دولت ستیزه‌گر

به گزارش سرویس سیاسی جهان صنعت نیوز؛ نهاد دولت در نظام جمهوری اسلامی در ذات خود ستیزه‌جو و مبارز است. این ویژگی ذاتی از جایی زاد و رشد کرد که انقلابی همه‌گیر در ایران رخ داد و دولت پیشین سرنگون شد. نهاد دولت در ایران امروز به دلیل اینکه باید جنگ را مدیریت و پایه‌های انقلاب را استوار می‌کرد در برابر نهادهای مدنی و در برابر شهروندان قدرتی بلامنازع بوده و هست. این ویژگی در همه دولت‌های پس از جنگ با شدت و ضعف ادامه داشته است. دولت سیزدهم حتی از دولت‌های احمدی‌نژاد نیز مداخله‌گرتر و ستیزه‌جوتر است.

این دولت از روزی که بر سر کار آمده تا امروز یکسره با پدیده‌ای به اسم دولت دوازدهم ستیز دارد و به هر مناسبتی و به هر دلیلی بر سر دولت پیشین می‌زند. دولت سیزدهم از سوی دیگر با دنیای مدرن ‌ستیز دارد و گفت‌وگوهای برجام را که در نزدیکی‌های حل‌و‌فصل بودند با خطای استراتژیک به دره مرگ فرستاده و ستیز با غرب را یک وظیفه با اولویت اول می‌داند و هر تصمیمی را در ترازوی اینکه آیا با غرب سازگاری دارد یا نه، می‌گذارد و سپس تصمیم می‌گیرد. دولت سیزدهم با گروه‌های گوناگون اقتصادی و سیاسی نیز ستیز دارد و تکلیف خود را حل‌وفصل هر ستیزه به نفع دولت می‌داند. به‌طور مثال دولت سیزدهم می‌داند کسری بودجه واقعی دارد، اما به جای اینکه از هزینه‌های زائد بکاهد فشار مالیاتی را بیشتر می‌کند و بر هر چیزی که فکرش می‌رسد مالیات می‌بندد. مالیات ده درصدی ارزش‌افزوده بار سنگینی بر دوش شهروندان است که به دلیل نیاز دولت باید از شهروندان گرفته شود.