شهرِ بازی یا شهرِ مرگ؟!
حادثه دلخراش قطار شهربازی کرمان که منجر به مجروح شدن ۱۲ نفر شد، بار دیگر نگرانی‌ها درباره ایمنی تجهیزات شهربازی‌ها را زنده کرد. سال‌هاست که نقص‌های فنی و کم‌توجهی به استانداردها، جان کودکان و نوجوانان را تهدید می‌کند.
سارا پوردلجو – جهان صنعت نیوز: معضل یا مشکلات مربوط به زیرساخت‌ها در کشور، فقط به زیرساخت‌های حیاتی مثل نفت، گاز، برق و غیره محدود نمی‌شود. گاهی یک بازی ساده و تفریح کوچک در این کشور، هزینه‌ای فراتر از قیمت بلیت سوار شدن قطار شهربازی دارد؛ قیمت آن، جان انسان است. در پی حادثه قطار شهربازی کرمان، ۱۲ نفر شامل ۱۰ کودک، یک زن ۳۵ ساله و یک مرد حدوداً ۳۰ ساله مجروح شدند. خادمی‌پور، سرپرست اورژانس کرمان، می‌گوید که همه مصدومان با حال عمومی مساعد ترخیص شده‌اند. به بهانه این حادثه، بد نیست نگاهی بیندازیم به حوادثی که در شهربازی‌های ایران در سال‌های اخیر جان انسان‌ها را گرفته یا به دلیل فرسودگی و نبود ایمنی، صدمات جبران‌ناپذیری به افراد مختلف وارد کرده است.
تاریخ تکرار می‌شود
یکی از نمونه‌های دردناک این حوادث، سانحه چرخ‌و‌فلک در شهربازی برازجان بوشهر است که در فروردین ماه سال ۱۳۹۵ رخ داد. در این حادثه، یک کودک چهار ساله به کما رفت و مادر ۳۵ ساله‌اش جان خود را از دست دادند. آنها به دلیل قفل شدن چرخ‌و‌فلک و سقوط از ارتفاع دوازده متری دچار این حادثه شدند.
اما این تنها حادثه‌ای نیست که در سال‌های گذشته رخ داده است. در ۵ فروردین ۱۳۸۹ در شاهین‌شهر اصفهان، شیلنگ روغن هیدرولیک دستگاه ماشین هوایی قطع شد و ۲۵ نفر از ترن هوایی به بیرون پرتاب شدند. چند ماه پس از آن، در تهرانپارس، یک سرسره بادی ترکید و چهارده نفر از آن سقوط کردند.
گویا حوادث این‌چنینی تقریباً هر سال در کشور اتفاق می‌افتد. برای مثال، در مرداد ۱۳۹۰، دستگاه سقوط آزاد در شهربازی شیراز دچار نقص فنی شد و سیم بکسل آن پاره گردید. در این حادثه، دو نوجوان به شدت آسیب دیدند.
در شهریور ۱۳۹۱، یک زن جوان در پارک ارم تهران به دلیل باز شدن حفاظ ایمنی یک گردونه بازی از ارتفاع زیاد سقوط کرد و به کما رفت. همان سال، در شهربازی شورابیل اردبیل، دستگاه رنجر حادثه‌ای به بار آورد که در نتیجه آن دو نفر کشته و ۱۲ نفر زخمی شدند. شهربازی‌های قم و ائل‌گلی تبریز نیز در سال‌های اخیر از حوادث ناگوار بی‌نصیب نبوده‌اند.
متأسفانه این حوادث همچنان ادامه دارد؛ در اردیبهشت ۱۳۹۳، دستگاه موش دیوانه در پارک ارم باعث شد سه زن از ارتفاع هفت متری پرتاب و مصدوم شوند. نمونه دیگر، دختری کوچک به نام فاطمه است که هنگام بازی در پارک شهرک رضویه به داخل حوضچه آبشار افتاد و بر اثر برخورد با پمپ آبشار جان خود را از دست داد.
