پایان عصر جدید با حاشیه های بی پایان

جهان صنعت نیوز: با پایان برنامه تلویزیونی «عصر جدید» و برنده شدن یک زن در فینال و حضور ۲۴ میلیون رای دهنده که به وضوح حاکی از توفیق این برنامه در جذب مخاطب بود، حواشی متعددی پیرامون آن ایجاد شد که شبکه های اجتماعی مانند همیشه محل تضارب آرای مخاطبان گردید.

بعد از ماجرای توقف برنامه موفق ۹۰ که کارنامه ناموفقی را برای فروغی مدیر جدید شبکه سه به همراه داشت، به نظر می رسد برنامه «عصر جدید» توانسته است مقداری از این عملکرد را ترمیم کرده و مخاطبین این شبکه را بهبود بخشد.

«عصر جدید» که برخلاف برنامه «شام ایرانی» که کپی ناموفقی از برنامه موفق« بفرمایید شام» بود که خود آن کپی برنامه Come Dine with Me   انگلیسی بود، توانست به عنوان یک برنامه تلویزیونی موفقیت هایی را به دست آورد.

مساله برنده شدن یک زن که با هنر «نقاشی با شن» توانست بیش از ۶ میلیون رای برای خود دست و پا کند، اظهار نظرهای زیادی را به همراه داشت که دو طیف مختلف در باره آن به بحث پرداختند. «عدم محدودیت» برای زنان که گروهی طرف دار آن بودند و «خارج ماندن بسیاری از زنان» که هنرهایی چون آوازخوانی و امثال آن را دارند، که گروه دیگری به آن پرداختند، از جمله حواشی این برنامه بود.

آخرین قسمت این  برنامه دوشنبه شب ۲۸ مرداد از تلویزیون پخش ‌شد و فینالش پنجشنبه ۳۱ مرداد به صورت زنده از شبکه سوم پخش شد که توانست بعد از مدت ها منجر به ترافیک بینندگان برای این شبکه شود.

با اعلام نتایج این مسابقه در  ساعت های اولیه بامداد جمعه، مشخص شد که فاطمه عبادی با ۶ و نیم میلیون رای مخاطبان از خوزستان نفر اول شده است و جایزه ۵۰۰ میلیون تومانی مسابقه را از آن خود کرده است.

در این باره بیشتر بخوانید: 

دو فینالیست دیگر «عصر جدید» امشب مشخص می‌شوند

تحلیل ریزبینانه داوران عصر جدید در رأی دادن به شرکت‌کنندگان

مدلینگ کودکان عصر جدید کودک آزاریها

آکروبات بازی به نام محمد زارع دوم شد و پارسا خائف، کودک خواننده توانست با جذب پنج میلیون نفر سوم باشد.

در این برنامه که به طور کلی کپی برنامه هایی چون America’s Got Talent و The X Factor F بود، سعید فتحی شعبده باز در رتبه چهارم ایستاد و گروه دختران نینجا هم پنجم شدند.

اولین و بزرگترین برنامه استعدادیابی تلویزیونی در ایران، که ۲۰۴ روز به طول انجامید به وضوح نشان از آن داشت که این برنامه علی رغم محدودیت هایی که برای بسیاری از هنرهای مرسوم در تلویزیون ملی وجود دارد، توانسته است مخاطبین تشنه ای را در هر صورت به دنبال گشایش دریچه هایی از حضور عمومی مردم در مجاری رسمی هستند، جذب نماید.

در میان اظهار نظرهای گوناگون، برخی این برنامه را الگویی می دانستند برای آشتی شبکه های به شدت محافظه کار تلویزیونی در ایران با علاقه مندی های جامعه متحول شده که می تواند در آینده نیز به تکرار پروژه های مشابه منتهی شود.

عده ای نیز به محدودیت های بی شماری اشاره داشتند که امکان حضور بدون روتوش طیف گسترده ای مردم را در برنامه های مشابه غیر ممکن می کند و این برنامه را یک استثنا تلقی می کنند که نمی تواند نمونه موفق دیگری داشته باشد.

بهره برداری عده ای از کنشگران شبکه های اجتماعی که «محدودیت برای زنان» را نقد واردی بر مناسبات سیاسی و اجتماعی کشور تلقی نمی کنند و اعتقاد دارند که با همین حجاب و محدودیت های  موجود زنان ایرانی می توانند پابه پای مردان به فعالیت های عمومی خود در عرصه های مختلف بپردازند از دیگر سویه های این چالش بود.

