رویا ۱۷ ساله وقتی بیدار شد مردان پلید را بالای سر خود دید

رویا بعد از فوت پدرش احساس پوچی و تنهایی می کند به همین دلیل به دنبال کسی می گردد که تکیه گاهش باشد و در زمان تنهایی همدم او شود. مادر دختر نگون بخت بعد از فوت شوهرش خیلی در تنگنا قرار می گیرد و مجبور می شود برای سیر کردن شکم خود و فرزندانش برای مردم کارگری کند.

دختر رنگ به رخسار نمانده می گوید: مادرم شب ها به خاطر کار زیاد چنان از درد به خودش می پیچید که مجبور می شد برای آرام کردن دردش مواد مصرف کند تا بتواند خودش را سرپا نگه دارد. دختر که آن موقع ۱۳ سال بیشتر نداشت در مسیر مدرسه با یک پسر حراف و چرب زبان آشنا می شود. اوایل دوستی دختر با پسر حیله گر بیشتر تلفنی و نه از قرار خبری بود و نه از دور دور کردن و آن ها فقط جلوی مدرسه یکدیگر را ملاقات می کردند.

چند سال به این منوال می گذرد تا این که دختر پا در سن ۱۷سالگی می گذارد و رفته رفته رابطه شان شکل و شمایل دیگری به خود می گیرد. او درباره چگونگی افتادن در دام پسر شیطانی می گوید: بعد از این که رابطه مان گرم شد روزی او یک برگه به من نشان داد که در آن به شخصی بدهکار بود و رو به من گفت اگر جای حساب را پر نکند سر و کارش با زندان است.

پسر حقه باز با کمی چاشنی التماس و بازی با الفاظ قشنگ از من خواست کمی پول برای او جفت و جور کنم. من که خیلی به او وابسته شده بودم عقل ام کار نمی کرد و چشم بسته فقط می خواستم به او کمک کنم. روزی پنهانی کمی از پس اندازهای مادرم را که با بدبختی و کارگری به دست آورده بود برداشتم و به پسر مورد علاقه و به اصطلاح تکیه گاهم دادم.

دختر تنها و درمانده بی خبر از همه جا حاصل دسترنج مادرش را دو دستی تقدیم پسر حیله گر می کند و بعد از آن دیگر خبری از آن پسر نمی شود و حتی جواب تلفن اش را هم نمی دهد و با خاموش کردن گوشی اش به طور کلی خودش را ناپدید می کند. چند صباحی از رو دست خوردن دختر نادم از پسر مورد علاقه اش می گذرد تا این که مادرش بی خبر از ماجرا تصمیم می گیرد عازم سفر زیارتی شود.

دختر درمانده که قطره های اشک روی گونه هایش می غلتد تعریف می کند: می دانستم که مادرم روی پس اندازش که من به باد داده بودم حساب باز کرده است و از ترس عکس العمل او بدون فکر از خانه و روستای مان فرار کردم و به شهر رفتم. داخل شهر تک و تنها و غریب بودم و نه جایی برای رفتن داشتم و نه پولی برای خرید چیزی و بی هدف در خیابان ها پرسه می زدم تا این که کم کم هوا تاریک شد. دیگر رمقی در پاهایم نمانده بود.

ماشین های زیادی جلوی پایم ترمز می کردند و من هم بی اعتنا به بوق زدن های کر کننده شان همچنان به راهم ادامه می دادم. وقتی حسابی خسته شدم، به سیم آخر زدم و تصمیم گرفتم با اولین بوق یک ماشین عبوری سوار آن شوم. چند دقیقه ای گذشت تا این که یک ماشین عبوری که راننده میان سالی داشت جلوی پایم ترمز کرد و من هم بدون گفتن کلمه ای سوار ماشین شدم.

بعد از چند دقیقه ماشین جلوی خانه زهوار در رفته ای در حاشیه شهر توقف می کند و دخترک از خودرو پیاده می شود و پا در خانه شیاطین می گذارد. در داخل اتاق تعدادی زن و مرد دور هم جمع شده‌اند و سرشان گرم مصرف مواد است که در این لحظه با ورود دختر جوان همه نگاه ها به سوی او می چرخد. دختر وحشت کرده بدون کوچک ترین حرفی در گوشه ای از اتاق کز و به خاطر پادرد آهسته زیر لب ناله می کند. یخ خجالتی بودن دختر با گرمای دود مصرف کنندگان باز می شود.

او آهسته کنار زنان می رود و چند دود مهمان آن ها می شود و بعد از آن به خاطر خستگی زیاد در خواب عمیقی فرو می رود. دختر جوان با چشمانی پر از اشک می گوید: زمانی که از خواب بیدار شدم خبری از آن چند زن شب قبل نبود و به جای آن ها چند مرد در صحنه مشغول مصرف مواد بودند.

با دیدن چند مرد شیطان صفت وحشت تمام وجودم را فرا گرفت و خواستم به بهانه ای از آن جا فرار کنم اما بی فایده بود. در وضعیت بدی به سر می بردم و تمام تنم درد می کرد و مجبورشدم دوباره مواد مصرف کنم. مدتی به این منوال گذشت و به خاطر بی سرپناه بودن مجبور بودم تن به هر کار خفت باری بدهم. دختر طاقتش از آن وضعیت ناهنجار طاق می شود و تصمیم می گیرد از آن جا فرار کند اما به مقدمه چینی و جلب اعتماد مردان گرگ صفت احتیاج دارد. بعد از چند روز کم کم اعتماد آن ها را جلب می کند و مردان هوس ران نیز از دختر می خواهند که مقداری مواد به دست یک مصرف کننده برساند.

دختر غم زده این فرصت را غنیمت می شمرد و با مقداری مواد از آن خانه شیطانی بیرون می آید. او با دلی چرکین می گوید: زمانی که پایم را از آن خانه بیرون گذاشتم به یاد مادر پیرم افتادم چون خیلی دلم برایش تنگ شده بود و به خاطر همین از طریق یک تلفن عمومی با خانه تماس گرفتم.

نزدیک یک ماه بود که از خانواده ام دور بودم و وقتی صدای مادرم را از پشت تلفن شنیدم بی اختیار زیر گریه زدم. بعد از چند دقیقه گریه و زاری ناگهان دامادمان گوشی را از مادرم گرفت و از من آدرس پاتوق را پرسید اما من از شدت خجالت گوشی را قطع کردم.

بعد از آن ماجرا بین دوراهی گیر افتاده بودم که خودم را به پلیس معرفی کنم یا پیش مادرم برگردم. در همین افکار پریشان غوطه ور بودم که دوباره درد خماری سراغم آمد. بی هدف در خیابان به همراه مواد امانتی پرسه می زدم تا جای مناسبی را پیدا کنم.

در همین حال و هوا با چشمان بارانی به یاد اشک های مادرم بودم که چطور التماس می کرد به خانه برگردم که توسط پلیس دستگیر شدم. دختر آواره بعد از این ماجرا با لو دادن مردان هوس ران از رفتن به خانه خودداری کرد چون به گفته خودش روی برگشتن نزد خانواده اش را نداشت.

او بعد از این اتفاقات دردناک که آینده اش را با تکرار اشتباهات ویرانگرش دود کرده بود از سوی یک نهاد دولتی مورد حمایت قرار می گیرد تا دوباره بعد از بازسازی روح و جسم اش نزد خانواده اش برگردد و زندگی آرامی را در پیش گیرد.