شکاف طبقاتی عمیق‌تر شد
ضریب جینی و دیگر شاخص‌های توزیع درآمد در سال ۱۴۰۲ نشان‌دهنده افزایش نابرابری در برخی مناطق ایران، به ویژه مناطق شهری، و کاهش آن در برخی مناطق روستایی است.
جهان صنعت نیوز – طبق جدیدترین گزارش مرکز آمار ایران، ضریب جینی خانوارهای ایرانی در سال ۱۴۰۲ افزایش یافته و به ۰.۳۹۷۹ رسیده است که نشان‌دهنده افزایش نابرابری در توزیع درآمد است. در مناطق شهری، بیشترین نابرابری به استان‌های سیستان‌وبلوچستان و تهران تعلق دارد، در حالی که استان‌های کرمان و سمنان کمترین ضریب جینی را ثبت کرده‌اند. در مناطق روستایی نیز استان‌های همدان و گلستان بالاترین و استان‌های کرمان و خوزستان کمترین نابرابری را نشان داده‌اند. شاخص‌های دیگری نظیر پالما، تیل و اتکینسون نیز همگی افزایش نابرابری را در مناطق شهری تایید می‌کنند، اما در مناطق روستایی کاهش نابرابری مشاهده شده است.
وضعیت نابرابری درآمد در سال ۱۴۰۲؛ افزایش در شهرها، کاهش در روستاها
سرویس اقتصاد کلان: ضریب جینی به عنوان یکی از مهم‌ترین شاخص‌های سنجش نابرابری درآمد در جامعه، وضعیت توزیع ثروت را در میان اقشار مختلف مردم نشان می‌دهد. این شاخص که مقداری بین صفر و یک دارد، هرچه به صفر نزدیک‌تر باشد بیانگر توزیع برابرتر و هرچه به یک نزدیک‌تر باشد نشان‌دهنده نابرابری بیشتر در توزیع درآمد است. در سال ۱۴۰۲، ضریب جینی خانوارهای ایرانی به ۰.۳۹۷۹ رسید که نسبت به سال قبل ۰.۰۱۰۲ واحد افزایش یافته است. این افزایش نشان‌دهنده افزایش نابرابری در توزیع درآمد است.
نابرابری در مناطق شهری؛ تهران و سیستان‌وبلوچستان در صدر
بررسی‌ها نشان می‌دهد که در مناطق شهری ایران، بیشترین نابرابری درآمدی مربوط به استان سیستان‌وبلوچستان با ضریب جینی ۰.۴۱۹۸ بوده است، هرچند نسبت به سال قبل ۰.۰۴۴۹ واحد کاهش داشته است. پس از آن، استان تهران با ضریب جینی ۰.۴۰۸۵ در جایگاه دوم قرار دارد که نسبت به سال گذشته ۰.۰۴۴۱ واحد افزایش یافته است. از سوی دیگر، استان‌های کرمان با ضریب ۰.۲۶۲۵ و سمنان با ضریب ۰.۲۷۸۱ کمترین نابرابری را در میان مناطق شهری کشور ثبت کرده‌اند.
کاهش نابرابری در مناطق روستایی
در مناطق روستایی، استان‌های همدان و گلستان بالاترین ضریب جینی را به ترتیب با ۰.۳۹۴۸ و ۰.۳۷۶۶ ثبت کرده‌اند که هر دو استان نسبت به سال قبل با افزایش نابرابری مواجه بوده‌اند. در مقابل، کمترین نابرابری درآمدی مربوط به استان‌های کرمان و خوزستان با ضرایب جینی ۰.۲۴۱۳ و ۰.۲۴۵۵ بوده که نسبت به سال گذشته کاهش نشان داده‌اند.
سهم هزینه‌ها در دهک‌های مختلف
یکی دیگر از شاخص‌های توزیع درآمد، سهم هزینه‌ها در دهک‌های مختلف است. در سال ۱۴۰۲، بررسی سهم هزینه‌ها نشان می‌دهد که در دهک‌های بالاتر، سهم هزینه‌ها افزایش یافته است، در حالی که در دهک‌های میانی و پایینی کاهش داشته است. این وضعیت نشان می‌دهد که نابرابری در توزیع هزینه‌ها نیز افزایش یافته و دهک‌های بالاتر بخش بیشتری از هزینه‌های جامعه را به خود اختصاص داده‌اند.
شاخص‌های پالما، تیل و اتکینسون؛ تصویری از نابرابری
شاخص‌های پالما، تیل و اتکینسون نیز به بررسی نابرابری درآمدی در ایران پرداخته‌اند. شاخص پالما که نسبت هزینه ۱۰ درصد پرهزینه‌ترین به ۴۰ درصد کم‌هزینه‌ترین جمعیت را می‌سنجد، در سال ۱۴۰۲ به ۱.۹۵ رسیده که نسبت به سال گذشته افزایش نشان می‌دهد. این افزایش نشان‌دهنده تمرکز بیشتر ثروت در دست اقلیت کوچکی از جامعه است. همچنین شاخص‌های تیل و اتکینسون که بر اساس مفهوم آنتروپی و اجتناب از نابرابری عمل می‌کنند، هر دو افزایش نابرابری را در سال ۱۴۰۲ تایید می‌کنند.
به طور کلی، گزارش‌های سال ۱۴۰۲ مرکز آمار نشان‌دهنده افزایش نابرابری درآمدی در مناطق شهری ایران است، در حالی که برخی از مناطق روستایی کاهش نابرابری را تجربه کرده‌اند. برای کاهش این نابرابری‌ها، نیاز به سیاست‌های توزیعی مؤثرتر و کاهش تمرکز ثروت در دست اقلیت جامعه وجود دارد.
اخبار برگزیدهاقتصاد کلانلینک کوتاه :