انبارهای پر، بازار خالی؛ نشانههای رکود تقاضا در صنعت

با وجود رشد ۱.۹ درصدی تولید صنعتی در مرداد ۱۴۰۴، رکود همچنان پابرجاست و تنها برخی صنایع مانند فلزات اساسی و خودروسازی رشد داشتهاند، در حالی که انباشت موجودی انبار و افت در بخشهایی چون شیمیایی و ماشینآلات زنگ خطر را روشن کرده است.
جهان صنعت نیوز، آخرین گزارش پولی و بانکی کشور نشان میدهد شاخص تولید صنعتی پس از دو ماه افت پیاپی، در مردادماه ۱۴۰۴ رشد ۱.۹ درصدی نسبت به مدت مشابه سال گذشته داشته است. هرچند این افزایش اندک نشانهای از بازگشت تولید به مسیر رشد است، اما شاخص سهماهه منتهی به مرداد همچنان افت ۳.۸ درصدی را ثبت کرده و نشان میدهد رکود صنعت بهطور کامل برطرف نشده است.
تأثیر جنگ و ناترازی انرژی بر صنعت
اقتصاد ایران همچنان با چالشهایی چون تورم مزمن، نوسانات ارزی و ناترازی انرژی مواجه است. علاوه بر این، تبعات جنگ ۱۲روزه اخیر نیز فشار مضاعفی بر تولید وارد کرده است. این شرایط سبب شده صنعت کشور تنها بهطور مقطعی رشد نشان دهد و نتواند روند پایدار و باثباتی را تجربه کند.
بررسی آمارها نشان میدهد که در نیمه نخست سال ۱۴۰۲ رشد تولید صنعتی به بالای ۶ درصد هم رسیده بود، اما از نیمه دوم همان سال روند نزولی آغاز شد و در زمستان به زیر ۲ درصد رسید. این افت در سال ۱۴۰۳ نیز ادامه یافت و شاخص در بهار به منفی ۲.۹ درصد و در تیرماه به منفی ۳.۴ درصد سقوط کرد. مرداد ۱۴۰۴ نخستین ماهی است که دوباره رشد مثبت، هرچند محدود، در آن دیده میشود.
برندگان و بازندگان مردادماه
فلزات اساسی: این بخش با رشد ۶.۱ درصدی مهمترین نقش را در مثبت شدن شاخص ایفا کرد. تولید کاتد مس بیش از ۲۵ درصد و آهن اسفنجی حدود ۹ درصد رشد داشت. با این حال، افزایش موجودی انبار نشان میدهد فروش همپای تولید رشد نکرده است.
محصولات شیمیایی: عملکرد این صنعت منفی بود و با افت ۲ درصدی همراه شد. کاهش ۹ درصدی تولید متانول علت اصلی این روند است.
خودروسازی و لاستیک و پلاستیک: هر دو صنعت رشد بالای ۱۰ درصدی را تجربه کردند و در میان صنایع پیشتاز قرار گرفتند.
ماشینآلات، فرآوردههای نفتی و کانیهای غیرفلزی: این بخشها همچنان روند نزولی خود را ادامه دادند و مردادماه نیز تغییری در مسیر آنها ایجاد نشد.
انباشت کالا در انبارها یکی از نشانههای رکود بازار مصرف است. تحلیل دادهها نشان میدهد اگر تولید بالا رفته اما موجودی انبار نیز افزایش یافته باشد، مشکل از کمبود تقاضاست. در مقابل، کاهش تولید همراه با کاهش موجودی انبار معمولاً ناشی از محدودیتهای عرضه مانند قطعی انرژی است. بررسی همزمان این دو شاخص میتواند مسیر دقیقتری برای سیاستگذاری در صنعت ترسیم کند.
لینک کوتاه :