نادیده گرفتن نیمی از جامعه

 جهان صنعت نیوز: جامعه ای که زنان در آن نقش آفرینی کمرنگی داشته باشند هر لحظه دچار کمبودهایی می شود که البته قابل جبران نیز نیستند.

نمیتوان انتظار داشت زنان در نقش آفرینی های مهم جامعه نقش بازی نکنند اما چرخ های اقتصاد را با قدرت و توانی ویژه به حرکت درآورند.

از دیگر سو روشن است در شرایطی که زنان در دست یابی به حقوق اجتماعی و اقتصادی سهمی به اندازه مردان ندارند دیگر انگیزه و توانی برای حضور در مراتب تولیدی جامعه نخواهند داشت.

مادامی که خانواده، جامعه و البته حاکمیت به اهمیت نقش آفرینی زنان در زندگی باور نداشته باشند نمی توان انتظار داشت زنان نقشی پررنگ و جدی در اقتصاد جامعه بازی کنند.

نمی توان این کلیشه تکراری را پذیرفت که زنان پیش از هر نکته دیگری باید نقش مادری و همسری را به بهترین و کامل ترین شکل ممکن بازی کنند.

زنان به همان میزان که در خانواده نقشی پررنگ را بازی می کنند باید در جامعه نیز حضوری جدی داشته باشند.

باید پذیرفت انسان فارغ از جنسیت باید مرد توجه قرار گیرد. به راستی مگر نه آنکه همه انسان ها روحی یگانه دارند و این تنها کالبد است که جنسیت را تعیین می کند.

از همین رو و بر اساس آموزه های دینی نیز تاکید بر آن است که زنان نیز در جامعه باید به ایفای نقش بپردازند.

بی توجهی به حقوق زنان

آن هنگامی که زنان از برخی حقوق ساده خود از جمله ورود به ورزشگاه های عمومی محروم می شوند دیگر نمی توان انتظار داشت پویایی و نشاط کافی برای حضور در جامعه داشته باشند.

آسیب هایی از این دست اما تنها زمانی حل خواهند شد که نگاه جنسیتی به جامعه رنگ ببازد و انسان به معنای انسان در جامعه حضور داشته باشد.

تنها در این شرایط است که می توان از همه پتانسیل های موجود در جامعه بهره وری مناسب را داشت. بهره وری با درصدی بالا از جامعه در نهایت جامعه را با سرعتی بیشتر به سمت اهداف تعیین شده راهی می کند و تنها در چنین شرایطی است که بخش قابل توجهی از آسیب های اجتماعی و البته اقتصادی حل خواهند شد.

البته در حوزه فعالیت های اقتصادی زنان از مسائل مهمی که نادیده گرفته می شود قوانین کار کاملا جنسیتی است.

زنان در محیط کار سهمی برابر با مردان ندارند و افزون بر آن حمایت های استانداردی که در کشورهای توسعه یافته عادی طلقی می شود نیز درباره شرایط کاری آنها اجرا نمی شود. از نمونه های بارز بی توجهی به قوانی حمایتی البته می توان به قوانین مربوط به مرخصی زایمان اشاره کرد.

درصد قابل توجهی از کارفرمایان مرخصی زایمان را به هیچ عنوان جدی نمی گیرند. از دیگر سو نباید غافل شد از کارفرماهایی که به دلیل مسائلی از قبیل همین مرخصی زایمان به هیچ عنوان حاضر به پذیرش زنان در محل کار ندارند.

قدرت کارفرما

آن هنگامی که کارفرما همواره ترجیح می دهد روند اقتصادی کار را به گونه ای پیش ببرد که بیشترین سود ممکن را به دست آورد در این میان اما این وظیفه مراجع حمایتی است که شرایطی را فراهم کنند که زنان نیز در بازار کار نقشی جدی و پررنگ بازی کنند.

این روند تنها در شرایطی ممکن خواهد شد که مرزهای جنسیتی رنگ ببازند. همین مرزهای جنسیتی اما موضوعی است که تنها با فرهنگ سازی حل خواهد شد. در چنین شرایطی شعارهای مکرر مسئولین هیچ گره ای را باز نخواهد کرد و خود عاملی خواهد شد تا زنان بیش از پیش احساس نادیده گرفته شدن را تجربه کنند.شیداملکی –

اقتصاد کلانیادداشت