روش صحیح و مراحل احیای سختی گیر نیمه اتوماتیک رزینی
احیای سختی گیر نیمه اتوماتیک رزینی یکی از اقدامات بسیار مهم برای بالا بردن کارایی سختی گیر است که به روش های مختلف از جمله محلول آب و نمک انجام می شود. در این نوع سختی گیر برخلاف سختی گیرهای تمام اتوماتیک، بخشی از فرآیند احیا به کمک نیروی انسانی انجام می شود. در ادامه نحوه فرآیند سختی گیر نیمه اتوماتیک رزینی را بررسی می کنیم.
سختی گیر نیمه اتوماتیک رزینی چیست؟
سختی گیر رزینی نیمه اتوماتیک دستگاهی است که برای کاهش سختی آب با استفاده از فرآیند تبادل یونی طراحی شده است. این سیستم شامل یک مخزن اصلی از جنس فایبرگلاس یا فولاد ضدزنگ است که در داخل آن رزین کاتیونی قرار دارد و دانه های رزین برای جذب یون کلسیم و منیزیم موجود در آب و جایگزینی آن ها با یون سدیم است.
این دستگاه همچنین دارای شیر چندراهه است که به صورت نیمه اتوماتیک یا دستی، فرآیندهای مختلف مانند شستشوی معکوس، نمک‌زنی ، و شستشوی تجدید را مدیریت می کند. علاوه بر این، یک مخزن نمک برای آماده سازی محلول نمک جهت احیای رزین و یک سیستم لوله کشی و نازل برای توزیع یکنواخت جریان آب در بستر رزین نیز در این سیستم قرار دارد. این سختی گیر آب در ظرفیت های مختلف برای مصارف خانگی، تجاری یا صنعتی قابل استفاده هستند.
در دستگاه سختی گیر نیمه اتوماتیک رزینی آب وارد مخزن رزین می شود و یون های سختی را جذب کرده، در حالی که یون سدیم به جای آن ها وارد آب می شوند. پس از مدتی، رزین اشباع می شود و برای احیای آن از محلول نمک استفاده می شود. در سیستم های نیمه اتوماتیک، فرآیند احیا به طور دستی یا نیمه خودکار تنظیم می شود و نیاز به نظارت اپراتور دارد.
ساختار سختی گیر نیمه اتوماتیک رزینی
سختی گیر رزینی نیمه اتوماتیک از اجزای مختلفی تشکیل شده که هر یک نقش خاص خود را در فرآیند حذف سختی آب ایفا می‌کنند. این اجزا عبارتند از:
مخزن رزین: مخزن رزین محل اصلی قرارگیری رزین تبادل یونی است و جذب کاتیون های فلزات سنگین مثل کلسیم و منیزیم و تعویض آن ها با یون سدیم را بر عهده دارند. مخزن سختی گیرها از جنس فلزی و فایبرگلاس است تا در تماس با مواد خورنده دچار خوردگی نشود. این مخازن علاوه بر تفاوت هایی که از نظر جنس بدنه دارندف در ظرفیت های گوناگونی تولید می شوند.
مخزن آب نمک: این مخزن محل نگهداری محلول نمک است که برای احیای رزین ها به کار می رود. هنگام نیاز به احیای رزین، محلول نمک به داخل مخزن رزین پمپ می شود تا یون کلسیم و منیزیم به یون سدیم تعویض شوند.
شیرهای ورودی و خروجی: شیرهای ورودی و خروجی برای کنترل جریان آب وارد و خارج از دستگاه به کار می روند. این شیرها به طور معمول به صورت دستی یا اتوماتیک تنظیم می شوند تا آب به درستی وارد مخزن رزین و سپس به سیستم لوله کشی ارسال شود.
شیر کنترل: شیر کنترل وظیفه تنظیم فشار و جریان آب را بر عهده دارد. در سیستم های نیمه‌اتوماتیک، این شیر به صورت دستی یا نیمه اتوماتیک تنظیم می شود تا زمان بندی فرآیندهای مختلف مانند احیا، شست و شو و آماده سازی رزین را مدیریت کند.
دستگاه اندازه‌گیری سختی آب: این دستگاه برای اندازه گیری میزان سختی آب استفاده می شود. به کمک این دستگاه می توان زمان بندی دقیق فرآیندهای احیا را تعیین کرد.
سیستم تخلیه: هنگام احیا و شست و شوی رزین، آب حاوی مواد اضافی و ناخالصی باید تخلیه شود. این سیستم به تخلیه آب های آلوده به محلول نمک و مواد زائد کمک می کند.
پمپ احیا: پمپ احیا برای انتقال محلول نمک به مخزن رزین در فرآیند احیا استفاده می شود. این پمپ در سیستم های نیمه اتوماتیک به صورت دستی یا نیمه اتوماتیک فعال می شود.
ساختار سختی گیر رزینی قرار گرفته در دستگاه آب شیرین کن صنعتی با سختی گیرهایی که به صورت مجزا استفاده می شوند کمی متفاوت است.
مراحل احیای سختی گیر رزینی نیمه اتوماتیک
- شستشوی معکوس: ابتدا آب به طور معکوس از پایین به بالا از داخل مخزن عبور داده می شود تا ذرات معلق و آلودگی های جمع شده در بستر رزین شسته شوند. این فرآیند معمولا ۱۰ تا ۱۵ دقیقه طول می کشد و هدف آن تمیز کردن رزین از آلودگی و بهبود جریان آب است.
