پرونده‌ای فراموش‌شده: ضلع سوم بحران آب تهران را بشناسید!!
روند بی‌ضابطه صدور مجوز ساخت‌وساز در تهران طی دهه‌های گذشته، با بی‌توجهی به ظرفیت منابع آبی، از عوامل اصلی تشدید بحران آب شرب در پایتخت شده است.
جهان صنعت نیوز، بر اساس اولین طرح جامع شهر تهران که در سال ۱۳۴۸ تدوین شد، سقف جمعیت پایتخت بر اساس ظرفیت منابع آب شرب تعیین شد. این طرح با افق ۲۰ ساله تا سال ۱۳۶۸، جمعیت مجاز تهران را ۵.۵ میلیون نفر در نظر گرفته بود. با این حال، نه‌تنها این سقف رعایت نشد، بلکه در همان سال هدف‌گذاری، جمعیت تهران از ۶.۴ میلیون نفر فراتر رفت.
تنها چهار سال پس از اجرای طرح جامع، در سال ۱۳۵۲، رئیس وقت سازمان برنامه و بودجه نسبت به عبور جمعیت از سقف تعیین‌شده هشدار داد و از وزارت نیرو خواست تا این بحران را به‌صورت رسمی در هیأت دولت بررسی کند. این هشدارها اما در عمل جدی گرفته نشد.
افشای صدور غیرمجاز مجوز ساخت‌وساز
در سال ۱۳۵۶ نیز شورای نظارت بر گسترش شهر تهران گزارشی هشدارآمیز منتشر کرد که در آن، «صدور بی‌رویه و غیرمجاز پروانه‌های ساختمانی» یکی از دلایل مهم کمبود آب شرب معرفی شد. همچنین فهرستی از ۱۶ چالش زندگی در تهران ارائه شد که نشان می‌داد کمبود منابع آبی، پیامد مستقیم توسعه خارج از چهارچوب است.
با وجود هشدارهای مکرر، ساخت‌وساز خارج از ضوابط و افزایش جمعیت در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ نیز با شدت بیشتری ادامه یافت و به تدریج، توازن بین جمعیت ساکن و ظرفیت تأمین آب در پایتخت را از بین برد. این بی‌توجهی تاریخی به ظرفیت زیستی شهر، اکنون به یکی از اضلاع اصلی بحران آب تهران تبدیل شده است.
منبع دنیای اقتصاد
محیط زیستلینک کوتاه :