بازی در زمین سوخته

به گزارش جهان صنعت نیوز، منظور از رشد نامتوازن نیز فاصله معنادار رشد نقدینگی و رشد اقتصادی است؛ به بیان دیگر رشد نقدینگی در اقتصاد ایران همواره بیش از رشد بخش واقعی بوده و این معنایی جز تورم ندارد. به عنوان مثال بر اساس داده‌های بانک مرکزی در حالی میانگین رشد اقتصادی ایران در ۱۱ سال گذشته حدود ۱.۲ درصد بوده که در همین بازه زمانی میانگین رشد نقدینگی در حدود ۲۴ درصد بوده است. همین اختلاف میان نرخ رشد اقتصادی و نرخ رشد نقدینگی خود را در تورم نشان می‌دهد؛ به گونه ای که در این بازه زمانی میانگین تورم اقتصاد ایران در محدوده ۳۰ درصد قرار داشته است.

در این میان هر چند که راهکار کاهش تورم، کنترل رشد نامتوازن نقدینگی است اما سیاستگذاران اقتصادی همواره سعی داشته‌اند که با راهکارهای عجیبی همچون قیمت گذاری دستوری بر تورم غلبه کنند و از افزایش قیمت‌ها، به ویژه قیمت کالاهای اساسی جلوگیری کنند. سیاستی که همواره نتیجه عکس داشته‌ است.

تنها کافی است که تغییرات قیمت کالاهایی که مشمول قیمت‌گذاری دستوری بوده‌اند را با میانگین تورم کلی اقتصاد مقایسه کنیم.

بر اساس داده‌های مرکز آمار تورم کلی اقتصاد ایران از ابتدای سال ۱۳۹۷ تا آبان ماه امسال حدود ۵۷۰ درصد بوده است؛ به بیان دیگر میانگین قیمت همه کالاها و خدمات در این بازه زمانی حدود ۶.۷ برابر شده است. اما در همین بازه زمانی قیمت کالاهای اساسی که مشمول قیمت گذاری دستوری بوده‌اند بیش از تورم کلی اقتصاد افزایش یافته است؛ به عنوان نمونه قیمت مرغ در این مدت ۱۱ برابر شده و قیمت گوشت افزایش ۱۱.۵ برابری را تجربه کرده است. حتی قیمت تخم مرغ نیز افزایش ۷.۲ برابری را ثبت کرده است.

در این شرایط پرسش اصلی این است که چرا سیاستگذار زمین سوخته قیمت گذاری دستوری را رها نمی‌کند؟