سیب‌های مرگ‌آور؛ چگونه باغ‌های سیب دریاچه ارومیه را خشک کردند؟
توسعه بی‌رویه باغ‌های سیب و کشت محصولات آب‌بر مانند چغندرقند در حوضه آبریز، به‌عنوان یکی از عوامل اصلی خشکی دریاچه ارومیه معرفی شده‌اند.
جهان صنعت نیوز، دریاچه ارومیه که روزگاری یکی از امیدهای ثبت در فهرست میراث جهانی یونسکو محسوب می‌شد، امروز به نمادی تلخ از خشکسالی و سوء‌مدیریت منابع آبی در کشور بدل شده است. کاهش چشمگیر حجم آب، افزایش شوری، و مرگ تدریجی زیست‌بوم این دریاچه، پیامد سیاست‌هایی است که نه‌تنها از بحران‌های اقلیمی غافل مانده‌اند، بلکه با تشویق به کشت محصولات آب‌بر، بر شدت بحران افزوده‌اند.
کارشناسان محیط‌زیست سال‌هاست که درباره تأثیر مستقیم توسعه باغ‌های سیب در حوضه آبریز دریاچه ارومیه هشدار می‌دهند. به گفته این کارشناسان، کشت این محصول با نیاز آبی بالا، به‌ویژه در شرایط افت بارندگی و کاهش ذخایر زیرزمینی، بخش قابل‌توجهی از منابع آبی منطقه را به خود اختصاص داده است. این در حالی است که در گذشته، کشاورزان به کشت محصولاتی چون انگور، گندم و جو که نیاز آبی کمتری داشتند، مشغول بودند.
در کنار سیب، کشت گسترده چغندرقند و یونجه نیز سهم بزرگی در افزایش فشار بر منابع آبی منطقه دارند. این محصولات که با سیاست‌های یارانه‌ای و غفلت از ظرفیت‌های منطقه‌ای گسترش یافته‌اند، در عمل بیش از آنکه سود اقتصادی داشته باشند، زیان زیست‌محیطی به همراه داشته‌اند. تغییر الگوی کشت، بدون در نظر گرفتن توان آبی منطقه، در سال‌های اخیر به یکی از عوامل اصلی تشدید بحران خشکسالی تبدیل شده است.
اجتماعی و فرهنگیلینک کوتاه :