- نمک زنی و احیای رزین با نمک: پس از شستشوی معکوس، محلول نمک با غلظت مناسب به رزین اضافه می شود. این محلول یون های سدیم را به رزین تزریق کرده و یون کلسیم و منیزیم که در رزین جذب شده اند، جایگزین می شوند. این مرحله بین ۳۰ تا ۶۰ دقیقه طول می کشد.
- شستشوی تجدید: بعد از نمک زنی، آب تازه به سیستم وارد می شود تا نمک اضافی از رزین و دستگاه خارج شود. این فرآیند حدود ۱۰ تا ۱۵ دقیقه به طول می انجامد و هدف آن پاکسازی کامل رزین از نمک اضافی است.
- عملکرد معمولی: پس از انجام شستشوی تجدید، دستگاه به حالت عملیاتی باز می گردد و به تصفیه آب ادامه می دهد. در این مرحله، رزین دوباره به جذب یون های کلسیم و منیزیم پرداخته و آب نرم شده را به سیستم باز می گرداند.
تفاوت سختی گیر نیمه اتوماتیک رزینی
سختی گیر رزینی نیمه اتوماتیک و اتوماتیک در فرآیند احیا و عملکرد با هم تفاوت دارند. در سختی گیر نیمه اتوماتیک، فرآیند احیا به صورت دستی انجام می شود و کاربر باید مداخله کرده و محلول نمک را وارد سیستم کند یا فرآیندهای شست و شو را تنظیم نماید. در حالی که سختی‌گیرهای اتوماتیک تمامی مراحل شامل احیا، شست و شو و آماده سازی رزین را به صورت خودکار و بدون نیاز به دخالت انسانی انجام می دهند.
مزایای سختی گیر نیمه اتوماتیک رزینی
احیای سختی گیر رزینی یکی از مراحل حیاتی در نگهداری و عملکرد بهینه سیستم های سختی‌گیری آب و تصفیه آب است. این فرآیند به دلایل مختلفی اهمیت دارد که شامل موارد زیر می شود:
حفظ عملکرد صحیح رزین
رزین های تبادل یونی که در سختی‌گیرها استفاده می شوند با گذشت زمان یون کلسیم و منیزیم را از آب جذب کرده و با یون سدیم جایگزین می کنند. اگر این رزین به موقع احیا نشود، ظرفیت تبادل یونی آن کاهش می یابد و دستگاه قادر به حذف سختی آب نخواهد بود. احیا این رزین ها باعث بازگرداندن ظرفیت تبادل یونی و افزایش عمر مفید سیستم می شود.
کاهش هزینه های نگهداری و تعمیرات
اگر احیای رزین به موقع انجام نشود، ممکن است رزین ها به طور کامل اشباع شده و نیاز به تعویض پیدا کنند. این امر می تواند هزینه های بالای تعویض رزین را به دنبال داشته باشد. احیای منظم باعث کاهش نیاز به تعویض رزین و صرفه جویی در هزینه های نگهداری می شود.
حفظ کیفیت آب
بدون احیای به موقع، سیستم سختی‌گیر قادر به حذف کامل سختی آب نخواهد بود و کیفیت آب مصرفی کاهش می یابد. این مسئله می تواند به مشکلاتی مانند رسوب در لوله و تجهیزات، کاهش عملکرد دستگاه های صنعتی و افزایش مصرف انرژی منجر شود.
افزایش عمر مفید دستگاه
سیستم های سختی گیری که به درستی و به موقع احیا می شوند، عمر طولانی تری خواهند داشت. در صورت عدم احیا، سیستم ها تحت فشار قرار می گیرند و ممکن است آسیب دیده یا خراب شوند. احیای منظم دستگاه باعث جلوگیری از خرابی های زودهنگام و افزایش طول عمر آن می شود.
کاهش مصرف انرژی
هنگامی که رزین به درستی احیا شود، سیستم سختی‌گیر به راحتی می تواند عملکرد خود را حفظ کند. این موضوع به کاهش مصرف انرژی در فرآیند تصفیه آب و همچنین استفاده بهینه از منابع انرژی کمک می کند.
پیشگیری از تشکیل رسوبات
سختی گیرهای غیر احیا شده به طور معمول قادر به جذب یون کلسیم و منیزیم اضافی نیستند. در نتیجه باعث می شود که رسوبات این یون ها در لوله و تجهیزات دیگر سیستم شکل بگیرد.
علاوه بر موارد فوق، از دیگر مزایای این سختی گیرها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- افزایش بهره وری فرآیندهای صنعتی
- بهبود عملکرد دستگاه تصفیه آب
- حفظ خواص فیزیکی و شیمیایی رزین
سخن آخر
با گذشت زمان و استفاده مداوم از سختی گیر آب، دانه های رزین کارایی خود را از دست داده و نیاز به احیا دارند. یکی از راهکارهای مناسب برای این شرایط، استفاده از محلول آب و نمک است تا سدیم را مجدد به رزین بدهد. برخی از دستگاه های سختی گیر آب به صورت نیمه اتوماتیک احیا را انجام داده و بخشی از فرآیند توسط نیروی انسانی انجام می شود.
این مطلب توسط جهان صنعت نوشته نشده و انتشار آن به منزله تایید محتوا نیست
خواندنیلینک کوتاه :