یک دهه بعدتر در اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۲، دو کودک ۷ و ۸ ساله در حادثه‌ای ناگوار از ترن هوایی پارک شادی یزد سقوط کردند. پس از بررسی‌های پزشکی، یکی از کودکان پس از انجام معاینات کامل مرخص شد، اما کودک دیگر به دلیل احتمال خونریزی کبدی در بخش مراقبت‌های ویژه بستری و تحت درمان قرار گرفت.
همچنین، در ۱۸ تیر ۱۴۰۲، نقص فنی در یکی از وسایل بازی پارک ناژوان اصفهان باعث شد ۹ نوجوان مصدوم شوند. این مصدومان که عمدتاً از ناحیه کمر آسیب دیده بودند، شامل شش دختر بین ۱۱ تا ۱۸ سال و سه پسر ۱۲ تا ۱۵ سال بودند.
حوادث مربوط به شهربازی‌ها در سال گذشته کم نبوده است. به عنوان نمونه، در مهر ۱۴۰۲، شهربازی نژادفلاح کرج به دلیل نبود استانداردهای لازم و نصب تجهیزات جدید بدون مجوز استاندارد، مانند تاب زنجیری، پلمب شد. اوایل مهر همان سال، پنج نفر در ارتفاع ۲۵ متری در این تاب گرفتار شده بودند.
در اسفند ۱۴۰۲ نیز، چرخ‌و‌فلک شهربازی آبادان هنگام حضور چند دختر دانش‌آموز دچار خرابی شد که منجر به گیر کردن آنها در ارتفاع حدود ۱۰ متری و ترس شدیدشان گردید. خوشبختانه این حادثه بدون خسارت جانی پایان یافت اما به دنبال آن، شهربازی پلمب شد.
در ۱۰ مرداد سال گذشته نیز، دختری ۱۷ ساله در حین استفاده از دستگاه بازی «فریزبی» در شهربازی «پارک مادر» هشتگرد، از ارتفاع شش متری سقوط کرد.
این چرخه و این زنجیره همچنان ادامه دارد. همواره سیاست «نوش‌دارو پس از مرگ سهراب» در تمامی حوزه‌ها ادامه‌دار است. دیگر چقدر باید آسیب و تلفات اتفاق بیفتد و در طی چند سال باید حوادث رخ دهد تا مسئولان کاری بکنند؟
خانم مهاجرانی، فضای مجازی “ایکس” را رها کنید و پا در دنیای واقعیت بگذارید!
سخنگوی دولت در حساب کاربری خود در شبکه ایکس نوشته است که با استاندار کرمان درباره حادثه قطار شهربازی گفت‌وگو کرده و خوشبختانه حال مصدومان مساعد است و بیشتر آنها از بیمارستان مرخص شده‌اند. همچنین ضمن قدردانی از نیروهای امدادی و درمانی، تصریح کردند که ان‌شاءالله با نظارت و ایمنی‌بخشی دقیق، از تکرار چنین حوادثی پیشگیری خواهد شد.
نه اینکه تمامی تقصیرها به گردن یک نفر باشد، اما این موضوع سر درازی دارد و هیچ‌گاه نشده که یک بار برای همیشه این مسئله حل شود؛ خانم مهاجرانی، یا دستور تعطیلی این شهربازی‌ها را بدهید یا آنها را تعطیل کنید و خیال همه را راحت کنید!
حوادث پی‌درپی و تلخ در شهربازی‌های کشور، هشدار روشنی است درباره ضرورت توجه جدی به استانداردها و ایمنی زیرساخت‌های تفریحی. نمی‌توان جان انسان‌ها را در معرض خطر گذاشت و صرفاً با وعده‌های نظارتی و نظارت‌های مقطعی، از تکرار فجایع جلوگیری کرد. وقت آن رسیده که مسئولان با تصمیمات قاطع، یا به طور کامل این مجموعه‌ها را استانداردسازی کنند یا نسبت به تعطیلی آنها اقدام کنند تا دیگر شاهد قربانیان بی‌گناه نباشیم. حفظ جان و امنیت کودکان و خانواده‌ها، مسئولیتی است که نباید بیش از این به تعویق بیفتد.
اجتماعی و فرهنگیاخبار برگزیده
لینک کوتاه :