استدلال اقتصادی مخالفان مذاکره چیست؟ از جریان تندرو تا کاسبان تحریم

هما میرزایی- جهان صنعت نیوز: از یک روز پیش از آغاز دور جدید مذاکرات ایران و آمریکا، ریزش در بازارهای مالی شروع شد. پیش‌بینی‌های مثبت از جریان مذاکرات جوی را ایجاد کردند که با اتمام موفقیت‌آمیز جلسه اول ادامه‌دار شد و به کاهش شدید نرخ ارز و طلا انجامید. در دو روز ابتدای هفته هر دلار آمریکا با حدود ۲۰ درصد کاهش به ۸۶ هزار تومان رسید و سکه طلا نیز حدود ۷۹ میلیون تومان خرید و فروش می‌شود. البته هیجانات خبری و رسانه‌ای در این کاهش بی‌تاثیر نیستند و ممکن است در روزهای آینده شاهد افزایش قیمت جزئی این اقلام باشیم، اما آن‌چه که مسلم است نمی‌توان تاثیرات مثبت مذاکره در بازار بحران‌زده اقتصاد ایران را انکار کرد. اما این مخالفان کم جمعیت و پر سر و صدا چه می‌گویند و استدلالشان چیست؟

روزنامه کیهان: دوگانه«مذاکره- معیشت» ساختگی است

در شرایطی‌که اکثریت جریان اصولگرا این‌بار لزوم مذاکرات را پذیرفته و آن را تصمیم کلی نظام می‌داند، همچنان طیفی که با نام‌هایی همچون گروه‌های تندرو، جبهه پایداری، و دلواپسان شناخته می‌شوند سعی می‌کنند ساز مخالف زده و چوب لای چرخ این اجماع ملی بگذارند. این عده حتی کاهش نرخ ارز و طلا را حربه خود دولت می‌دانند؛ برای مثال روزنامه کیهان که چندی پیش ترامپ را تهدید به ترور کرده بود، با مصنوعی خواندن این نوسانات در این‌باره می‌نویسد: قیمت دلار، تتر و طلا که در هفته‌های اخیر به طور هیجانی بالا رفته بود، با وجود اینکه هنوز مذاکرات ایران و آمریکا تمام نشده و نتیجه آن مبهم است، کاهشی شده تا باز هم دوگانه ساختگی «مذاکره- معیشت» به ابزاری برای فشار به تیم مذاکره‌کننده تبدیل شود.

امیر حسین ثابتی، نماینده مجلس: به جای منت کشیدن از استکبار خارجی، به جنگ استکبار داخلی بروید

نماینده طیف موسوم به پایداری و از حامیان سعید جلیلی، در صفحه شخصی خود در توییتر می‌نویسد: اگر در جزئیات، تحریم‌های نفتی و بانکی لغو شود و ما بتوانیم به طرف مقابل ثابت کنیم که به دنبال ساخت سلاح نیستیم، می‌تواند توافق خوبی باشد. اما اگر هر چیزی غیر از این باشد به معنای تکرار خسارت است. به دولت پیشنهاد می‌دهم که اگر بتوانید تحریم‌ها را با مذاکره لغو کنید خوب است و اشکالی ندارد اما تجربه نشان داده که این مسیر به نتیجه نخواهد رسید و آمریکا زیر بار نخواهد رفت؛ لذا به جای منت کشیدن از استکبار خارجی، به جنگ استکبار داخلی بروید و اموال بلوکه شده ملت را بگیرید.

