میانمار؛ جهنم فراموش‌شده آسیا در سکوت جهانی

جهان صنعت نیوز، در حالی که بحران‌های جهانی یکی پس از دیگری توجه رسانه‌ها و قدرت‌های بزرگ را به خود معطوف کرده‌اند، یکی از فاجعه‌بارترین و نادیده‌گرفته‌شده‌ترین آن‌ها در قلب آسیا، در میانمار در حال رخ دادن است. کشوری که زمانی امیدهایی برای گذار به دموکراسی داشت، اکنون به صحنه‌ای از بی‌نظمی، گرسنگی، خشونت و جنایت تبدیل شده است. بیش از دو میلیون نفر در معرض قحطی‌اند، شبکه‌های عظیم قاچاق انسان، مواد مخدر و کلاهبرداری‌های دیجیتال در آن رشد کرده‌اند و این فساد به فراتر از مرزهای این کشور نفوذ کرده است.

از رؤیای دموکراسی تا کابوس نظامی

میانمار که در سال ۱۹۶۲ با کودتای نظامی وارد دوران ۴۹ ساله استبداد شد، در دهه‌ی ۲۰۱۰ تا حدودی به دموکراسی نزدیک شد. رهبری آنگ سان سوچی، چهره محبوب غرب، امیدهایی ایجاد کرد، اما در آن دوران نیز فجایع حقوق بشری، از جمله نسل‌کشی مسلمانان روهینگیا رخ داد. با کودتای مجدد ارتش در سال ۲۰۲۱، کشور به ورطه‌ی جنگ داخلی و درگیری‌های خونین میان ارتش، گروه‌های مقاومت، شورشیان و شبه‌نظامیان سقوط کرد. امروز، سرزمینی به وسعت اوکراین، به میدان هرج‌ومرج تبدیل شده است.

چین؛ قدرتی بی‌اخلاق در میان خاکسترها

در حالی‌که آمریکا و اروپا نقش خود را کنار گذاشته‌اند، چین با نگاهی صرفاً منفعت‌محور به بازیگر اصلی در میانمار تبدیل شده است. پکن با هر طرفی که بتواند منافعش را تضمین کند، همکاری می‌کند؛ از ارتش گرفته تا نیروهای مقاومت. چین با استفاده از اهرم تأمین سلاح و مهمات، روند جنگ را به‌گونه‌ای هدایت می‌کند که امنیت پروژه‌های خود مانند خط لوله ۲۵۰۰ کیلومتری انرژی از اقیانوس هند به خاک چین، تأمین شود—مسیری که در صورت بروز جنگ با تایوان، برای دور زدن تنگه مالاکا حیاتی خواهد بود.

انتخابات نمایشی، اقتصاد فروپاشیده

در حالی که اقتصاد میانمار از سال ۲۰۱۹ تاکنون حدود ۲۵ درصد کوچک‌تر شده، چین از ژنرال مین آنگ هلینگ، رهبر کودتا، می‌خواهد در سال جاری یک انتخابات نمایشی برگزار کند. چنین انتخاباتی به احتمال زیاد منجر به موج جدیدی از خشونت خواهد شد، زیرا گروه‌های مقاومت آن را غیرمشروع می‌دانند. گسترش بحران به مرزهای مشترک با بنگلادش، هند، چین، لائوس و تایلند محتمل است.

سکوت غرب، فرصت‌طلبی همسایگان

غرب که در دهه ۲۰۱۰ مجذوب کاریزمای آنگ سان سوچی شده بود، اکنون نیروهای دموکراسی‌خواه را رها کرده است. آمریکا کمک‌های مالی را کاهش داده و اروپا درگیر بحران‌های مرزی خود است. از سوی دیگر، همسایگان میانمار از جمله هند و تایلند نیز بیشتر حامی ارتش بوده‌اند تا طرفدار تغییر واقعی. تنها راه خروج از این وضعیت، حمایت از نیروهای دموکراتیک و پایان دادن به مماشات با حکومت نظامی است.

میانمار، آیینه‌ی آینده‌ای بی‌مسئولیت

میانمار امروز، صرفاً یک تراژدی انسانی نیست؛ بلکه هشداری است درباره جهانی چندقطبی که در آن قدرت‌های بزرگ به مسئولیت‌پذیری اعتنایی ندارند. در چنین جهانی، کشوری که زمانی در مسیر دموکراسی قرار داشت، در سایه بی‌تفاوتی غرب، جاه‌طلبی چین و بی‌اعتنایی همسایگانش، به جهنمی بی‌انتها تبدیل می‌شود—هشداری برای همه ما.

منبع اکونومیست

اخبار برگزیدهسیاسی