ماجرای زن خیابان پیروزی چه بود؟
ویدئوی کشیدن زن آسیب‌دیده در خیابان پیروزی توسط نیروهای شهرداری تهران، موجی از انتقادات اجتماعی و سیاسی به‌دنبال داشته است.
جهان صنعت نیوز – در روزهای اخیر، ویدئویی از برخورد خشونت‌آمیز نیروهای فوریت‌های اجتماعی شهرداری تهران با زنی آسیب‌دیده در خیابان پیروزی در فضای مجازی دست‌به‌دست می‌شود؛ ویدئویی تلخ که تصویری آشکار از نقص سیستم اجتماعی در برخورد با افراد آسیب‌پذیر را نمایش می‌دهد. زنی میانسال درحالی‌که از وضعیت روحی مساعدی برخوردار نیست، به طرز تحقیرآمیزی بر روی آسفالت خیابان کشیده و داخل یک ون منتقل می‌شود.
روایت متضاد شهرداری و تصاویر میدانی
سازمان خدمات اجتماعی شهرداری تهران در بیانیه‌ای اعلام کرده است که این زن با حمله به مددکار زن، باعث اختلال در نظم خیابان شده و پس از تماس شهروندان با سامانه ۱۳۷، گشت فوریت‌های اجتماعی برای مداخله اعزام شده است. شهرداری تأکید کرده که زن مذکور مبتلا به اعتیاد بوده و سوءمصرف مواد او در غربالگری اثبات شده است. اما برخلاف روایت رسمی، ویدئوی منتشرشده نشان می‌دهد که هیچ‌گونه حمله یا رفتار خشونت‌آمیزی از سوی زن دیده نمی‌شود و آنچه به چشم می‌خورد، تنها برخوردی تحقیرآمیز و فاقد هرگونه اصول مددکاری است.
خشم عمومی و واکنش شورای شهر
زهرا شمس احسان، رئیس کمیته اجتماعی شورای شهر تهران، این برخورد را «خیانت به حرفه مددکاری» خوانده و آن را نقض آشکار کرامت انسانی دانست. او خواستار برخورد فوری با عاملان، اصلاح پروتکل‌های موجود و افزایش نظارت بر نیروهای امدادی شد. سوده نجفی، عضو هیئت‌رئیسه شورا، نیز در واکنشی تند اعلام کرد که چنین برخوردی توجیه‌ناپذیر و غیراخلاقی است. نرجس سلیمانی دیگر عضو شورا، با اشاره به وظیفه مسئولان در عذرخواهی، تأکید کرد که اصلاح این روند باید دغدغه‌ای جمعی باشد.
زخم کهنه‌ای به نام بی‌عدالتی اجتماعی
این نخستین بار نیست که رفتار نیروهای شهرداری با شهروندان آسیب‌دیده باعث جنجال و انتقاد می‌شود. پیش‌تر نیز گزارش‌هایی از برخورد خشونت‌آمیز با کارتن‌خواب‌ها، کودکان کار و زنان بی‌خانمان منتشر شده بود. اما انتشار تصویر کشیده شدن یک زن بر زمین، به نماد تلخی از شکست سیستم‌های حمایتی تبدیل شده است؛ سیستمی که به‌جای التیام‌بخشی، خود عامل آسیب شده است.
راهکارهایی که به اجرا نمی‌رسند
در واکنش به این رخداد، از سوی مسئولان پیشنهادهایی همچون تدوین منشور اخلاقی برای نیروهای امدادی، اصلاح فرایند جذب و آموزش، تقویت نظارت میدانی، ایجاد نهادهای مستقل ناظر و ارتقاء رویکرد تخصصی در مداخله‌های اجتماعی مطرح شده است. اما تجربه نشان داده که این وعده‌ها بدون فشار مستمر افکار عمومی، سرنوشتی جز بایگانی نخواهند داشت.
منبع اکوایران
اجتماعی و فرهنگیلینک کوتاه :