آلبوم بی‌کلام « بی‌هنر» منتشر شد

جهان صنعت نیوز – دومین آلبوم موسیقی جهانبخش احمدپور « بی هنر» نام دارد که در سبک فیوژن ساخته شده و شامل ۱۰ قطعه غیر اقتباسی بوده که ساز تار نقش اصلی موسیقی آلبوم را ایفا کرده است. حمید محبی در بخش تنظیم، میکس و مسترینگ در آلبوم با جهانبخش احمدپور همکاری داشته. همچنین موسسه فرهنگی- هنری نوای مهر شهنای مراحل اخذ مجوز آلبوم را انجام داده است.

جهانبخش احمدپور درباره آلبوم « بی هنر » گفت: ” این آلبوم حاصل تمرکز و تلاش من در راستای تولید یک اثر شنیداری از زبان ساز تار بوده است که محوریت آثار، بیان موسیقی ایرانی و تلفیق با موسیقی الکترونیک و الکتروآکوستیک و حتی فولکترونیک است اما از گذشته و اصل خود جدا نیست. غیراقتباسی بودن این آثار یکی از خصوصیات مهم آلبوم است که هر کدام از آثار نغمه مستقل خود را دارند. “

وی ادامه داد: “به نظر من موسیقی در هر سبکی باید پاسخگوی حالات مختلف عده‌ای از افراد باشد. اگر چنین نشود، آن موسیقی گوشه‌گیر خواهد شد. آلبوم « بی‌هنر » تلاشی است برای منسوخ نشدن با پشت نکردن به اندوخته‌های گذشته و استفاده از المان‌های موسیقی ایرانی و بیشتر شنیدن شدن ساز ایرانی است. “

این آهنگساز با بیان تاثیر حمید محبی در این آلبوم توضیح داد: “همکاری من با حمید محبی برمی‌گردد به گفت‌وگو در مورد بهتر شنیده شدن آثار موسیقایی. او تحصیلات آکادمیک موسیقایی خود را در کنسرواتور ارمنستان گذرانده و در ایتالیا مهندسی صدا را تحصیل کرده است. سلیقه ما در انتخاب سازها برای تنظیم نزدیک بود و تاثیر مثبت آن در آلبوم معلوم است. “

احمدپور با عنوان این مطلب که بر تولید و انتشار مستمر آثار موسیقایی تاکید دارد، درباره برنامه‌های آینده خود گفت: “تصمیم دارم به شکل منظم اثر تولید کنم و ارتباطم با شنونده قطع نشود. تهیه موزیک ویدیو هم در برنامه‌هایم دارم چرا که ایده‌هایی برای تصویر در ذهن دارم و می‌دانم موسیقی من و تصویر از نظر داستانی به هم نزدیک هستند. همچنین بخشی از زمان خود را مثل همیشه به تدریس خواهم پرداخت و تلاش می‌کنم از اجرای زنده دور نشوم. به اجراهای خیابانی و حتی اجرا در کافه علاقه‌مندم و پیگیر انجام شدنش هستم. یکی از زیباترین اتفاقات برای موزیسین‌ها شنیده شدن موسیقی آن‌ها است و چه بهتر که رودررو و از نزدیک باشد.”

آلبوم اول احمدپور « نیش » نام دارد که موسیقی وی با آواز امیرحسین رحمتی همراه است که از آثار شاعران معاصر بهره برده است و بر تاثیر آواز روی شاکله موسیقی ایرانی تاکید دارد.