بمب جدید آمریکا چیست و چرا نگران‌کننده است؟ |عصر چهارم تسلیحات هسته‌ای آغاز شد
مجله اکونومیست در گزارشی از پشت‌صحنه فعالیت‌های فوق‌محرمانه در آزمایشگاه‌های هسته‌ای آمریکا پرده برداشته که هدف آن‌ها طراحی نسل جدید سلاح‌های هسته‌ای بدون آزمایش‌های انفجاری و با بهره‌گیری از پیشرفته‌ترین لیزرها و ابررایانه‌های جهان است.
جهان صنعت نیوز، مجله اکونومیست در گزارشی ویژه نگاهی کم‌سابقه به درون مراکز تحقیقاتی و نظامی آمریکا انداخته که مأموریت‌شان طراحی، نگهداری و ارتقاء زرادخانه هسته‌ای این کشور است؛ آن هم بدون نیاز به انجام آزمایش‌های انفجاری واقعی.
در مرکز NIF (تأسیسات اشتعال ملی) در کالیفرنیا، هر آزمایش تنها چند میلیاردم ثانیه طول می‌کشد، اما در این بازه کوتاه، ۱۹۲ پرتو لیزر با انرژی ۵۰۰ تریلیون وات، بر سیلندری از طلا متمرکز می‌شود که درون آن یک کره الماسی کوچک حاوی ایزوتوپ‌های سنگین هیدروژن (دوتریوم و تریتیوم) قرار دارد. انفجار درون این کره منجر به فرآیند گداخت هسته‌ای می‌شود، مشابه آنچه در بمب‌های حرارتی (هیدروژنی) اتفاق می‌افتد.
از زمان توقف آزمایش‌های انفجاری در سال ۱۹۹۲، آمریکا برای اطمینان از عملکرد و ایمنی سلاح‌های هسته‌ای خود، به فناوری‌های نوین روی آورده است. NIF با لیزرهای قدرتمند خود و El Capitan، سریع‌ترین ابررایانه جهان، نقش کلیدی در این راهبرد دارند. این ابررایانه که در آزمایشگاه لیورمور مستقر است، قادر به انجام یک کوینتیلیون محاسبه در ثانیه است؛ یعنی صد میلیون برابر سریع‌تر از لپ‌تاپ‌های معمولی.
طراحی اولین بمب جدید آمریکا پس از دهه‌ها
در مرکز لس‌آلاموس، پروژه‌ای با نام W93 در حال انجام است که نخستین سلاح جدید زرادخانه هسته‌ای آمریکا از دهه ۱۹۸۰ محسوب می‌شود. این بمب قرار است روی موشک‌های بالستیک زیردریایی‌های کلاس کلمبیا نصب شود. طراحی آن، بدون آزمایش انفجاری، صرفاً با شبیه‌سازی‌های فوق‌پیشرفته انجام می‌شود.
سه آزمایشگاه اصلی این برنامه—لس‌آلاموس، لیورمور و سندیا—در رقابت دائمی اما هماهنگ با یکدیگر فعالیت می‌کنند. لیورمور مسئول طراحی بخش فیزیکی سلاح‌هاست؛ لس‌آلاموس تمرکز بر انفجارهای آغازگر دارد و سندیا اجزای غیرهسته‌ای از جمله حسگرها، باتری‌ها و سیستم‌های الکترونیکی مقاوم در برابر تابش را تولید می‌کند.
ورود به عصر چهارم تسلیحات هسته‌ای
دکتر تام میسون، مدیر آزمایشگاه لس‌آلاموس، از «عصر چهارم سلاح‌های هسته‌ای» سخن می‌گوید: عصری که در آن، با فروپاشی رژیم‌های کنترل تسلیحات، تهدیدهای هسته‌ای روسیه، افزایش زرادخانه چین، و تنش‌های کشورهای منطقه‌ای مانند هند و پاکستان، بازدارندگی دوباره به مسأله‌ای کلیدی برای امنیت ملی آمریکا تبدیل شده است.
با وجود تمرکز این مراکز بر بازدارندگی هسته‌ای، بسیاری از دانشمندان تأکید دارند که کاربردهای علمی این فناوری‌ها گسترده‌تر است. از جمله تلاش‌های مرکز NIF برای تولید انرژی از هم‌جوشی هسته‌ای، که در سال ۲۰۲۲ برای اولین‌بار به نقطه «اشتعال» رسید و انرژی تولیدی آن از انرژی مصرف‌شده بیشتر شد. با این حال، چالش‌های مهندسی زیادی باقی مانده است.
بازدارندگی، اگر سلاح‌ها هرگز استفاده نشوند
با وجود توان ویرانگر این تسلیحات، دانشمندان دخیل در پروژه‌ها می‌گویند که موفقیت کارشان زمانی خواهد بود که هیچ‌یک از سلاح‌های طراحی‌شده، هرگز در میدان نبرد استفاده نشوند؛ بلکه صرفاً عاملی برای حفظ توازن و بازدارندگی جهانی باقی بمانند.
سیاسیلینک کوتاه :