آمار امیدوارکننده، واقعیت هشداردهنده: چهره متناقض بازار کار

جهان صنعت نیوز، مرکز آمار ایران اعلام کرد نرخ بیکاری در بهار ۱۴۰۴ به ۷.۳ درصد رسیده که نسبت به مدت مشابه سال قبل، ۰.۴ درصد کاهش داشته است. این شاخص به معنای کاهش نسبی جمعیت جویای کار در کشور است، هرچند در تحلیل کارشناسانه، باید سایر شاخص‌ها از جمله اشتغال ناقص و بیکاری جوانان نیز مورد توجه قرار گیرد.
در فصل بهار امسال، ۴۱.۲ درصد از جمعیت ۱۵ ساله و بالاتر کشور از نظر اقتصادی فعال بوده‌اند. این میزان مشارکت اقتصادی نسبت به بهار ۱۴۰۳ تغییری نداشته است. جمعیت شاغلان نیز به ۲۵ میلیون و ۱۲۳ هزار نفر رسیده که نسبت به سال گذشته حدود ۳۷۷ هزار نفر افزایش یافته است.

افزایش جمعیت غیرفعال

جمعیت غیرفعال اقتصادی شامل محصلان، خانه‌داران، بازنشستگان و افراد دارای درآمد بدون شغل، به ۳۸ میلیون و ۷۳۹ هزار نفر رسیده که نسبت به سال قبل حدود ۵۱۰ هزار نفر افزایش یافته است. این افزایش می‌تواند نشان‌دهنده کاهش تمایل یا توان افراد برای ورود به بازار کار باشد.
بررسی سهم بخش‌های مختلف اقتصادی در اشتغال کشور نشان می‌دهد که:
خدمات: ۵۲.۴ درصد
صنعت: ۳۳ درصد
کشاورزی: ۱۴.۶ درصد
بخش خدمات همچنان بیشترین سهم از اشتغال کشور را به خود اختصاص داده است، که نشان‌دهنده ساختار غیرتولیدی بازار کار ایران است.

بیکاری جوانان؛ زنگ خطر پنهان

نرخ بیکاری در گروه سنی ۱۵ تا ۲۴ ساله ۱۹.۷ درصد اعلام شده، که اگرچه نسبت به سال گذشته ۰.۳ درصد کاهش یافته، اما همچنان رقم بالایی است. برای گروه سنی ۱۸ تا ۳۵ سال نیز این نرخ ۱۴.۵ درصد گزارش شده که ۰.۵ درصد کمتر از بهار ۱۴۰۳ است.
بر اساس این گزارش ۶.۶ درصد از جمعیت شاغل، به دلایل اقتصادی نظیر فصل کاری یا ناتوانی در یافتن شغل بهتر، کمتر از ۴۴ ساعت در هفته کار می‌کنند اما آماده انجام کار بیشتر هستند.
۴۰.۱ درصد از شاغلان نیز بیش از ۴۹ ساعت در هفته کار کرده‌اند، که نشان‌دهنده فشار بالای کاری بر بخشی از نیروی کار است.

بهبود جزئی یا اصلاح ساختاری؟

هرچند کاهش نرخ بیکاری سیگنالی مثبت از وضعیت بازار کار است، اما در کنار آن، نرخ بالای بیکاری جوانان، افزایش جمعیت غیرفعال و سهم قابل‌توجه اشتغال ناقص، نشان‌دهنده چالش‌های عمیق‌تری در ساختار اشتغال کشور است که با کاهش آماری صرف، قابل حل نخواهد بود.

اخبار برگزیدهاقتصاد کلان