وعده‌های بی‌پشتوانه؛ بحران مسکن یا امید واهی؟
وعده ساخت یک و نیم میلیون واحد مسکونی توسط وزیر راه‌وشهرسازی، مانند طرح‌های مشابه قبلی، با چالش‌هایی مانند کمبود منابع مالی، ضعف در زیرساخت‌ها و تورم در بازار مسکن روبه‌رو است.
جهان صعت نیوز – مسأله تأمین مسکن در ایران همواره یکی از چالش‌های اساسی دولت‌ها بوده است. وعده‌های زیادی مانند ساخت ۴ میلیون واحد مسکونی که در دولت‌های قبلی مطرح شد، به دلیل مشکلاتی چون ضعف در برنامه‌ریزی، منابع مالی ناکافی و تورم در بازار مسکن ناکام ماندند. وعده اخیر وزیر راه‌وشهرسازی برای ساخت یک و نیم میلیون واحد مسکونی در پنج سال، با توجه به تجربه‌های ناموفق گذشته، با چالش‌های جدی از جمله افزایش هزینه‌ها و مشکلات مدیریتی روبه‌رو است. برای تحقق این وعده، دولت باید از تجربیات گذشته درس بگیرد و به جای وعده‌های غیرواقعی، برنامه‌هایی عملیاتی و کارشناسی ارائه دهد.
وعده‌های غیرواقعی و چالش‌های همیشگی
مسأله تأمین مسکن در ایران یکی از موضوعات کلیدی در سیاست‌های دولت‌ها بوده است. تأمین مسکن به‌عنوان یک ابزار برای جلب افکار عمومی و ایجاد امید در جامعه، همواره در دست دولت‌ها مطرح شده است. با این حال، این وعده‌ها که اغلب به دلیل ضعف در برنامه‌ریزی و عدم توان اجرایی محقق نمی‌شوند، نه‌تنها مشکل مسکن را حل نکرده، بلکه تبعاتی همچون تورم و افزایش بی‌رویه قیمت‌ها را به‌دنبال داشته است. وعده جدید فرزانه صادق، وزیر راه‌وشهرسازی، مبنی‌بر ساخت یک‌ونیم میلیون واحد مسکونی طی پنج سال، مشابه طرح‌های قبلی که با شکست روبه‌رو شدند، نگرانی‌های زیادی در جامعه ایجاد کرده است.
ناتمام ماندن طرح‌های پیشین و افزایش تورم
یکی از مهم‌ترین نمونه‌های این چالش‌ها، طرح مسکن مهر است که در دولت محمود احمدی‌نژاد آغاز شد. این طرح که با هدف خانه‌دار کردن اقشار کم‌درآمد برنامه‌ریزی شده بود، به دلیل تخصیص نادرست منابع، عدم هماهنگی در تأمین زیرساخت‌ها و افزایش نقدینگی، به تورم بی‌سابقه‌ای در بخش مسکن منجر شد. بسیاری از واحدهای مسکونی نیمه‌تمام ماندند یا به دلیل مشکلات زیرساختی غیرقابل استفاده شدند.
تجربه تلخ مسکن مهر نشان می‌دهد که وعده‌های بزرگ و بدون پشتوانه کارشناسی نه‌تنها به حل بحران مسکن کمک نکرده، بلکه بحران را پیچیده‌تر کرده‌اند. تورم در بخش مسکن نه‌تنها خریداران، بلکه مستأجران را نیز تحت فشار قرار داده است و بازار اجاره را به بی‌ثباتی کشانده است.
چالش‌های پیش‌روی وعده وزیر راه‌وشهرسازی
وعده اخیر وزیر راه‌وشهرسازی برای ساخت یک‌ونیم میلیون واحد مسکونی در پنج سال، در شرایط کنونی و با توجه به مشکلات گذشته، با چالش‌های جدی مواجه است. از جمله این چالش‌ها می‌توان به کمبود منابع مالی، ناتوانی در تأمین زیرساخت‌ها، ضعف مدیریتی و تورم در قیمت مصالح ساختمانی اشاره کرد. بسیاری از پروژه‌های مسکونی پیشین به دلیل عدم تأمین منابع و مشکلات زیرساختی نیمه‌تمام ماندند و در این شرایط، تکرار این اشتباه‌ها احتمال تحقق وعده‌های جدید را کاهش می‌دهد.
علاوه بر این، تورم موجود در قیمت مصالح ساختمانی و دستمزدها، هزینه‌های ساخت را به‌شدت افزایش داده و روند اجرای پروژه‌ها را با مشکل مواجه می‌کند. در صورتی که دولت نتواند این مشکلات را حل کند، تحقق وعده ساخت یک‌ونیم میلیون واحد مسکونی به‌شدت زیر سوال خواهد رفت.
پیشنهادهایی برای بهبود شرایط مسکن
برای جلوگیری از تکرار اشتباهات گذشته و بهبود شرایط بازار مسکن، دولت باید رویکردی واقع‌بینانه و کارشناسی اتخاذ کند. برخی از راهکارهای ممکن شامل تمرکز بر بازسازی بافت‌های فرسوده، حمایت از بخش خصوصی و شفاف‌سازی در فرآیندهای اجرایی است. به جای تمرکز بر ساخت واحدهای جدید در مناطق دورافتاده، سرمایه‌گذاری در بازسازی بافت‌های فرسوده می‌تواند همزمان مشکلات مسکن و توسعه شهری را حل کند.
همچنین، تشویق بخش خصوصی به مشارکت در پروژه‌های ساخت‌وساز می‌تواند به تأمین منابع مالی و افزایش کارآمدی پروژه‌ها کمک کند. نظارت دقیق و شفاف‌سازی در مراحل مختلف اجرای پروژه‌ها نیز می‌تواند اعتماد عمومی را افزایش دهد.
وعده‌های بزرگ و غیرواقعی در حوزه مسکن، به‌ویژه در شرایط اقتصادی کنونی، بیشتر از آنکه راه‌حلی برای مشکلات باشند، به بحران‌سازی در این بخش منجر می‌شوند. تجربه‌های ناموفق گذشته، مانند طرح مسکن مهر و طرح ۴ میلیون واحدی دولت قبلی، نشان داده‌اند که چنین برنامه‌هایی بدون پشتوانه کارشناسی و منابع کافی نه‌تنها بحران مسکن را حل نمی‌کنند، بلکه آن را تشدید می‌کنند. دولت باید با توجه به درس‌های گذشته، برنامه‌هایی عملیاتی و متناسب با واقعیت‌های اقتصادی کشور ارائه دهد تا بتواند به‌طور مؤثر بحران مسکن را مدیریت کند.
پیشنهاد ویژهمسکنلینک کوتاه :
درموردساخت‌مسکن ملی‌اگرعلم‌ودانش‌این صنعت‌را‌ندارید اشکالی نداره‌مسولین مربوطه از تجربیات مفید همین کشورهای آسیایی اطراف خودمان مثل‌چین و سنگاپور استفاده کنند..شفاف سازی‌وتعهد‌داشته‌باشبد باعتقادات‌مردوم.برای‌رسیدن‌به.درامدزایی استفاده‌نکنی‌د‌خدایناکرده اینجوری نشه که.بگید اونا‌چرا‌خوردن‌وبردند‌ماجاموندیم.