هوش مصنوعی چگونه کاریابی را به کابوس تبدیل کرد؟

جهان صنعت نیوز – در حال حاضر، میلیون‌ها نفر از متقاضیان کار آمریکایی در شرایط سختی قرار دارند. سود شرکت‌ها بالاست، نرخ بیکاری ۴.۳ درصد است و به‌تبع آن دستمزدها در حال افزایش‌اند. اما استخدام عملاً در چهار ماه گذشته در حالت توقف باقی مانده است. نرخ جذب نیرو به پایین‌ترین سطح خود از زمان بهبود بی‌رمق بازار کار پس از رکود بزرگ اقتصادی رسیده است. چهار سال پیش، کارفرماها هر ماه به‌ازای هر ۱۰۰ کارمند موجود، چهار یا پنج نفر جدید استخدام می‌کردند. حالا این عدد به سه نفر کاهش یافته است.

در همین حال، فرآیند پیدا کردن کار به کابوسی در دنیای سرمایه‌داری مدرن تبدیل شده است. پلتفرم‌های آنلاین کاریابی پیدا کردن موقعیت شغلی را آسان‌تر اما به‌دست آوردنش را سخت‌تر کرده‌اند: متقاضیان هزاران رزومه تنظیم‌شده با هوش مصنوعی ارسال می‌کنند و شرکت‌ها نیز با استفاده از هوش مصنوعی آن‌ها را غربال می‌کنند. روش‌های مدرن منابع انسانی بازار کار را تغییر داده‌اند. مردم بی‌وقفه در حال درخواست کردن هستند، اما پاسخی دریافت نمی‌کنند.

از طرف کارفرمایان هم بازار کار شکل متفاوتی به خود گرفته است. شرکت‌ها برای هر موقعیت شغلی، تعداد زیادی درخواست نامتناسب و در کنار آن تعداد اندکی درخواست مناسب دریافت می‌کنند. به‌جای بررسی دستی رزومه‌ها، آن‌ها از ماشین‌ها استفاده می‌کنند. در یک نظرسنجی اخیر، مدیران منابع انسانی به گروه مشاوره بوستون گفتند که از هوش مصنوعی برای نوشتن شرح شغلی، ارزیابی داوطلبان، زمان‌بندی جلسات ابتدایی و بررسی درخواست‌ها استفاده می‌کنند. در برخی موارد، شرکت‌ها حتی برای انجام مصاحبه نیز از چت‌بات استفاده می‌کنند. متقاضیان از طریق سیستمی شبیه به زوم وارد جلسه می‌شوند و به سوالات یک آواتار پاسخ می‌دهند. عملکردشان ضبط می‌شود و الگوریتم‌ها با جستجوی کلمات کلیدی و تحلیل لحن گفتار آن را ارزیابی می‌کنند.

پریا راتود، کارشناس روندهای شغلی می‌گوید که درک می‌کند چرا جویندگان کار حس می‌کنند که رزومه‌هایشان «به خلأ فرستاده می‌شود». اما او معتقد است که پلتفرم‌های آنلاین پیدا کردن موقعیت‌های شغلی را آسان‌تر کرده‌اند و اگر درخواست افراد با نیازهای کارفرما هم‌خوانی داشته باشد، هوش مصنوعی می‌تواند «آن‌ها را سریع‌تر به مرحله بعدی مصاحبه برساند.»

با این حال، بسیاری از متقاضیان کار هرگز وارد فرآیند واقعی و انسانی مصاحبه نمی‌شوند. ناتوانی در رسیدن به مرحله مصاحبه باعث می‌شود افراد بیکار درخواست‌های بیشتری ارسال کنند و این موضوع آن‌ها را به استفاده از ابزارهایی مانند هوش مصنوعی برای ساختن رزومه و پاسخ به پرسش‌های اولیه شرکت‌ها سوق می‌دهد و این چرخه همچنان ادامه دارد: افزایش درخواست‌های مشابه و نوشته‌شده توسط هوش مصنوعی، کارفرمایان را وادار می‌کند برای مدیریت این حجم انبوه، از فیلترهای رباتیک استفاده کنند. در نتیجه، همه در جهنمِ کاریابی گرفتار می‌شوند.

ماه‌هاست که اقتصاد آمریکا در یک وضعیت متعادل اما راکد به‌سر می‌برد: نه استخدام قابل توجهی صورت می‌گیرد و نه اخراج‌های گسترده‌ای انجام می‌شود؛ تقریباً در تمام بخش‌های بازار کار، به‌جز حوزه سلامت، وضعیت به همین شکل است. میانگین مدت‌زمانی که یک فرد صرف جست‌وجوی شغل می‌کند به ۱۰ هفته رسیده است؛ یعنی آمریکایی‌ها اکنون دو هفته بیشتر از چند سال پیش در بازار کار باقی می‌مانند. نرخ استعفای داوطلبانه کارگران آمریکایی به پایین‌ترین حد در یک دهه گذشته رسیده است که علت آن نگرانی از افزایش قیمت‌ها و ترس از کند شدن رشد اقتصادی است.

اما حالا به نظر می‌رسد این تعادل نیز در حال فروپاشی است و وقوع یک رکود کامل اقتصادی محتمل به نظر می‌رسد. نرخ بیکاری در میان کارگران سیاه‌پوست به‌طور چشمگیری افزایش یافته است، که بخشی از آن ناشی از اخراج‌های گسترده کارکنان فدرال در دولت ترامپ است. (۱۵۴ هزار کارمند دولت که پیشنهاد استعفای با تأخیر کاخ سفید تحت عنوان «دو راهی» را پذیرفته‌اند، آخرین حقوق خود را در این ماه دریافت خواهند کرد.) بیش از ۱۰ درصد از کارگران زیر ۲۴ سال در جست‌وجوی کار هستند.

 

اخبار برگزیدهاقتصاد کلان