زنگ خطر برای بازار کار؛ نیروی کار نیست
دستمزد پایین، تورم بالا و شرایط اقتصادی نامناسب باعث کمبود نیروی کار و افزایش بیکاری در ایران شده و بسیاری از مشاغل تخصصی و غیرتخصصی با بحران مواجه هستند.
جهان صنعت نیوز – هما میرزایی: شاید باورش سخت باشد اما دستمزد برخی اساتید حق‌التدریس در دانشگاه‌ها به ازای هر ساعت تدریس به حدود ۶۰ هزار تومان دریافت می‌کنند. در حقیقت دریافتی یک ساعت کار این افراد که سال‌ها تحصیل کرده‌اند و به مدارج بالای علمی رسیده‌اند، کمتر از درآمد نیم ساعت کار در اسنپ و تپسی است. تنها اساتید با این مساله دست به گریبان نیستند، بلکه سایر مشاغل تخصصی و غیر تخصصی نیز به همین وضعیت دچار هستند. بر اساس گزارش حقوق و دستمزد در سال ۱۴۰۳ که توسط شورای عالی کار منتشر شده است، حداقل حقوق و دستمزدی که پرستاران در ایران در سال ۱۴۰۳ دریافت کرده‌اند، حدود ۸ میلیون تومان و حداکثر حدود ۲۲.۵ میلیون تومان است. دستمزدها آنقدر پایین است و هزینه‌ها آنقدر بالاست که بسیاری از مشاغل با پدیده کمبود نیروی کار مواجه شده‌اند. این مساله مختص حوزه خاصی نیست و اکثر مشاغل از کارگری تا کار تخصصی را شامل می‌شود.
هشدار مسئولین وزارت کار
سید مالک حسینی، معاون توسعه کارآفرینی و اشتغال وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، گفت: برای استان‌هایی با نرخ بیکاری بالا باید اقدامات فوری و ویژه‌تری انجام شود و این کار را در دستور کار داریم. او تأکید کرد که برای حل مشکلات بیکاری، باید به‌صورت منطقی و برنامه‌ریزی‌شده عمل کرد و افزود: طرح‌های شتاب‌زده و مقطعی نمی‌توانند مشکلات را کاهش دهند. باید ریشه مشکلات را درست درک کنیم و با مشارکت نهادهای مردمی و فعالان این حوزه، برنامه‌ای جامع تدوین کنیم. مشکلاتی که طی دهه‌ها ایجاد شده‌اند، یک‌شبه حل نخواهند شد، اما اگر مردم ببینند که در مسیر درستی حرکت می‌کنیم، حتماً با صبوری همراهی خواهند کرد.
کسب تخصص دیگر صرفه اقتصادی ندارد
مشاغل تولیدی و صنعتی بزرگ‌ترین متضرر این وضعیت هستند. کارگران متخصص دیگر تمایلی به کار در واحدهای صنعتی ندارند و آن را به نوعی اتلاف وقت می‌بینند. بسیاری از این افراد، معتقدند با صرف همین وقت در مشاغل دیگر که اغلب غیر تخصصی و کاذب هستند، می‌توانند درآمد خیلی بالاتری کسب کنند. حقوق ماهیانه دریافتی کفاف خرج خورد و خوراک، اجاره خانه، پوشاک، اقساط ماهیانه و مدرسه فرزندان را نمی‌دهد و کار کردن در مشاغل تخصصی دیگر صرفه اقتصادی ندارد. واحدهای تولیدی در سال‌های اخیر با انواع و اقسام مشکلات روبه‌رو شده‌اند؛ از قطعی مداوم برق و گاز در زمستان و تابستان تا عدم تامین مالی و نوسانات شدید ارزی. این مشکلات زنجیره‌ای در کنار تحریم‌های بین‌المللی و ضعف سیستم مدیریت صنعتی بسیاری از واحدهای کوچک‌تر را به تعطیلی کشانده و بسیاری دیگر را در مرز ورشکستگی قرار داده است. علاوه بر آن دسته از نیروی کاری که خود خواسته مشاغل تولیدی را ترک کرده‌اند، بسیاری دیگر از شاغلین در این واحدها شامل تعدیل نیرو شده و به ناچار به مشاغل کاذب روی آورده‌اند.
بیمار هست، پرستار نیست
بسیاری از کارشناسان هشدار می‌دهند که احتمال دارد تا چند سال آینده با کمبود پرستار مواجه شویم. چرا که بسیاری از آنها به کشورهای دیگر مهاجرت می‌کنند و برخی نیز ناچار به اشتغال در مشاغل دیگر خواهند شد. در حال حاضر و بر اساس قانون استاندارد باید در هر بیمارستان و به ازای هر تخت ۲.۵ پرستار حضور داشته باشند، اما این رقم به زیر ۱ پرستار برای هر تخت رسیده است. رئیس سازمان نظام پرستاری پیش‌تر اعلام کرده بود که در سال گذشته ۱۹۰۰ تا ۲هزار پرستار درخواست رسمی برای مهاجرت داده‌‌‌اند.
کارگر ایرانی نیست؛ چه بهتر، کارگر افغان می‌آورم
در مشاغلی که نیاز به تخصص کمتری دارند، کارفرما به دنبال کارگر می‌گردد، اما کارگر به دلیل عدم تعادل میان دستمزد دریافتی و میزان سختی کار تمایلی به کار ندارد. این پدیده به خصوص در صنعت ساختمان‌سازی قابل مشاهده‌تر است. کارگران افغان که با دستمزد کمتر مشغول به کار می‌شوند، جای کارگر ایرانی را گرفته‌اند و به بیکاری این قشر دامن زده‌اند. کارفرما هم از این شرایط بیشترین بهره را برده و با کمترین مبلغ کارگر افغان را جایگزین کارگر ایرانی می‌کند. این اتفاق پیامدهای گسترده‌ای دارد که فراتر از افزایش بیکاری کارگر ایرانی است؛ کاهش محسوس کیفیت ساختمان‌سازی به دلیل جایگزینی کارگر متخصص با کارگر ارزان کار نابلد و خروج ارز از کشور توسط کارگر اتباع.