در طیف مقابل اظهار نظر برخی از چهره های سینمایی را داشتیم که می گفتند: «کاش اسمش را می‌گذاشتند، کشف استعداد مردان ایرانی، چون هر جور نگاه می‌کنیم، اکثریت زنان با استعداد کشورم (رقصنده، نوازنده، خواننده) اجازه ندارند حتی خودشان را نشان دهند.»

این اظهار نظر از سوی مجری برنامه «عصر جدید» (و نه متولیان و سیاست گذاران آن)، با پاسخ شدیدی همراه شد. اظهار علیخانی در پاسخ به این انتقاد بسیار تند بود. وی به پریناز ایزدیار جواب داد «آیا شما شهرت خود را از طریق رقص و آواز به دست آورده اید که دیگران هم بخواهند چنین کنند؟»

البته بدیهی است که مخاطبان برنامه «عصر جدید» انتظار حضور زنان رقصنده و آواز خوان را در این برنامه نداشته اند و همین برنامه را نیز گام مثبتی در تعامل شبکه های سیما با خواسته مردم می دانند.

البته مشخص نشد که «بی سواد» خواندن پریناز ایزدیار از سوی احسان علیخانی از چه روی صورت گرفته است. یعنی وی احتمالا باید خود را به مراتب «باسواد» تر از این بازیگر بداند که چنین ادبیات غیر اخلاقی را در اظهار نظری رسمی به کار برده است. مساله ای که با واکنش خیلی از مخاطبین در شبکه های اجتماعی همراه بوده است.

از دیگر حواشی این برنامه اعتراض عده ای به حضور دختران نینجا بود. با این استدلال که شکستن کلیشه های جنسیتی در این برنامه لزومی نداشت و اساسا زنان نیاز ندارند که محدودیت های فیزیکی خود را انکار کرده و به اعمالی دست بزنند که اصولا در حیطه علمکرد فیزیولوژیک مردان است.

انتقادات صورت گرفته از زاویه دید همان نگاه سنتی اظهار می شد، مبنی بر این که «زن باید با وقار و متانت باشد» و نیازی نیست که برای بروز استعداد های خود به ساختار شکنی روی بیاورد. نکته و نقدی که اگر بخواهیم بدان توجه کنیم، بسیاری از فعالیت های ورزشی مثل والیبال، فوتبال و سایر ورزش ها را هم می تواند مشمول استنباط خود قرار دهد.

نگاه کارشناسان امور اجتماعی البته به دستاوردهای این برنامه مثبت بود.

علی دینی‌ ترکمانی کارشناس اقتصادی معتقد است، «استعدادهای زیادی در جامعه رها هستند که اگر بدون حداقل امکانات می‌درخشند، پس در صورت وجود زیرساخت‌های توسعه‌ای مناسب پرورش استعداد، بسیار بیش از این می‌توانند بدرخشند.»

به گفته او :«محدودیت‌های ناشی از قواعد رسمی، انرژی‌های مرتبط فردی و اجتماعی را به بند کشیده است. اگر برداشته شوند، موج انرژی‌های آزاد شده، جامعه ایران را از زوایای مختلف دگرگون می‌کند. از جامعه‌ای افسرده و ناشاد به جامعه‌ای شاد تبدیل می‌کند. انرژی زنان را به انرژی مردان اضافه و پتانسیل‌های اجتماعی را در چارچوب اصل انرژی هم‌افزا چند برابر می‌کند و اقتصاد و اجتماع را از چالش‌های جاری رهایی می‌دهد»

این کارشناس تأکید می‌کند که «حکمرانی که با وضع قواعد نادرست (از جمله در مورد هنرهای نمایشی چون شعبده‌بازی و آواز زنان و پخش تلویزیونی سازهای موسیقی)، مانع از شکوفایی استعدادها بشود، نمی‌تواند جامعه و اقتصاد را خوب مدیریت و سازماندهی کند. در نتیجه این قواعد نادرست منابع به جای زیرساخت‌سازی برای پرورش استعدادهای دختران و پسران خلاق آینده‌‌ساز، صرف اموری با بازدهی اجتماعی منفی می‌شود. مغزها و استعدادها را فراری و به جای شادی، ناشادی را اشاعه می‌دهد؛ ناهنجاری‌های اجتماعی از جمله اعتیاد و سرقت و پرخاش‌گری را جایگزین هنرنمایی‌های این‌چنینی می‌کند.»

علی محمد نجاتی

اجتماعی و فرهنگیاخبار برگزیدهپیشنهاد ویژهدانش و فناوری