جریان زندگی زیر سایه جنگ ادامه دارد
بازگشت مردم به زندگی روزمره پس از حملات رژیم صهیونیستی، نه تنها واکنشی روانی به بحران بلکه ضرورتی اقتصادی برای حفظ معیشت و تداوم کسب‌وکارهاست.
جهان صنعت نیوز: با گذشت ۱۰ روز از حملات رژیم صهیونیستی اسرائیل به ایران، در حالی که هنوز آثار روانی و اجتماعی این تهاجم محسوس است، نشانه‌های بازگشت تدریجی مردم به زندگی عادی مشاهده می‌شود. اما این بازگشت، تا چه اندازه حاصل مکانیزم‌های طبیعی ذهن برای تطبیق با بحران است و تا چه اندازه ناشی از فشارهای اقتصادی و نیاز به بقا در فضای کسب‌وکار؟
بازگشت به زندگی عادی؛ عادت یا تطبیق؟
بر اساس گفته‌های روان‌شناسان و متخصصان حوزه سلامت روان، در چنین شرایطی مغز انسان به‌دنبال راه‌هایی برای تحمل‌پذیر کردن تهدید و کاهش فشار روانی می‌گردد. بدن نمی‌تواند برای مدت طولانی در وضعیت شوک و استرس باقی بماند و به‌ناچار به‌سمت تطبیق با شرایط جدید حرکت می‌کند. به گفته این متخصصان، یکی از واکنش‌های رایج در چنین شرایطی، بازگشت به فعالیت‌های روزمره، دوری از اخبار، پرخوری عصبی یا حتی بی‌اشتهایی است؛ رفتاری که از تلاش ناخودآگاه بدن برای حفظ بقا و ثبات روانی ناشی می‌شود.
در همین راستا، برخی روان‌شناسان پدیده‌ای به نام «پردازش دوگانه در شرایط تهدید» (Dual Processing Under Threat) را مطرح می‌کنند. این مفهوم، که ریشه در نظریه‌های روان‌شناسی شناختی دارد، توضیح می‌دهد که ذهن انسان در مواجهه با بحران‌ها و تهدیدهای شدید – از جمله حملات نظامی، فجایع طبیعی یا فشارهای اجتماعی – به‌طور هم‌زمان از دو نوع سیستم پردازش اطلاعات استفاده می‌کند.
طبق این نظریه، سیستم اول که سریع، خودکار، احساسی و شهودی است، در موقعیت‌های بحرانی فعال‌تر می‌شود. این سیستم مسئول واکنش‌های فوری مانند «فرار یا مبارزه» (Fight or Flight) است. در مقابل، سیستم دوم که کندتر، منطقی، تحلیلی و آگاهانه عمل می‌کند، در شرایط پرتنش کمتر در دسترس قرار دارد، زیرا به تمرکز و زمان بیشتری نیاز دارد.
متخصصان معتقدند در شرایطی مانند روزهای پس از حملات اخیر، بخش زیادی از جامعه به‌طور ناخودآگاه وارد فاز «پردازش سریع» شده‌اند؛ حالتی که به افراد کمک می‌کند در برابر فشارهای روانی طاقت‌فرسا دوام بیاورند، اما در عین حال می‌تواند باعث سرکوب احساسات یا تصمیم‌گیری‌های هیجانی نیز بشود.
بازگشت به روزمره برای کسب و کارها حیاتی است
در کنار سازوکارهای روانی، یکی از عوامل تعیین‌کننده در بازگشت به زندگی عادی، فشار اقتصادی است. بسیاری از کسب‌وکارها، به‌ویژه کسب‌وکارهای کوچک و خدماتی، ظرفیت دوام طولانی‌مدت در شرایط تعطیلی یا رکود را ندارند. به‌گفته کارشناسان اقتصادی، این مشاغل معمولاً فاقد ذخایر نقدی کافی برای مقابله با بحران هستند و حتی وقفه‌ای کوتاه در فعالیت می‌تواند آنها را به مرز ورشکستگی بکشاند. بازگشت به کار برای بسیاری از کارفرمایان نه یک انتخاب، بلکه ضرورتی اجتناب‌ناپذیر است. اگر فعالیت اقتصادی متوقف شود، چرخه پرداخت دستمزد، اجاره، بدهی‌های بانکی و تعهدات مالی دیگر دچار اختلال می‌شود. این فشار به‌ویژه برای مشاغل خرد، مغازه‌داران، رانندگان تاکسی‌های اینترنتی و فروشندگان خرده‌پا بسیار محسوس است. در‌شرایط فعلی، بسیاری از کسب‌وکارها به‌ویژه کسب‌وکارهای کوچک‌تر برای ادامه مسیر خود نیاز به حضور در چرخه بازار را دارند. همین امر سبب می‌شود که مردم چه بخواهند چه نه سر کارهای خود برگردند. پس این بازگشت چه از نظر اقتصادی و چه از منظر روانی و بهبود حال روحی افراد امری اجتناب‌ناپذیر و الزامی است.
اجتماعی و فرهنگیاخبار برگزیدهلینک کوتاه :