پایان برق هستهای ؛ ایران عقب نشینی میکند؟
برق هستهای با وجود هزینههای بالا و چالشهای زیستمحیطی، در برنامه توسعه ایران اولویتبندی شده، اما نیاز به بررسی مزایا و جایگزینی آن با انرژیهای تجدیدپذیر همچنان احساس میشود.
جهان صنعت نیوز – با توجه به هزینههای سنگین و چالشهای زیستمحیطی تولید برق هستهای، آینده این انرژی در ایران با سوالات جدی مواجه است، در حالی که کشورهای پیشرفته به سوی انرژیهای تجدیدپذیر حرکت کردهاند. در برنامه هفتم توسعه، افزایش تولید برق هستهای در اولویت قرار دارد و هدف رسیدن به ۲۰ هزار مگاوات برق هستهای تا سال ۱۴۲۰ تعیین شده است. با این حال، برخی کارشناسان به دلیل هزینهها، کمبود سرمایه و مشکلات نگهداری پسماندهای هستهای، پیشنهاد تمرکز بر انرژیهای تجدیدپذیر را مطرح کردهاند.
تولید برق هستهای در ایران؛ چالشها، هزینهها و بررسی جایگزینها
در حالی که جهان به سمت انرژیهای پاک و تجدیدپذیر حرکت میکند، برق هستهای همچنان جایگاه خاصی در برنامههای توسعهای ایران دارد. با این وجود، هزینههای سنگین ساخت و نگهداری نیروگاههای هستهای و چالشهای زیستمحیطی پسماندهای اتمی، سوالاتی درباره آینده این انرژی در ایران به وجود آورده است. بررسی چالشها و هزینههای مرتبط با برق هستهای و توجه به مزایای انرژیهای تجدیدپذیر، میتواند تصمیمگیری آیندهنگرانهتری در حوزه انرژی برای کشور به همراه داشته باشد.
هدفگذاری برای توسعه برق هستهای
در برنامه هفتم توسعه، ایران برنامهریزی کرده است تا ظرفیت تولید برق هستهای را ۲ هزار مگاوات افزایش داده و تا سال ۱۴۲۰ به ۲۰ هزار مگاوات برساند. این هدفگذاری نشان میدهد که با وجود چالشهای اقتصادی و زیستمحیطی، ایران همچنان به دنبال توسعه برق هستهای است. اما این پرسش مطرح میشود که آیا سرمایهگذاری در این بخش، در شرایط اقتصادی کنونی و در حضور انرژیهای تجدیدپذیر، بهترین گزینه است؟
جایگاه جهانی انرژیهای تجدیدپذیر
با توجه به تغییرات اقلیمی و نیاز به کاهش تولید کربن، بسیاری از کشورها به سمت تولید برق از انرژیهای تجدیدپذیر حرکت کردهاند. چین و عربستان در حال اجرای پروژههای عظیم تولید برق از خورشید و باد هستند، و در خاورمیانه، ترکیه نیز توانسته است سهم ۴۳ درصدی از تولید برق خود را از انرژیهای تجدیدپذیر تامین کند. این رویکرد جهانی نشان میدهد که بسیاری از کشورها با حذف کربن و سرمایهگذاری در انرژیهای پاک، در مسیر کاهش آلایندگی قرار گرفتهاند.
تاریخچه برق هستهای در ایران
طرح تولید برق هستهای ایران به سال ۱۳۵۵ بازمیگردد و قرارداد نیروگاه بوشهر در سال ۱۳۷۴ با روسیه منعقد شد. این پروژه که تا سال ۱۳۹۰ به طول انجامید، در دولت دوم محمود احمدینژاد به بهرهبرداری رسید. با این حال، هزینههای سنگین ساخت و نگهداری این نیروگاه به گونهای بود که اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیسجمهور پیشین، هزینه ساخت آن را حدود ۸.۵ میلیارد دلار اعلام کرد.
دیدگاههای متفاوت درباره تولید برق هستهای
برخی کارشناسان بر این باورند که تولید برق هستهای میتواند از نظر صرفهجویی در مصرف سوختهای فسیلی اقتصادی باشد؛ به طوری که ایمان رمضانی، مدیر گروه برق و هستهای مرکز پژوهشهای مجلس، تخمین میزند که تولید هر کیلووات ساعت برق هستهای حدود ۳ تا ۵ هزار تومان صرفهجویی در مصرف سوخت داشته باشد. اما از سوی دیگر، گروهی از کارشناسان معتقدند که هزینههای بالای ساخت، پسماندهای اتمی و مشکلات نگهداری اورانیوم، سرمایهگذاری در این حوزه را پرریسک میکند.
مشکلات و موانع فنی و زیستمحیطی
حمیدرضا صالحی، دبیرکل فدراسیون صادرات انرژی، با اشاره به هزینههای بالا و مشکلات زیستمحیطی، بر این باور است که تولید برق هستهای در ایران با چالشهای متعددی مواجه است. یکی از این چالشها، دسترسی به فناوریهای پیشرفته است که ایران از کشورهای آلمان و روسیه دریافت کرده بود، اما به دلیل تحریمها، این فناوریها بهروز نشدهاند. صالحی تاکید میکند که مشکلات مربوط به سوخت و پسماندهای اتمی، از دیگر مسائلی است که باید در نظر گرفته شود. وی معتقد است که برخی کشورها به همین دلیل تولید برق هستهای را متوقف کردهاند.
انرژیهای تجدیدپذیر؛ راهکاری مناسبتر برای ایران؟
هاشم اورعی، رئیس انجمن علمی انرژی بادی ایران، معتقد است که برق هستهای برای ایران بهترین گزینه نیست و ایران باید به سمت انرژیهای تجدیدپذیر حرکت کند. وی با اشاره به هزینههای سنگین سرمایهگذاری در برق هستهای، معتقد است که برای ایران، انرژیهای تجدیدپذیر با توجه به هزینه کمتر و عدم آلودگی محیطزیست، گزینهای بهمراتب بهتر است. به اعتقاد او، ایران با ظرفیتهای بالای انرژی بادی و خورشیدی، میتواند بدون نیاز به سرمایهگذاریهای سنگین، نیازهای برق خود را تامین کند.
اخبار برگزیدهنفت و پتروشیمیویدئولینک کوتاه :