خانه‌های ویلایی یا آپارتمان؛ کدام قفل مسکن را باز می‌کند؟

به گزارش جهان صنعت نیوز، به زعم بسیاری از کارشناسان، آپارتمان سازی در کشور ما یک انتخاب نبوده و بر اثر اضطرار در دستور کار قرار گرفته است.  قطعاً خانه های حیاط دار با سبک زندگی ایرانی و فرهنگ ما سنخیت بیشتری دارند. خانه های حیاط دار نسبت به آپارتمان ها مزیت های زیادی برایمان دارند. در این خانه ها امکان دسترسی خانوارها به حیاط و فضای باز فراهم می شود و این امر به لحاظ روحی تأثیر بسزایی در شادابی خانواده ها دارد.

ساخت و ساز خانه های حیاط دار نسبت به آپارتمان سازی سریع تر و کم هزینه تر است. از آنجائیکه ساخت خانه های ویلایی به صورت مستقل صورت می گیرد و ساخت و ساز معطل ساخت طبقات دیگر نیست، گردش سرمایه ی بیشتری خواهیم داشت.

واقعیت این است که شرایط مسکن به شدت وخیم است و مردم با مشکلات عدیده ای دست و پنجه نرم می کنند و لازم است دولت برای حل این مشکل چاره اندیشی کند. با توجه به این ضرورت و مزیت های خانه های حیاط دار، ساخت خانه های ویلایی در مسکن ملی مدنظر قرار گرفته است.

از آنجائیکه آپارتمان سازی برای سرمایه گذاران سود بیشتری دارد و آن ها به ساز و کار این طور ساخت و ساز عادت کرده اند، متقاعد کردن آن ها به ساخت خانه های ویلایی سخت است. بنابراین، دولت باید مشوق هایی برای آن ها به وجود بیاورد.

تغییر کاربری زمین ها و بالا بردن ارزش زمین در اطراف شهرها می تواند مشوق خوبی برای سرمایه گذاران باشد. اعطای وام به سرمایه گذاران نیز می تواند در دستور کار قرار بگیرد. در خصوص مزیت های ساخت خانه های حیاط دار و لزوم آزادسازی زمین برای این امر با دکتر حسن بان، دبیر کمیته موسسین بورس املاک ایران گفتگو کردیم که در ادامه می آید.

دکتر حسن بان در خصوص مزیت های خانه های حیاط دار و ویلایی تصریح کرد: خانه های حیاط دار از این لحاظ که به یکدیگر مشرف نیستند، استقلال بیشتری برای ساکنین ایجاد می کنند و حریم خصوصی و شرعی در آن ها رعایت می شود، بیشتر مورد پسند هستند. از سوی دیگر، با این طور خانه سازی از تراکم جمعیت در یک نقطه و ایجاد مسائلی همچون ترافیک جلوگیری می کنیم.

وی در ادامه گفت: با ساخت خانه های یک یا دو طبقه و ویلایی از تحمیل استرس های ناشی از انبوه و آپارتمان سازی به ساکنان اجتناب می شود. از سوی دیگر، خانه های ویلایی به سبک زندگی اسلامی نزدیک تر است و می تواند نیازهای خانوارها را به خوبی برطرف کند.

دبیر کمیته موسسین بورس املاک ایران ادامه داد: موضوع مهمی که باید بررسی کنیم این است که آیا می توانیم کمربند دور شهرها را دو الی سه سطح توسعه دهیم یا خیر. این طرح در شهرهای بزرگی مانند پاریس و پکن مورد استفاده قرار گرفته و موفقیت آمیز بوده است.

وی خاطرنشان کرد: اتفاقاً گسترش حریم شهرها باعث می شود که موضوع پایین شهر و بالا شهر را به صورتی که الان مطرح است، نداشته باشیم و خدمات رفاهی درمانی شهری بازتوزیع شود. بنابراین، شهروندان می توانند در داخل شهر در نقاط مختلف از خدمات رفاهی گوناگون بهره مند شوند.

به گفته ی دکتر حسن بان، واقعیت این است که ممنوعیت در برداشتن حریم شهرها و اینکه شهرهایمان دارای محدوده ای مشخص و غیرقابل گسترش هستند، به گران شدن زمین منجر شده است. زیرا کمبود زمین به صورت طبیعی افزایش قیمتش را در درون حوزه ی شهری به دنبال دارد.

وی در ادامه گفت: در شهرهایی مانند تهران به ساخت و ساز در زمین های کلنگی می پردازند و در آن ها آپارتمان های چند طبقه می سازند. بنابراین، ملک های کلنگی باقیمانده به علت محدودیت دارای ارزش بسیار زیادی می شوند.

دبیر کمیته موسسین بورس املاک ایران خاطرنشان کرد: لازم است در سطوح بالا در مورد آزادسازی زمین ها برای ساخت و ساز شهرک های ویلایی تصمیم گیری شود و این کار با قید فوریت در دستور کار قرار بگیرد.

وی ادامه داد: کسانی که طرح اقتصادی تراکم فروشی را به شهرداری ها دادند و منابع مالی بالایی برای آن ها ایجاد کردند، مشکلات این نوع ساخت و ساز را مدنظر قرار ندادند. به همین دلیل، ما با اعمال هزینه های دیگری به جامعه روبرو شدیم که نیاز است، اصلاح شود.

دکتر حسن بان در ادامه گفت: اصلاح روند فعلی نیاز به قوانین بالادستی دارد. حتی لازم است سران سه قوه در مورد این موضوع چاره اندیشی کنند. ممکن است در نهایت تصمیم بگیرند که توسعه ی افقی شهرها ۹۰ درصد انجام شود و در مواردی که اضطرار داریم به عمودی سازی بپردازیم. همچنین بهتر است از آپارتمان ها برای مقاصد اداری و تجاری و نه مسکونی استفاده کنیم.

مسکن