دورافتاده

به گزارش جهان صنعت نیوز،  هدف از مرحله سوم توسعه میدان شاهین، افزایش تولید این میدان نفتی در دوره پیش‌رو بوده و محدوه کاری این پروژه شامل نصب سکوی چاه‌ها و خطوط لوله جدید است؛ قراردادی که به نظر می‌رسد در آینده نه‌چندان دور هند را برای خرید نفت به بازار قطر روانه کند که در نهایت صادرات نفت ایران را به این مشتری پرتقاضا دچار اما و اگر خواهد کرد.

پیش از این قطر قراردادهای مشابهی با کشورهای هلند، ایتالیا، فرانسه و چین برای توسعه میادین نفت و گاز خود به امضا رسانده است.

این در حالی است که ایران ۲۶ میدان مشترک با همسایه‌های خود دارد که بزرگ‌ترین آن در دریای خلیج‌فارس و میدان پارس‌جنوبی است. با این حال قطر برداشت بیشتری دارد و منابع بیشتری را از پارس‌جنوبی می‌برد.

واقعیت این است که در حوزه جغرافیایی ایران، کشورهای همسایه، پروژه‌های انرژی را با کنسرسیوم‌های دو یا چندجانبه امضا می‌کنند. به‌طوری که اکنون ترکیه قرارداد انتقال نفت از عراق را منعقد کرده است. آذربایجان و ترکمنستان نیز از مسیری دیگر ایران را دور می‌زنند. ترکمنستان در نظر دارد از طریق افغانستان و پاکستان به دریای عمان متصل شود.

همه اینها بیانگر آن است که از تمام ۴ جهت ایران، کشورهای همسایه مثل ترکیه، ترکمنستان، آذربایجان، افغانستان، پاکستان و حوزه خلیج‌فارس باهم کار می‌کنند، اما درهیچ‌یک از پروژه‌ها حضور نداریم.