طور کلی مردم بومی می بایست در تغییر، تحولات و صنایعی که در منطقه شان ایجاد می شود سهم داشته باشند و از تاثیرات آن بهره مند شوند.
البته این تغییرات می بایست دایره وسیع تری را در برگیرد و تنها منافع مالی را در برنگیرد چراکه منافع مالی تغییر و تحولات و یا فعالیت های گردشگری محدود به عده ای خاص می شود و همه را در بر نمی گیرد.
به طور کلی توسعه گردشگری حتی اگر منافع مالی هم برای مردم محلی به همراه نداشته باشد، می توان میزان امکانات درمانی و بهداشتی در یک جامعه را افزایش داده و دسترسی و راه های ارتباطی را گسترش دهد.
در واقع توسعه گردشگری موجب دسترسی راحت تر و آسانتر می شود. روستاها و مناطق گردشگری به منظور تاسیس درمانگاه ها و بیمارستان ها در اولویت قرار می گیرند، امنیت بیشتری یافته و امکانات آن هرچه بیشتر تامین می شود.
بنابراین توسعه گردشگری به خودی خود مزایایی را برای مردم بومی به همراه دارد که لزوما مادی نیستند.
از سویی دیگر توسعه گردشگری به طور حتم باید برای مردم بومی نیز منافع مادی داشته و به همراه خود فرصت های شغلی جدید و مناسبی برای مردم بومی ایجاد کند.
لزوم ارتقای دانش مردم بومی
مردم بومی و روستایی که از گردشگران پذیرایی کرده و خدمات بومی خود را به آنها ارائه می کنند می بایست آموزش ببینند. طبیعتا هر اتفاقی که رخ می دهد به ویژه وقایع جدید، نوآورانی و توسعه گرایانه نیازمند افزایش دانش و مهارت افراد محلی است.
در این میان گردشگری مستثنی نیست. در مجموع اگر قصد داریم گردشگری را در جوامع محلی، روستایی و عشایری توسعه داده و به عنوان شغل به جامعه محلی و بومی معرفی کنیم می بایست دانش و مهارت فعالان بومی گردشگری و آگاهی مردم بومی را ارتقا دهیم.
در واقع عموم مردم بومی می بایست نسبت به گردشگری و چگونگی رفتار با گردشگران آگاهی پیدا کنند.
لزوم تغییر فرهنگ مردم بومی
البته فرهنگ مردم بومی نیز نیازمند تغییر است اما این امر به سادگی اتفاق نمی افتد و فرایندی طولانی است. پیش از فرهنگ سازی می بایست رفتارسازی کنیم. تغییرات رفتاری نیز نیازمند آگاهی و دانش و مهارت است و این دانش در اثر فعالیت های ترویجی به جامعه محلی انتقال پیدا می کند.
استخراج میراث ناملموس بومی
در حین آموزش و ارتقای دانش جامعه محلی، میراث ناملموس و شفاهی این مردم نیز باید استخراج شده و احیا شود.
گردشگری نیازمند افزایش میراث ناملموس بوده و برای دستیابی به این امر می بایست آن را از جامعه محلی استخراج کنیم. اگر این اقدامات در جامعه محلی انجام نشوند به موفقیت های چندانی در بومگردی و گردشگری روستایی دست نخواهیم یافت و در صورت موفقیت نیز احتمال پایداری آن بسیار اندک است.
فعال گردشگری
اجتماعی و فرهنگی
لینک کوتاه :