جهان در عصر هوش مصنوعی: برندگان و بازندگان چه کسانی خواهند بود؟
هوش مصنوعی با سرعت بالایی در حال تغییر بازار کار و اقتصاد جهانی است، به طوری که ضمن ارائه فرصت‌های نوآوری و رشد، خطرات بیکاری، افزایش نابرابری را به همراه دارد.
جهان صنعت نیوز – جهان در آستانه یک انقلاب فناورانه قرار دارد که می‌تواند بهره‌وری را جهش دهد، رشد جهانی را تقویت کند و درآمدها را در سراسر جهان افزایش دهد. اما در عین حال، این انقلاب می‌تواند باعث از بین رفتن شغل‌ها و افزایش نابرابری شود. پیشرفت سریع هوش مصنوعی توجه جهان را به خود جلب کرده و همزمان شور و شوق و نگرانی‌هایی را برانگیخته است و سوالات مهمی را درباره تأثیر احتمالی آن بر اقتصاد جهانی مطرح کرده است. اثر خالص این فناوری پیشرفته پیش‌بینی‌پذیر نیست، چرا که هوش مصنوعی به شیوه‌های پیچیده‌ای در اقتصادها تأثیر خواهد گذاشت. اما چیزی که با اطمینان بیشتری می‌توان گفت این است که کشورها باید مجموعه‌ای از سیاست‌ها را طراحی کنند تا بتوانند به طور ایمن از پتانسیل عظیم هوش مصنوعی برای رفاه بهره ببرند.
بازنگری در ماهیت کار
در یک تحلیل جدید، کارشناسان صندوق بین‌المللی پول تأثیر احتمالی هوش مصنوعی بر بازار کار جهانی را بررسی کرده‌اند. بسیاری از مطالعات پیش‌بینی کرده‌اند که احتمالاً برخی مشاغل توسط هوش مصنوعی جایگزین خواهند شد. اما در بسیاری از موارد، هوش مصنوعی احتمالاً مکمل کار انسان خواهد بود.
تقریباً ۴۰ درصد از مشاغل در سطح جهانی در معرض تأثیر هوش مصنوعی قرار دارند. در گذشته، فناوری‌های خودکارسازی و فناوری اطلاعات عمدتاً وظایف روتین را تحت تأثیر قرار می‌دادند، اما یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد هوش مصنوعی، توانایی آن در تأثیرگذاری بر مشاغل با مهارت بالا است. در نتیجه، اقتصادهای پیشرفته نسبت به اقتصادهای در حال ظهور و در حال توسعه، با خطرات بیشتری از سوی هوش مصنوعی مواجه‌اند، اما در عین حال فرصت‌های بیشتری برای بهره‌گیری از مزایای آن دارند.
در اقتصادهای پیشرفته حدود ۶۰ درصد از مشاغل در این کشورها ممکن است تحت تأثیر هوش مصنوعی قرار گیرند. تقریباً نیمی از این مشاغل ممکن است از ادغام هوش مصنوعی بهره‌مند شوند و بهره‌وری افزایش یابد. اما در نیمی دیگر، هوش مصنوعی ممکن است وظایف کلیدی‌ای را که در حال حاضر توسط انسان‌ها انجام می‌شود، به عهده بگیرد که این می‌تواند منجر به کاهش تقاضا برای نیروی کار، کاهش دستمزدها و کاهش استخدام شود. در شدیدترین موارد، برخی از این مشاغل ممکن است کاملاً از بین بروند.
در بازارهای نوظهور و کشورهای کم‌درآمد انتظار می‌رود که میزان تأثیرگذاری هوش مصنوعی به ترتیب ۴۰ درصد و ۲۶ درصد باشد. این نتایج نشان می‌دهد که بازارهای نوظهور و اقتصادهای در حال توسعه در کوتاه‌مدت با اختلالات کمتری از سوی هوش مصنوعی روبرو خواهند شد. با این حال، بسیاری از این کشورها زیرساخت‌ها یا نیروی کار ماهر کافی برای بهره‌گیری از مزایای هوش مصنوعی را ندارند، که این امر خطر تشدید نابرابری بین کشورها را در بلندمدت افزایش می‌دهد.
هوش مصنوعی و چالش‌های نابرابری اقتصادی
هوش مصنوعی همچنین می‌تواند بر نابرابری درآمد و ثروت در داخل کشورها تأثیر بگذارد. ممکن است شاهد قطبی شدن در میان گروه‌های درآمدی باشیم، به طوری که کارگرانی که توانایی استفاده از هوش مصنوعی را دارند، با افزایش بهره‌وری و دستمزدهای خود مواجه شوند، در حالی که دیگران عقب بمانند. تحقیقات نشان می‌دهند که هوش مصنوعی می‌تواند به کارگران کم‌تجربه کمک کند تا بهره‌وری خود را سریع‌تر افزایش دهند. کارگران جوان‌تر ممکن است راحت‌تر بتوانند از فرصت‌ها استفاده کنند، در حالی که کارگران مسن‌تر ممکن است برای سازگاری با شرایط جدید دچار مشکل شوند.
