به دنباله هم خانه مناسب هستم؛ لطفا مزاحم نشوید!
هم خانه می شوم؛ این یکی از پرتکرارترین آگهیهایی است که با جستجو در آگهیهای اجاره خانه در شهرهای بزرگ با آن مواجه میشوید.
هما میرزایی – جهان صنعت نیوز؛ قیمت خانه در شهر تهران طی ۶ سال بیش از ۱۴ برابر شده است. اجاره خانه در مناطق شهری نیز در همین بازه زمانی بیش از ۷ برابر افزایش یافته است. این اعداد و ارقامی است که از دادههای بانک مرکزی و مرکز آمار میتوان پیدا کرد.
اما اینها تنها عدد نیستند بلکه واقعیت تلخی است که روزگار سخت خانوارها را نشان میدهد. خانواری که به ویژه در شهرهای بزرگ نه تنها دیگر نباید به خرید خانه فکر کنند بلکه شاید اجاره کردن یک خانه کوچک هم به یکی از سختترین کارهای ممکن بدل شده است.
کوچ اجباری به خانههای کوچک و قدیمی و یا مهاجرت به شهرکهای اطراف کلان شهرها پدیدههایی بودند که طی چند سال گذشته به شدت افزایش پیدا کردهبود. اما حالا شاهد یک پدیده در بازار مسکن شهرهای بزرگ به ویژه تهران هستیم و آن هم خانگی است. هر چند که هم خانه بودن طی سالهای گذشته به ویژه برای قشر دانشجو رواج داشت اما حالا به نظر میرسد که با افزایش قیمت مسکن و هزینه اجاره خانه، هم خانگی به کارمندان و حتی خانواده ها هم رسیده است.
به دنباله هم خانه هستم!
برای مثال، در یکی از آگهیها در محله نواب تهران فرد صاحب خانه به دنبال همخانهای موجه میگردد که یکی از اتاقهای خانه را به صورت مبله و در قبال ۳۰ میلیون تومان ودیعه و ۶ میلیون تومان ماهیانه اجاره کند.
واحدی دیگر در منطقه زعفرانیه به متراژ ۶۰ متر و مبلغ ۱۰۰ میلیون تومان ودیعه و ۸ میلیون تومان اجاره ماهیانه در اختیار همخانه قرار میگیرد.
برخی افراد نیز مانند آقای ش.ف که خود را کارمند معرفی میکند، آگهی میدهند و به دنبال صاحب خانهای میگردند که آنها را به عنوان همخانه بپذیرد. او که خود را فردی پر مشغله و پایبند به نظافت معرفی میکند، میگوید تنها به دنبال مکانی آرام برای زندگی است و اهل هیچ نوع کار خلافی نیست. برای پیدا کردن مورد دلخواه خود مبلغ ۳۰ میلیون تومان ودیعه و ۱.۵ میلیون تومان اجاره ماهیانه نیز پیشنهاد میدهد.
در مناطق جنوبی و مرکزی شهر و در مواردی که خانه از امکانات مناسبی برخوردار نیست، این مبالغ کمتر شده و به حدود ۵ میلیون تومان ودیعه و ۱ الی ۲ میلیون تومان اجاره ماهیانه نیز میرسند.
به دنبال همخانه مورد پسند
محبوبترین و پر مخاطبترین وبسایت رهن و اجاره خانه این روزها در میان ایرانیان بدون شک وبسایت دیوار است. با جست و جوی کلمه همخانه در دیوار به انبوهی از آگهیها بر میخورید که هر کدام شرایط خاص خود را دارند. برخی از آگهی دهندگان به دنبال فردی هستند که از لحاظ مالی، فرهنگی، اجتماعی و شغلی شرایطی مشابه شرایط خودشان را داشته باشد، تا بتوانند با یک همزیستی مسالمت آمیز و در عین حفظ استقلال شخصی کمی از بار هزینههای رهن و اجاره خود کم کنند. برای برخی دیگر، همخانه معنای دیگری دارد؛ باید اول عکس تمام قد از خود بفرستند و تایید صاحب خانه را بگیرد. لازم به توضیح نیست که در اینگونه موارد شخص آگهی دهنده دنبال همخانه خانم مجرد میگردد. در برخی از این نوع آگهیها تاکید میشود که ضاخبخانه نیاز مالی ندارد و نیازی به پرداخت مبلغ نقدی از سوی همخانه خانم نمیباشد.
زنان؛ به دنبال استقلال و فضای شخصی
با تغییر رویه اجتماعی، کاهش میل به ازدواج و کنار آمدن هر چه بیشتر خانوادههای امروزی با استقلال دخترانشان، زنان به گروه نسبتا بزرگی تبدیل شدهاند که به دنبال همخانه میگردند. اغلب آنها همخانه خانم را به اقا ترجیح میدهند و گاها مجبورند در آگهی خود تاکید کنند که “آقایان لطفا تماس نگیرند و مزاحم نشوند.”
قوانین گاها سختگیرانه خوابگاههای دانشجویی دخترانه نیز دلیل دیگری برای میل زنان به اجاره چند نفره خانه شخصی است.
از هم خانه تا هم خانواده
تا چند سال پیش یک خانواده کوچک میتوانست با مشقت زیاد و از طریق گرفتن انواع وامها و فروش طلاهای خانم خانه و زیر بار قرض رفتن، خانهای هرچند کوچک بخرد. اتفاقی که در حال حاضر به امری محال تبدیل شده است و دیگر جز در خواب و رویا نمیتوان به آن دست یافت. شرایط فوق باعث شده است تا پای همخانگی به محیط خانواده نیز باز شود. در اکثر این موارد خانواده به دنبال همخانه خانم میگردد تا در اجاره خانه شریک شود و یا در کارهای منزل و امور روزمره کمک کند. گاهی هم زوجهای جوان که از پس مخارج زندگی بر نمیآیند به دنبال زوجی دیگر با شرایط مشابه خود میگردند تا بتوانند اجاره خانه را نصف کنند.
در اینگونه شرایط هر یک از زوجین در اتاقی زندگی کرده و از محیطهای مشترک مانند آشپزخانه، سرویس بهداشتی و هال به صورت اشتراکی استفاده میکنند. این قشر در آگهیهای اینترنتی، بنگاههای معتبر محلی و یا در میان آشنایان مورد اعتماد به دنبال خانواده مورد نظر خود میگردند. ظاهرا معضل بزرگ اجاره خانه در شهرهای بزرگ علیالخصوص تهران، بر همه باورهای عرفی و اجتماعی سایه انداخته، معنی زندگی را از بین برده و آن را تبدیل به گذران روزمره کرده است. باید دید با دورنمای اقتصادی کنونی و تنگتر شدن حلقه اقتصادی به دور خانوادهها پس از پدیده “همخانگی خانوادگی” باید منتظر چه پدیده نوظهور دیگری باشیم.
اخبار برگزیدهمسکنلینک کوتاه :