تقابل هسته‌ای در سایه بحران جدید؛ تنش هند و پاکستان به کجا می‌رسد؟

جهان صنعت نیوز، در عملیات هوایی ناگهانی بامداد چهارشنبه ۱۷ اردیبهشت، نیروی هوایی هند ۹ هدف در خاک پاکستان و کشمیر تحت کنترل این کشور را بمباران کرد. به گفته منابع هندی، این اهداف شامل مراکز وابسته به گروه‌های شبه‌نظامی چون لشکر طیبه، جیش محمد و حزب‌المجاهدین بوده و بر پایه «اطلاعات موثق» انجام شده است.

تلفات سنگین و واکنش فوری پاکستان

مقامات پاکستانی ضمن تایید حمله به شش نقطه، اعلام کردند که در این حملات ۲۶ نفر کشته و ۴۶ تن مجروح شده‌اند. آن‌ها همچنین مدعی ساقط‌کردن پنج جنگنده و یک پهپاد هندی شدند؛ ادعایی که هنوز از سوی هند تأیید نشده است. ارتش هند نیز از کشته‌شدن ۱۰ غیرنظامی در اثر گلوله‌باران پاکستانی‌ها خبر داده است.

این درگیری‌ها پس از حمله مرگبار ماه گذشته به گردشگران در منطقه پهلگام کشمیر شدت گرفته است؛ حمله‌ای که هند مسئولیت آن را به نیروهای مستقر در پاکستان نسبت داده، اما اسلام‌آباد این اتهام را رد کرده و خواستار ارائه مدرک شده است.

حمله‌ای فراتر از مرزهای سابق

برخلاف حملات قبلی، این‌بار هند از منطقه مرزی خط کنترل عبور کرده و اهدافی در عمق خاک پاکستان را هدف قرار داده است؛ از جمله مرکز جیش محمد در بهاولپور و یک پایگاه لشکر طیبه در مظفرآباد. تحلیل‌گران این حملات را اقدامی «وسیع‌تر و هدفمندتر» می‌دانند که پیامی بازدارنده به گروه‌های مختلف شبه‌نظامی و حامیان آن‌ها ارسال می‌کند.

آیا پاکستان پاسخ خواهد داد؟

اکثر کارشناسان، پاسخ نظامی پاکستان را اجتناب‌ناپذیر می‌دانند، اما شکل و گستره آن هنوز مشخص نیست. برخی بر این باورند که پاکستان ترجیح می‌دهد تنها به اهداف نظامی هند پاسخ دهد تا از گسترش بحران جلوگیری کند. با این حال، سابقه درگیری‌های قبلی از جمله در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۹ نشان می‌دهد که امکان درگیری مستقیم بیشتر وجود دارد.

غیبت هیاهوی جنگی در پاکستان

نکته جالب توجه این است که برخلاف دوره‌های قبلی، این‌بار موج عمومی حمایت از جنگ در پاکستان نسبتاً پایین است. تحلیلگران دلیل آن را نارضایتی عمومی از ارتش به‌دلیل تحولات سیاسی داخلی، به‌ویژه زندانی شدن عمران خان، می‌دانند. با این حال، برخی بر این باورند که تنش با هند می‌تواند دوباره حمایت عمومی از ارتش را احیا کند.

دیپلماسی؛ آخرین شانس برای مهار بحران

با وجود تنش شدید، هنوز امید به مداخله دیپلماتیک برای جلوگیری از ورود به جنگ تمام‌عیار وجود دارد. کارشناسان از تجربه‌های مشابه در سال‌های گذشته یاد می‌کنند که با وجود اوج‌گیری درگیری‌ها، در نهایت با کانال‌های دیپلماتیک مهار شد. با این حال، این بار ابعاد حملات، تلفات و ریسک‌های امنیتی بسیار گسترده‌تر از گذشته ارزیابی می‌شود.

اخبار برگزیدهسیاسی