گم شدن نوزاد در بیمارستان خصوصی تهران
جهان صنعت نیوز: روز هفدهم مرداد ماه زن و شوهر جوانی که قریب به ۱۶ سال در انتظار آمدن فرزندشان بودند به بیمارستان (پ) خصوصی تهران مراجعه میکنند تا فرزندشان به دنیا بیاید، اما بعد از زایمان ماجرای جالبی رخ میدهد که حکایت از نابهسامانی مدیریت امور در برخی از بیمارستانهاست. تا جایی که هر لحظه احتمال آن میرود که برخی از شهروندان با نوزاد دیگران به خانه برگردند.
مرد جوانی در تماس با جهان صنعت نیوز ماجرا را برای خبرنگار ما توضیح می داد در این باره میگوید: روز ۱۷ مرداد ماه همسرم را به یکی از بیمارستانهای خصوصی تهران بردم و بعد از بستری شدن، روز چهارشنبه فرزند ما به دنیا آمد. مثل هر زایمان دیگری پس از مدتی همسرم به بخش منتقل شد و اندکی بعد، پرستار بچه ما را آورد و به همسرم داد و او هم شروع به شیر دادن و نوازش بچه کرد.
این مرد جوان در ادامه میگوید: هنوز مدت زیادی از حضور مادر و فرزند در یک جا نگذشته و شیردادن تمام نشده بود که یکباره همان پرستار با شتاب وارد شد و بچه را از همسرم جدا کرد و گفت: « این بچه شما نیست» و به سرعت از اتاق خارج شد.
این مساله آن قدر غیرمترقبه و بدون مقدمه بود که فورا همسرم غش کرد. من که مستاصل شده بودم برای پیگیری مساله شروع کردم در قسمتهای مختلف بیمارستان گشتن به دنبال بچه .
به دنبال سوپروایزر گشتم که نبود، هیچکسی نبود که بتواند جواب درست و حسابی به ما بدهد و ما را ازنگرانی دربیاورد، چون همسرم فکر میکرد بچه ما مرده است و به ما نمیگویند.
از آنجا که کسی سرجای خودش نبود مستقیم به اتاق نوزادان رفتم و آنجا بود که یکی از پرستاران به من گفت بچه شما مشکل تنفسی داشت و داخل دستگاه قرار گرفته است. وقتی از او سوال کردم که در این صورت چرا بچه دیگری را به همسر من داده و سپس گرفتهاید؟ گفت که این مسائل در بیمارستان طبیعی است.
این پدر جوان در ادامه توضیح میدهد که وقتی با شماره ۱۹۰ معاونت بهداشت و درمان تماس گرفته و شکایت کردم، تیم بازرسی چهارشنبه از راه رسید و مشخص شد که اشتباه اصلی از جانب سوپروایزر بوده و به من گفتند که حتما مسئولین این مساله را توبیخ خواهیم کرد. مسالهای که مشخص نیست تا چه حد میتواند درست باشد و صرفا برای آرام کردن ما نبوده است.
وی در ادامه میگوید: باور نمیکردیم که یک مادر بعد از ۱۶ سال انتظار بچهدار شدن در بیمارستان به دلیل ندانم کاری چنان اتفاقی برایش بیفتد که هنوز که ده روز از آن مساله گذشته از شوک ناشی از آن رویداد بیرون نیامده است.
به گفته وی مساله این است که حتی اگر بپذیریم اشتباه اجتنابناپذیر است، آیا پرستاران و بیمارستانی که ادعای حرفهای بودن دارد و در جمع بین ۴ تا ۵ میلیون از ما پول گرفته است ابتداییترین اصول برخورد با بیمار را نمیداند. کافی بود به جای گرفتن بچه با آن شکل غیرمترقبه و برداشتن از روی سینه مادر میتوانست به شکل دیگر و حرفهایتری عمل کند.
وی میگوید: حرف ما این است که چطور میشود یک بچه در بیمارستان گم شود و مسئول بخش بعد از ۶ ساعت متوجه این اشتباه بشود، یعنی ساعت ۲ بعد از ظهر بچه گم شده و سوپروایزر ساعت ۸ متوجه میشود و این بار احساسی و فشار سنگین روی خانواده در این مدت ادامه داشته است.
همچین بخوانید: خوشبختی پس از زایمان؟
این پدر جوان میگوید: حالا سوال این است که با توجه به سیستم نابهسامان این بیمارستانها تاکنون چند بچه اشتباهی به خانوادهها تحویل دادهاند که اصولا کسی متوجه نشده است.جالب این جاست که متوجه شدیم گاهی اوقات والدین با دادن مبالغی تقاضا میکنند که به جای بچه مشکلدار خودشان از بچههای تپل و دانه درشت سوا کرده و به ایشان تحویل داده شود.
به گفته این پدر، مشکل من این بود که با توجه به نوع رفتار زننده پرستار تا ۲۴ ساعت باید همسرم را مجاب میکردم که بچه ما فوت نکرده است و این اشتباه فقط یک اتفاق بوده است.
جالب این جاست که مسئول فنی بیمارستان حتی یک عذرخواهی ساده هم نکرد و موقع تسویهحساب هم کاغذی به من دادند که بنویسم رضایت کامل دارم و هیچ شکایتی نخواهم داشت.
این شهروند معتقد است: نکته غیر قابل قبول این است که بیمارستان نه تنها اصلا عذرخواهی نکرد و اصلا اهمیتی نداد بلکه میگویند: اتفاقی نیفتاده است و این کارها عادی است.
در نهایت جالب این جاست که از هزینه ۴ میلیون و ۴۰۰ هزار تومانی صادر شده مواردی بود که اصولا به ما مربوط نمیشد مثل چک کردن به وسیله دکتر در بخش که اصلا بچه ما به بخش نرفته بود. دوم هزینه تخت و اقامت در بخش که بچه ما مستقیم به «ان آی سی یو» رفته بود و در بخش حضور نداشت. یا مسالهای به اسم هزینههای متفرقه که هیچ توضیحی برایش نداشتند.
در پایان باید اشاره کرد که با وجود چنین هزینههای سنگین و هفتخان رستمی که برای به دنیا آوردن یک بچه باید تحمل کرد، چطور کسانی از به دنیا آوردن ۱۰ بچه برای خانوادهها سخن میگویند.
اخبار برگزیدهپیشنهاد ویژهلینک کوتاه :