ایران، چین و روسیه شریک استراتژیک می‌شوند؟

به گزارش سرویس سیاسی «جهان صنعت نیوز»، تحولات چند سال گذشته در عرصه جهانی منجر به شکل گیری گروه‌بندی‌های جدیدی از کشورها به عنوان متحد و رقیب شده است؛ به بیان دیگر، مرزبندی میان کشورهای «متحد» و «رقیب» در نظام بین‌المللی پررنگ تر شده است. در این میان شاید در نگاه اول اینگونه به نظر برسد که ایران، چین و روسیه به شرکای استراتژیک قوی تر تبدیل شده اند.

با این وجود مهدی مطهرنیا، استاد دانشگاه و رئیس اندیشکده سیمرغ باریخ در بخشی از گفتگوی خود در ویژه نامه پایان سال روزنامه «جهان صنعت» به این پرسش پاسخ داد که آیا ایران، روسیه و چین می‌توانند شرکای استراتژیک یکدیگر باشند؟

«برای دانلود ویژه نامه پایان سال روزنامه «جهان صنعت» کلیک کنید»

روسیه شریک استراتژیک مناسبی برای چین محسوب نمی شود

مطهرنیا گفت: چین و روسیه به واسطه خصلت های تاریخی خود دارای بسترهای مناسب همگرایی نیستند، بلکه همگرایی آنها براساس رقابت و رودررویی با واشنگتن است. چین یها بعد از تجدیدنظر شدیدی که در اندیشه های مائوئیستی خود داشتند، راه را برای نسل جدیدی از رهبران حزب کمونیست باز کردند که این کشور را به تدریج تبدیل به یک دولت اقتدارگرای سرمایه داری کنند. در نتیجه از منظر بسیاری از مولفه های استراتژیک یعنی نیاز به کانال انرژی و بازارهای جهانی، روسیه شریک استراتژیک مناسبی برای چین محسوب نمی شود.

مطهرنیا ادامه داد: علاوه بر این شاهد هستیم که ابهت روسیه در جنگ اوکراین فرو ریخته و این جنگ برای پوتین تبدیل به دام چاله ای شد که نتیجه جنگ هر چه باشد، روسیه دیگر یک قدرت بین المللی نیست، بلکه تبدیل به قدرتی منطقه ای می شود. نکته مهم این است که در این رابطه قدرت های بزرگ مانند چین، آمریکا و اتحادیه اروپا دیگر در جنگ های منطقه ای اجازه نمی دهند یک بازیگر، پیروز کامل میدان شود، بلکه به گونه ای عمل می کنند که هر دو طرف جنگ به نوعی بتوانند خود را پیروز قلمداد کنند. در نتیجه معتقدم پایان جنگ اوکراین مانند پایان تمام جنگ های منطقها ی مثل جنگ ایران و عراق است که هر یک از طرفین خود را پیروز نبرد می دانند. پس چینی ها، روسیه را به عنوان شریک استراتژیک خود نگاه نمی کنند،

مسکو که ایران را به عنوان شریک استراتژیک خود تلقی نمی کند

درست مانند مسکو که ایران را به عنوان شریک استراتژیک خود تلقی نمی کند، زیرا از منظر بافتار موقعیت دو کشور، ایران و روسیه هیچگاه نمی توانند شریک استراتژیک یکدیگر باشند. این موضوع یک شعار است که شعور زیر بن آن متزلزل است و گویندگانش هم به نیکی می دانند که دو کشور به ویژه در محوریت اقتصاد هر دو دارای منابع بزرگ انرژی هستند و به طور طبیعی رقیب یکدیگر محسوب می شوند؛ همانگونه که ایران، امارات و عربستان نیز نمی توانند شریک استراتژیک باشند.

اخبار برگزیدهسیاسیویدئو