ثابتی در جایی دیگر می‌نویسد: مذاکره با آمریکا یعنی سرکار گذاشتن مردم؛ چه مستقیم و چه غیرمستقیم. تا وقتی که شریان‌های اقتصادی کشور دست امثال مهدی جهانگیری، علی انصاری، حمید کشاورز، محمد شریعتمداری و… است اگر بر فرض محال آمریکا تحریم‌ها را لغو کند و ۵۰۰‌ میلیارد دلار هم وام بلاعوض به ایران بدهد! باز مشکلی حل نخواهد شد بلکه فقط سرمایه سرمایه‌داران بیشتر خواهد شد. با بررسی نمونه‌ای نظرات مردم ذیل توییت‌های این نماینده مجلس، می‌توان دریافت که اکثر مردم چنین اظهار نظرهایی را ناشی از تسویه‌حساب‌های جناحی و فاقد عقلانیت می‌دانند. بسیاری از افراد این انتقاد را مطرح می‌کنند که چرا در دولت قبل که نرخ ارز به یکباره صعودی شد، هیچ صدای انتقادی از شما شنیده نمی‌شد؟ مگر خود را نماینده مردم نمی‌دانید؟ هر چند با کمترین آرا در طول تاریخ به مجلس راه یافته‌اید.

حمید رسایی، نماینده مجلس: آقای عراقچی دیر رفتی، دیر هم بر می‌گشتی

دیگر نماینده تندروی مجلس در توییتر خود می‌نویسد: در مذاکرات امروز آ عراقچی ده دقیقه دیرتر حضور یافته که کلی روی آن خبرسازی شد، اما در عوضش وقت پایان، ملاقات و مذاکره مستقیم صورت گرفت چرا؟ جناب عراقچی! شما برای مذاکره غیر مستقیم اذن داشتید، این برخورد اصلا چیز معمولی نیست میتوانستید مثل شروع، دیرتر محل را ترک و گفت‌و‌گو نکنید. به نظر می‌رسد حالا که تصمیم نظام مبنی بر انجام مذاکرات است، این نمایندگان تندرو به جای اصل موضوع بر حواشی متمرکز شده‌اند تا حاشیه‌سازی کنند. 

کاسبان تحریم؛ نگران منافع خود

محمد هاشمی رفسنجانی، عضو هیئت مؤسس حزب کارگزاران سازندگی درباره نفع عده‌ای معدود از ادامه‌دار شدن تحریم‌ها علیه ایران می‌گوید: این که تندرو‌ها با مذاکرات مخالفت می‌کنند یا در جریان شکل گیری مذاکرات کارشکنی می‌کنند، اتفاق تازه‌ای نیست. این‌ها کاسبان تحریم محسوب می‌شوند و نان خود را از تحریم کشور در می‌آورند. کاسبان تحریم به حدی از تحریم‌ها سود و بهره می‌برند که از هر روش و راهکاری برای مبارزه با تیم مذاکره کننده و تخریب جایگاه دولت استفاده می‌کنند. منافع این گروه در ادامه تحریم‌ها خلاصه شده است. رفسنجانی با اشاره به این‌که مذاکرات تحت تاثیر این افراد نخواهد بود، ادامه می‌دهد: این افراد نمی‌توانند بر مذاکرات عمان و دیگر مذاکرات مهم پیش رو تاثیر خاصی بگذارند یا مذاکرات را تعطیل کنند. همه چیز به اتاق مذاکره و نوع برخور طرفین با یکدیگر باز می‌گردد. من نسبت به مذاکرات خوش بینم و معتقدم تلاش‌های کاسبان تحریم که به منافع مردم توجهی ندارند و فقط برای پر کردن جیب‌های خود تلاش می‌کنند، راه به جایی نمی‌برد. 

 

اما فارغ از این جریانات، آنچه که از رفتار اکثریت سیاستمداران چه اصلاحطلب و چه اصولگرا و مردم استنباط می‌شود، امیدواری به بهبود روابط بین‌الملل و به تبع آن بهبود شرایط اقتصادی است. مردم از فشارهای اقتصادی و ناامیدی به تنگ آمده‌اند و سیاستمداران و تصمیم‌گیران متوجه این زنگ خطر شده‌اند. به نظر می‌رسد، این‌بار مذاکرات با روندی سریع‌تر از گذشته به نتیجه رسیده و گشایشی در زندگی مردم ایجاد شود.

 

 

اخبار برگزیدهاقتصاد کلان