وضعیت بیکاری جوانان و معیشت نیروی کار در وضعیت بحرانی قرار دارد. تورم با شتابی افسار گسیخته رو به افزایش است و افزایش دستمزدها به گرد پای چنین تورمی نیز نمی‌رسند. اغلب شاغلین به ناچار شغل دوم دارند و پس از اتمام ساعت کاری رسمی به رانندگی، فروشندگی و دلالی مشغول شده‌اند. مهاجرت نیروی کار متخصص سرعت گرفته و مشاغل تولیدی و صنعتی در آستانه ورشکستگی کامل قرار دارند. در چنین شرایطی بیکاری در حال اوج‌گیری است و کیفیت کار کارمندان و کارگران مشغول به کار نیز به شدت پایین آمده است. وزارت کار اعلام کرده است که حل چنین بحرانی نیازمند اقدامات فوری و جدی است؛ باید دید در آینده نزدیک چه اقدامات فوری و جدی در این زمینه صورت خواهد گرفت!
اجتماعی و فرهنگیاخبار برگزیدهلینک کوتاه :
تنها در صورتی این مشکلات حل خواهد شد که شفافیت حکم فرما باشد ،متاسفانه سرمایه دارها به نفع خود حرف میزنن وحاضر به عقب نشینی نیستند ودوست دارند روزبه روز ثروتمندتر بشن وثروت انتقال بدن به خارج ،باید سیستمی ایجاد بشود که میزان درآمدکارفرمایان وسرمایه داران رو شفاف کنه ما خودمون کارگر بودیم دیگه از میزان سود و درآمد شرکت ها خوب خبر داریم ماهی ۵۰میلیون هم دستمزد باشه به راحتی میتونن بدن ،درسته شرکت بنا به دلایلی ممکنه تعطیل بشه ولی در اکثر مواقع ورشکستگی و هزینه تولید بیشتر و…فیلمی بیش نیست و واسه فریب افکار عمومی هست والسلام
اگر کار فرمایان ادعا می کنن نمیتونن دستمزد بالا بدهند پس چطور یک کارخانه در عرض چند سال چندین کارخانه می‌شود وچطور این همه ثروت رو انتقال میدن به خارج .تا وقتی که سیستم سرمایه داری هست وشفافیت حکم فرما نباشد آخر و عاقبت این می‌شود چرا عمرمان را واسه سرمایه داری که تو رفاه زندگی کنه وروز به روز ثروتمند بشه بزاریم،هزار ماشاالله هم همشون کارشناس حقوقی و وکیل استخدام می کنن تا راه های دور زدن قانون رو هم بهشون یاد بدن.
اون افغانی هایی که کارت اقامت و کار دارن اونا هم تازگیا نمیرن شرکت میگن نمی صرفه بلکه کار آزاد انجام میدن یا دستفروشی وسبزی فروشی می کنن پیمان کار ساخت ساز میشن مغازه میزنن و…
اونایی که غیر مجاز هستن با حقوق کم کار می کنن چون مجبورن واز این وضعیت بسازبفروشا و کارخانه دارا نهایت استفاده رو می کنن وهم اینکه کارگر ایرانی رو بدنام کنند
بالای کارگر رو درآوردین صد رحمت ب زمان برده داری
عدم ارتقا حقوق کارگر متناسب با تورم یعنی تیشه به ریشه اصلی کار و تولید.. مگر ۵ میلیون کارگر و ۴۰ میلیون با خانواده اشان نباید در این مملکت تنفس کنند و خرید کنند و زنده بمانند آیا همه حقوق و رانت و امتیاز همه چیز باید برای مدیران پر مدعا و و فرزندان خارج نشین آنها باید باشد؟؟!! . از چوب بی صدای خدا بترسید. دلم به نفس و نیت مقدس رهبری عزیز خوش است نه مدیران که بفکر کارگر نیستند
نیروی کار هست اما حق حقوق شما برای یکنفر که هم کرایه خانه بدهد هم شکم خود را و هم پوشاک بگیرد کافی نیست و راه را برای مهاجرین باز می‌کنید که به هدفتان برسید آنهم همه سود کار یکجا برای خودتان باشد
سلام فقط اینو میدونم همه چیز رو به نفع کارفرما هدایت می‌کنند حالا دلیلش مالیاتی که از کارفرمایان اخذ میکن هست یا چیز دیگه ای ولی یه چیزو خوب میدونم همیشه در رو یه پاشنه نمی چرخه
نیروی کاریانیروی برده،نیروی کاری یا
نیروی برده داری.
بااین دست مزدهاکه توسط نظام تعیین
میشودهیچ آینده روشنی وامیدبه آینده
ای نمیتوان تصورکرد
بااین دست مزدهاکه توسط نظام تعیین
میشودهیچ آینده روشنی وامیدبه آینده
ای نمیتوان تصورکرد
با این دستمزدها وبا این رسیدگیهای اداره کار به روابط کار و بهداشت کار این نیروی کار هم بسیار زیاد است.
این حرفها مال دلالان است که از وجود افغانها به نان و نوایی رسیده اند بیش از ۲ میلیون فقط زباله گرد داریم
بیکار زیاده ولی نمی ارزه برای ماهی ۱۲ تومن روزی ۱۴ ساهت کار کنیم.