تأثیر بر درآمد نیروی کار عمدتاً به این بستگی دارد که هوش مصنوعی تا چه اندازه مکمل کارگران با درآمد بالا خواهد بود. اگر هوش مصنوعی به طور قابل توجهی مکمل این گروه از کارگران شود، ممکن است افزایش نامتناسبی در درآمد آنها رخ دهد. علاوه بر این، بهره‌وری شرکت‌هایی که هوش مصنوعی را به کار می‌گیرند، احتمالاً بازده سرمایه را افزایش می‌دهد، که این نیز ممکن است به نفع درآمدهای بالا تمام شود. هر دوی این پدیده‌ها می‌توانند نابرابری را تشدید کنند.
در بیشتر سناریوها، هوش مصنوعی احتمالاً نابرابری کلی را تشدید خواهد کرد، روندی نگران‌کننده که سیاست‌گذاران باید به طور فعالانه به آن رسیدگی کنند تا از شعله‌ورتر شدن تنش‌های اجتماعی جلوگیری کنند. بسیار مهم است که کشورها شبکه‌های ایمنی اجتماعی جامع ایجاد کرده و برنامه‌های آموزش مجدد برای کارگران آسیب‌پذیر ارائه دهند. با انجام این اقدامات، می‌توانیم گذار به دوران هوش مصنوعی را فراگیرتر کنیم، معیشت افراد را حفظ کرده و نابرابری را کاهش دهیم.
جهانی مبتنی بر هوش مصنوعی فراگیر
هوش مصنوعی با سرعت چشمگیری در کسب‌وکارهای سراسر جهان ادغام می‌شود، که این موضوع ضرورت اقدام سیاست‌گذاران را برجسته می‌کند.
برای کمک به کشورها در تدوین سیاست‌های مناسب، صندوق بین‌المللی پول شاخص آمادگی هوش مصنوعی را توسعه داده است که آمادگی کشورها را در حوزه‌هایی مانند زیرساخت دیجیتال، سیاست‌های سرمایه انسانی و بازار کار، نوآوری و ادغام اقتصادی، و مقررات و اخلاق ارزیابی می‌کند.
به عنوان مثال، بخش سیاست‌های سرمایه انسانی و بازار کار عواملی همچون تعداد سال‌های تحصیل، میزان جابجایی نیروی کار در بازار کار، و درصد جمعیتی که تحت پوشش شبکه‌های ایمنی اجتماعی قرار دارند را ارزیابی می‌کند. بخش مقررات و اخلاق نیز به سازگاری چارچوب قانونی کشور با مدل‌های کسب‌وکار دیجیتال و وجود حاکمیت قوی برای اجرای مؤثر قوانین می‌پردازد.
کارشناسان صندوق بین‌المللی پول با استفاده از این شاخص، آمادگی ۱۲۵ کشور را بررسی کرده‌اند. نتایج نشان می‌دهد که اقتصادهای ثروتمندتر، از جمله اقتصادهای پیشرفته و برخی از بازارهای نوظهور، برای پذیرش هوش مصنوعی آمادگی بیشتری دارند، اگرچه تفاوت‌های قابل توجهی میان کشورها وجود دارد. سنگاپور، ایالات متحده و دانمارک بر اساس نتایج در هر چهار حوزه مورد ارزیابی، بالاترین امتیازات را در این شاخص کسب کرده‌اند.
با توجه به بینش‌های حاصل از شاخص آمادگی هوش مصنوعی، اقتصادهای پیشرفته باید نوآوری و ادغام هوش مصنوعی را در اولویت قرار دهند، در حالی که همزمان چارچوب‌های نظارتی قوی ایجاد می‌کنند. این رویکرد به ایجاد محیطی امن و مسئولانه برای هوش مصنوعی کمک کرده و اعتماد عمومی را حفظ می‌کند.
برای بازارهای نوظهور و اقتصادهای در حال توسعه، اولویت باید بر ایجاد زیرساخت‌های دیجیتال قوی و آموزش نیروی کار دیجیتالی ماهر از طریق سرمایه‌گذاری متمرکز باشد.
اقتصاد کلانپیشنهاد ویژهدانش و فناوریویژه اقتصاد کلانلینک کوتاه :